پاریس
در «نمایشگاه یادبود شهیدان قتل عام ۶۷ با حضور منتخبان مردم فرانسه، شخصیتهای سیاسی و مدافعان حقوق بشر» که روز پنجشنبه ۲۶ مرداد ۹۶ در شهرداری منطقه یک پاریس برگزار شد، از جمله‌ی سخنرانان مصطفی نادری بود. [همبستگی ملی ۲۸ مرداد ۹۶] مصطفی نادری به مدت ۱۱ سال در زندان‌های مختلف نظام ولایت فقیه محبوس بوده است.
بهداری
در تابستان ۶۷ مصطفی نادری در زندان بود، اما بنا بر اظهاراتش طی سخنرانی مشخص شد که در مقطع قتل‌عام به علت شکنجه‌هایی که بر روی او صورت گرفته بود، دچار خونریزی در کلیه‌هایش شده و در بهداری به سر می‌برد.
اعدام همه
از بهداری مصطفی نادری را به انفرادی می‌برند و سپس او را به اتاق دربسته منتقل می‌کنند که در آنجا «حدود سی الی چهل نفر در یک اتاق» بودند. در آنجا مصطفی نادری از سایر زندانیان می‌شنود که همه را اعدام کرده‌اند.
۱۲هزار نفر
مصطفی نادری به عنوان یک زندانی در زندان اوین شهادت می‌دهد که در «آن زمان زندان اوین حدود ۱۲۰۰۰ زندانی داشت. چون آن اتاقی که من بودم، همه از بند‌های مختلف آمده بودند. بر این اساس ما توانستیم یک آماری از تمام بندها بگیریم، که مشخص شد حدودا ۱۲۰۰۰ زندانی اعدام شده‌اند. چون هر بندی ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر زندانی داشت و اوین چندین بند داشت.»
۴۰۰نفر
مصطفی نادری سپس به نقل از سایر شاهدان «دادگاه»های! هیئت مرگ می‌پردازد و می‌گوید: «خیلی از بند های زندان اوین بخاطر اعتصاب غذاهایی که کرده بودند حتی به دادگاه هم نبردند. مثلا همه زندانیان بند ۴۰۰نفره را صدا کرده بودند برای ملاقات ولی همه را برده بودند دار زده بودند.»
گالیندوپل
مصطفی نادری سپس به صحنه سازی‌های جمهوری اسلامی! بعد از اعدامها می‌پردازد و می‌افزاید: «بعد از اعدامها گالیندوپل نماینده سازمان ملل آمد آنجا در زندانها، و یک عده‌ای زندانی عادی را بردند و نشاندند و نشان‌اش دادند و گفتند این ها زندانی سیاسی هستند. فقط سه نفر که از خارج اسم آنها را داشت، با آنها ملاقات کرد ولی بقیه زندانیان سیاسی را نشانش ندادند.»
فعالیت بیست ساله
مصطفی نادری که حدود بیست سال است در خارج از ایران به سر می‌برد در مورد فعالیت‌هایش می‌گوید: «من خودم از زمانی که آمده‌ام خارج الان بیست سال است که در تمام مجامع بین المللی از ژنو گرفته تا تمام کشورها این مسئله قتل عام را رفتیم و مطرح کردیم ولی هیچ ترتیب اثری داده نشد.»
ادامه اعدامها
این زندانی سیاسی سابق سپس به واقعیتی اشاره می‌کند که در بررسی موضوع اعدام‌های ۶۷ و پس از آن بسیار قابل تأمل است. مصطفی نادری بر این امر تاکید می‌کند که اعدام‌های ۶۷ به پایان نرسیده است؛ «این قتل عام یک قتل عامی نبوده که در تاریخ تمام شود. این قتل عام نه آن موقع زمان شروع اش بوده و نه الان که داریم صحبت می‌کنیم تمام شده. از سال ۱۳۶۰ رژیم هر شب ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن را اعدام می‌کرد. پس این قتل عام همچنان [ادامه] دارد و ما باید هر کاری که می‌توانیم بکنیم که این جنایتکاران را به پای میز محاکمه بکشانیم، آن [هنگام،] زمانی است که این قتل عام تمام شده. و من بعنوان یک زندانی از شما می خواهم که هر کس هر کاری که از دستش بر می آید انجام دهد، چون جان انسانها ارزش این را دارد.»
