نامه سید هاشم خواستار در دادخواهی قتل عام۶۷ به گوترز و جهانگیر


سیدهاشم خواستار در نامه‌ای به گوترز و جهانگیر خواستار محاکمه‌ی آمران و عاملان قتل عام۶۷ می‌شود. او این ضرورت را برای درمان این زخم عمیق و نیل مردم ایران به آزادی، یادآور می‌شود.

سید هاشم خواستار در نامه‌ای به تاریخ ۴ شهریور به آنتونیو گوترز، دبیرکل ملل‌متحد، و عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل در امور ایران، خواهان محاکمه آمران و عاملان قتل عام۶۷ شد.

زخم عمیق

این زندانی سیاسی سابق و از جمله‌ی نمایندگان معلمان ایران، نوشت: «اعدام شدگان تابستان ۶۷ زخمی است بسیار عمیق نه تنها بر پیکره جامعه ایران که بر پیکره جامعه بشری که به این زودیها التیام نخواهد یافت.»

سی هزار

زیرا « در تابستان سال ۱۳۶۷ بعد از شکست ایران در جنگ با عراق و به ‌اجبار قبول قطعنامه‌ی ۵۹۸ سازمان ملل که نزدیک یک سال از صدور آن گذشته بود، حاکمان ایران به رهبری آیت‌الله خمینی که از قبل در فکر پاک کردن مسأله زندانیان عقیدتی و سیاسی بودند از فرصت استفاده و تمام زندانیانی که در زندان‌هایشان در سرتاسر ایران پراکنده بودند و حبسشان تمام شده و یا کم و یا زیاد از حبسشان باقی مانده و یا حداکثر حبس ابد داشتند، آنها را که بیش از ۳۰۰۰۰نفر بودند اعدام و در گورهای دسته‌جمعی دفن کردند.»


«بهشت رضا»

سید هاشم خواستار آنگاه شهادت می‌دهد که در قبرستان «بهشت رضا» در مشهد، اعدام شدگان سال ۶۷ در ۳ منطقه در نزدیک هم و به صورت دسته جمعی و بدون برگزاری هیچگونه مراسم در گودالی که توسط لودر کنده شده بود دفن» شدند.


انقلاب۵۷


سید هاشم خواستار سپس می‌افزاید: « بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی ۵۷ که شعار اصلی آن آزادی بود، حاکمان جدید ایران به بهانه‌های واهی ملت ایران را وارد بحران‌های بیشماری کردند تا آزادی مردم را گرفته که در این راه از هیچ جنایتی دریغ نکردند. تمام احزاب و نشریات را منحل و تعطیل کردند. بهانه آنها اجرای دستورات دین خدا یعنی اسلام بود.
در حالیکه دین برای سعادت بشر آمده نه برای فقر و فلاکت مردم.»


ضرورت محاکمه

سید هاشم خواستار که «بارها به زندان افتاده» و آنچنان که خودش اظهار می‌کند «در بیرون و یا داخل زندان داستانها از اعدام شدگان زندانیان سال ۶۷» شنیده است، از گوترز تقاضا می‌کند، «برای بهبود این زخم بزرگ بر پیکره بشریت از جمله مردم ایران» که «عاملان و آمران این قتل‌عامها را به پای میز محاکمه نشانده تا نه تنها مردم ایران بلکه کل مردم جهان شاهد محاکمه عاملان این جنایت و تراژدی فراموش ناپذیر باشند تا دیگر در جهان تکرار نشود. برای انسانهای بزرگ فرصتهای نادری پیش می‌آید تا جزیی از فرهنگ و تاریخ افتخارآمیز یک ملت شوند تا تاریخ به نیکی و بزرگی از آنها یاد کند.»
سید هاشم خواستار آنگاه خطاب به گوترز و جهانگیر تاکید می‌کند که « اکنون این فرصت نصیب شما شده است، امیدوارم این فرصت را از دست نداده تا در تاریخ ایران از شما به بزرگی و نیکی یاد شود.»
او در پایان می‌گوید: «این دادرسی کمک بزرگی خواهد بود به ملت ایران تا با هزینه‌ی کمتر به آزادی و دموکراسی برسند.»