گیسو شاکری از هنرمندان مقاومت در مصاحبه‌ای با شبکه تصویری ایران آزادی از جمله در مورد پیوستنش به شورای ملی مقاومت و نقش هنرمندان در این دوران سخن گفت.
مقدمه :
در برنامه کنفرانس گفتگویی داریم با خانم گیسو شاکری؛ هنرمند متعهد مقاومت ایران که ضمن پاسخ به سوالات شما؛ در مورد نظرات خودش حول موضوع زنان و قیام سراسری مردم ایران و همچنین موضوعات مختلف سیاسی اجتماعی در رابطه با میهن مان سخن می‌گوید.
در برنامه کنفرانس گفتگویی داریم با خانم گیسو شاکری؛ هنرمند متعهد مقاومت ایران که ضمن پاسخ به سوالات شما؛ در مورد نظرات خودش حول موضوع زنان و قیام سراسری مردم ایران و همچنین موضوعات مختلف سیاسی اجتماعی در رابطه با میهن مان سخن می‌گوید.
مجری: صدایی که شنیدید حتماً برای شما آشنا است این صدا و آن تصاویر قیام هر دو یک پیام به ما می‌ده اینکه این آخوندها رفتنی هستند. امروز در خدمت صاحب این صدا و ترانه هستیم. دعوت کردیم از هنرمند متعهد و مبارز میهنمون خانوم گیسو شاکری. من از شرح آثار و فعالیتهای ایشون درمیگذرم چون فکر می‌کنم هر چه بیشتر از زبان خودشون بشنویم شیواتر و گویاتر خواهد بود، فقط به همین بسنده می‌کنم که خانم گیسو شاکری بخصوص در همه سالهای اخیر در فراز و نشیب‌های مقاومت در برنامه‌ها و گردهمایی‌ها در آکسیونها و تجمعات مختلف برای رساندن صدای مردم ایران در صفوف اول و از حاضرترین‌ها بوده و همواره با سخنرانی‌هایش، با ترانه‌های پرشور و آتشینش شور و نشاط جنگندگی و ایستادگی در برابر دیکتاتوری حاکم بر میهنمون رو به اطرافیان و مخاطبینش ساطع کرده است. یکی از ویژگی‌های برجسته و قابل توجه گیسو شاکری به‌عنوان یک هنرمند معترض تبعیدی این است که خودش رو عهده داره مسئولیت سنگینی در قبال این نام می‌دونه. هنرش نه یک هنر تجاری بلکه یک هنر مبارز هست از این رو هنرش رو نه برای امرار معاش و نه برای رسیدن به شهرت بلکه به‌عنوان ابزاری برای مبارزه علیه ظلم و نابرابری و رسیدن به آزادی و مقابله با رژیم ستمگر ایران و بودن در کنار مردم بکارمی‌برد.
خانوم شاکری خیلی خوشحالم که در خدمت شما هستیم و می‌توانیم به‌طور مستقیم شما را ببینیم و بشنویم و بینندگانمان هم بتونن مستقیم از شما سوالاشون رو پاسخ بگیرن.
گیسو شاکری: سلام می‌کنم به شما عزیز و تمام دوستان و عزیزانی که دارن این برنامه را می‌بینن و من با کمال میل درخدمت تون هستم برای پاسخگویی و هر چه که در توانم باشه و هرچیزی رو که بتوانم البته پاسخ بدهم.
مجری: خیلی ممنون از حضورتون در این برنامه. به‌عنوان اولین سؤال می‌خواستم از پیوستن خودتون به مقاومت ایران بگید، البته برای بسیاری از هموطنانمون سوابق شما هم در مبارزه با این رژیم زن ستیز و هم به‌عنوان هنرمند روشن هست اما می‌خواستم برای اون دسته از دوستانمون که کمتر شما رو شنیدن و دیدن بگویید که چی شد که به شورای ملی مقاومت پیوستید؟
گیسو شاکری: من کوتاه بگویم که فعالیت سیاسی من از زمانی که از ایران خارج شدم شروع شد، البته در ایران هم فعال سیاسی بودم در دوران انقلاب؛ ولی به‌هرحال ناچار شدیم که ایران را ترک کنیم و این مبارزات همیشه علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی ادامه داشت و من همیشه علیه دیکتاتوری مذهبی در راه مبارزه بودم چه با دوستان مقاومت مجاهدین و چه با گروههای دیگری هم در همکاری بودم. موقعی که حمله بسیار وحشیانه‌ای به اشرف شد و همین الان هم وقتی یادم می‌افته حالم بد می‌شه، خب اونجا من فکر کردم که به‌هرحال می‌دونید که به‌عنوان یک فعال سیاسی ما مسولیت رو شانه‌مان است و من مسولیت رو شانه‌ام هست، من نمی‌تونم و نمی‌تونستم ساکت بشینم و ببینم که مبارزترین جوانهای این مملکت رو که در سخت‌ترین شرایط دارن زندگی می‌کنن و از همه چیزشون گذشتن و در اون کمپ اشرف دارن زندگی می‌کنن برای مبارزه، این جور وحشیانه مورد حمله قرار بگیرن و من اگر که نمی‌آمدم و نمی‌پیوستم همین الان باید همه تون منو می‌بردین زیر علامت سؤال که چطور می‌توانستم ساکت باشم و به این مقاومت نپیوندم به‌هرحال می‌توانستم خیلی خیلی کوچک این جبهه رو قوی‌تر کنم و وظیفه و مسولیت سیاسی‌ام رو انجام بدم و بدون اینکه کسی از من دعوت بکنه خودم داوطلبانه انتخاب کردم که بیایم و بایستم و پشتیبانی کنم و شناخت هر چه بیشتر از نفرات مقاومت و مجاهدین و شناخت هر چه بیشتر از برنامه‌های مقاومت من را خیلی خیلی به مقاومت نزدیکتر کرد تا همین الان که در خدمت شما هستم.
مجری: اگر اجازه بدین می‌خواستم سوالی از شما بپرسم. اینکه به‌عنوان یک هنرمندی که شما غیرمذهبی هستید الان به مقاومتی پیوستید و همکاری می‌کنید که سازمان مجاهدین است یعنی در واقع سازمانی است که نیروی محوری این مقاومت هست و یک نیروی مذهبی هست. این اختلاف ایدئولوژیک را شما چطور تبیین و تفسیر می‌کنید؟ این را بیشتر از این زاویه می‌پرسم تا تجربه خودتان را برای هموطنانمون در داخل کشور بگین.
گیسو شاکری: من مذهبی نیستم بله درسته جهان‌بینی من جهان‌بینی مذهبی نیست و فکر نمی‌کنم که هرگز هم یک جهان‌بینی مذهبی پیدا بکنم. اما آنچه که باعث می‌شه که من در کنار شما باشم خط مشی سیاسی شما است، خط مشی ایدئولوژیک شما اصلاً ربطی به من نداره تا جایی که نخواهد تأثیر گذار در برنامه‌ها و سیاست‌های دولت آینده باشه برای آزادسازی ایران باشه بنابراین با تمام احترامی که برای شما قائل هستم آنچه که باعث می‌شه در کنارتون باشم بذارین خیلی راحت‌تر به دوست عزیزی که سؤال کرده و شما سوالش رو دارین می‌پرسین بگم که من در طول این سالهایی که نزدیک بودم با بچه‌های مجاهدین اصلاً هیچ وقت به این مسئله فکر نکردم. این مسائل ایدئولوژیک به خودشون مربوط است خب من اصلاً حس نکردم. از همون زمانی که در ایران بودم و با بچه‌های مجاهدین دوست بودم اینو حس نمی‌کردم وقتی که با همدیگه زندگی می‌کردیم بعضی وقتها یک دوره‌هایی من اصلاً احساس نمی‌کردم و این از جوهر احترام به آزادی بچه‌های مجاهدین است؛ یعنی واقعاً احترام به آزادی را من دیدم و بنابراین اصلاً مسئله من نیست؛ خط مشی سیاسی بچه‌های مجاهدین هست که باعث می‌شه من ازشون پشتیبانی کنم.
خانوم شاکری خیلی خوشحالم که در خدمت شما هستیم و می‌توانیم به‌طور مستقیم شما را ببینیم و بشنویم و بینندگانمان هم بتونن مستقیم از شما سوالاشون رو پاسخ بگیرن.
گیسو شاکری: سلام می‌کنم به شما عزیز و تمام دوستان و عزیزانی که دارن این برنامه را می‌بینن و من با کمال میل درخدمت تون هستم برای پاسخگویی و هر چه که در توانم باشه و هرچیزی رو که بتوانم البته پاسخ بدهم.
مجری: خیلی ممنون از حضورتون در این برنامه. به‌عنوان اولین سؤال می‌خواستم از پیوستن خودتون به مقاومت ایران بگید، البته برای بسیاری از هموطنانمون سوابق شما هم در مبارزه با این رژیم زن ستیز و هم به‌عنوان هنرمند روشن هست اما می‌خواستم برای اون دسته از دوستانمون که کمتر شما رو شنیدن و دیدن بگویید که چی شد که به شورای ملی مقاومت پیوستید؟
گیسو شاکری: من کوتاه بگویم که فعالیت سیاسی من از زمانی که از ایران خارج شدم شروع شد، البته در ایران هم فعال سیاسی بودم در دوران انقلاب؛ ولی به‌هرحال ناچار شدیم که ایران را ترک کنیم و این مبارزات همیشه علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی ادامه داشت و من همیشه علیه دیکتاتوری مذهبی در راه مبارزه بودم چه با دوستان مقاومت مجاهدین و چه با گروههای دیگری هم در همکاری بودم. موقعی که حمله بسیار وحشیانه‌ای به اشرف شد و همین الان هم وقتی یادم می‌افته حالم بد می‌شه، خب اونجا من فکر کردم که به‌هرحال می‌دونید که به‌عنوان یک فعال سیاسی ما مسولیت رو شانه‌مان است و من مسولیت رو شانه‌ام هست، من نمی‌تونم و نمی‌تونستم ساکت بشینم و ببینم که مبارزترین جوانهای این مملکت رو که در سخت‌ترین شرایط دارن زندگی می‌کنن و از همه چیزشون گذشتن و در اون کمپ اشرف دارن زندگی می‌کنن برای مبارزه، این جور وحشیانه مورد حمله قرار بگیرن و من اگر که نمی‌آمدم و نمی‌پیوستم همین الان باید همه تون منو می‌بردین زیر علامت سؤال که چطور می‌توانستم ساکت باشم و به این مقاومت نپیوندم به‌هرحال می‌توانستم خیلی خیلی کوچک این جبهه رو قوی‌تر کنم و وظیفه و مسولیت سیاسی‌ام رو انجام بدم و بدون اینکه کسی از من دعوت بکنه خودم داوطلبانه انتخاب کردم که بیایم و بایستم و پشتیبانی کنم و شناخت هر چه بیشتر از نفرات مقاومت و مجاهدین و شناخت هر چه بیشتر از برنامه‌های مقاومت من را خیلی خیلی به مقاومت نزدیکتر کرد تا همین الان که در خدمت شما هستم.
مجری: اگر اجازه بدین می‌خواستم سوالی از شما بپرسم. اینکه به‌عنوان یک هنرمندی که شما غیرمذهبی هستید الان به مقاومتی پیوستید و همکاری می‌کنید که سازمان مجاهدین است یعنی در واقع سازمانی است که نیروی محوری این مقاومت هست و یک نیروی مذهبی هست. این اختلاف ایدئولوژیک را شما چطور تبیین و تفسیر می‌کنید؟ این را بیشتر از این زاویه می‌پرسم تا تجربه خودتان را برای هموطنانمون در داخل کشور بگین.
گیسو شاکری: من مذهبی نیستم بله درسته جهان‌بینی من جهان‌بینی مذهبی نیست و فکر نمی‌کنم که هرگز هم یک جهان‌بینی مذهبی پیدا بکنم. اما آنچه که باعث می‌شه که من در کنار شما باشم خط مشی سیاسی شما است، خط مشی ایدئولوژیک شما اصلاً ربطی به من نداره تا جایی که نخواهد تأثیر گذار در برنامه‌ها و سیاست‌های دولت آینده باشه برای آزادسازی ایران باشه بنابراین با تمام احترامی که برای شما قائل هستم آنچه که باعث می‌شه در کنارتون باشم بذارین خیلی راحت‌تر به دوست عزیزی که سؤال کرده و شما سوالش رو دارین می‌پرسین بگم که من در طول این سالهایی که نزدیک بودم با بچه‌های مجاهدین اصلاً هیچ وقت به این مسئله فکر نکردم. این مسائل ایدئولوژیک به خودشون مربوط است خب من اصلاً حس نکردم. از همون زمانی که در ایران بودم و با بچه‌های مجاهدین دوست بودم اینو حس نمی‌کردم وقتی که با همدیگه زندگی می‌کردیم بعضی وقتها یک دوره‌هایی من اصلاً احساس نمی‌کردم و این از جوهر احترام به آزادی بچه‌های مجاهدین است؛ یعنی واقعاً احترام به آزادی را من دیدم و بنابراین اصلاً مسئله من نیست؛ خط مشی سیاسی بچه‌های مجاهدین هست که باعث می‌شه من ازشون پشتیبانی کنم.
مجری: حالا برگردیم به همین قیام. در این قیام شاهد بودیم که زنان نقش بسیار برجسته‌ای داشتن اغلب در تظاهرات‌ها دیدیم که زنانی بودن که جلودار این تظاهرات بودن حتی شعارها اول از زنان برمی‌خواست یا یک صحنه‌ای دیدیم که زن شجاعی درمقابل فرمانده نیروهای سرکوبگر رژیم ایستاده و شعار «مرگ بر خامنه‌ای» داد با تمام قدرت و بعد از اون بقیه مردم پشت سرش شعار می‌دادن یا تو اصفهان شاهد بودیم که زنان با نقاب در جلوی ستون تظاهرات حرکت می‌کردن یا در شعارنویسی‌ها کلیپ‌هایی می‌بینیم که اغلب اونها زنان شجاع هستند آیا این نقشی که زنان در این قیام دارن یک پدیده خلق‌الساعه است یا ریشه داره و کلاً علتش چیه؟
گیسو شاکری: دوست عزیزی که این سؤال رو کردن؛ این مسائل خلق‌الساعه نیست یک جریان تاریخی است حالا تاریخی رو در همین دوران کوتاه هم اگر بگیریم یعنی ۴۰ ساله اگر بگیریم قبلش حالا اصلاً نرویم که ستم تاریخی رو باهاش چطور باید برخورد کرد. این جریان خلق‌الساعه نیست من خاطرم هست که اولین تظاهراتی که زنان داشتند سه هفته بعد از ۲۲ بهمن بود در ایران سال ۵۷ و همون جا زنان فهمیدن که نقطه اصلی حکومت هست که داره بهشون فشار می‌آره یعنی شعار یا روسری یا توسری از ۴۰ سال پیش هست و ۴۰ ساله که این مبارزات ادامه داره ۴۰ ساله که زنان به هر شکلی که تونستن مبارزه کردن بنابراین این حاصل ۴۰ سال مبارزه فشرده زنان بوده که به اینجا رسیده و حاصلش رو هم می‌بینیم همانطور که دوست ما اشاره کردن شعار نویسی‌ها و این شهامت و شجاعت و بی باکی که می‌بینیم هر چه فشار بیشتر بشه این شجاعتها هم بیشتر می‌شه حالا شاید بعداً بیشتر در این مورد صحبت بکنیم حالا کوتاه فقط بگم که این خلق‌الساعه نیست یک مسئله تاریخی است و مسئله‌ای است که سالهای سال مبارزه پشتش بوده است.
مجری: به‌عنوان یک هنرمند متعهد که هنرش نه یک هنر تجاری بلکه یک هنر مبارز هست و همه هم شاهد اون هستیم می‌خواستم بپرسم که چه توصیه و پیامی برای هنرمندان میهنمون بخصوص آنها که داخل کشور هستن دارین؟ این رو بخصوص پس از قیام دارم میگم.
گیسو شاکری: هنر من تجاری نیست. سالهاست گفتم که من نه به دنبال نام هستم و نه به دنبال نان و آنچه که به دنبالش هستم آزادی مردمم هست و اینو به هر شکلی که بتونم از راه هنرم چه قلم چه صدا و هر وسیله‌ای که بتونم بازتاب درد مردم باشم ازش استفاده می‌کنم. اما خب زمان کمی هست و من نمیرم تو این بحث که نقش یک هنرمند چی هست ولی می‌تونم بگم که در این شرایط خاص و در جایی که نه فقط در دوران قیام بلکه در دورانی که انسان در خیابان آویزان می‌شده در تمام این دورانی که کارگران به سختی زندگی کردن؛ در تمام این دورانی که زن‌ها زیر فشار غیر قابل گفتنی هستند، بودن کودکان کار و تمام این مصیبتهای که بوده متاسفانه اونچه که در هنرمندان داخل ایران دیدم شرم‌آور بوده. این نظر شخصی منه؛ نظر شخصیم رو میگم و پای آن هم می‌ایستم. بسیار شرم آور بوده که درجایی که انسانها کشته می‌شدن حتی در این قیام و دنیا داره مارو نگاه می‌کنه؛ داریم جشنواره برگزار می‌کنیم! شرم‌آور هست به جای اینکه جشنواره برگزار بکنند به جای اینکه برن زیر عکس خامنه‌ای و خمینی جنایت کار بایستن، بیان در سمت مردم باشین. البته انتظار زیادی هم شاید نباید ازشون داشت چون جایگاه طبقاتی شون فرق می‌کنه اینا نمی‌تونن هم از مردم فرودست حمایت بکنن چون این مردم فرودست نیستن که سالنهای کنسرت رو پر می‌کنن. این مردمهای فرودست نیستن که میرن در جشنواره‌ها و بلیط سینما می‌تونن بخرن؛ اون محتاج به نون شب خودش هست. ولی من فکر می‌کنم که تاریخ درمورد ما هنرمندان که پیشرو هستیم و نگاه جهان به ما هست و تاریخ بعداً در مورد ما قضاوت می‌کنه من البته درمورد استثنا حرف نمی‌زنم خب هستن تعدادی از هنرمندان که واقعاً حمایت کردن پشتیبانی کردن اما خیلی از اونها واقعاً نه تنها حمایت نکردن بلکه دائم پیامهایی دادن که مردم را به جای اینکه حکومت جنایت کار رو مورد خطاب قرار بدن که دست از کشتار مردم برداره به مردم گفتن که شما خشونت نکنید مگر مردم خشونت می‌کنن؟ مردم دارن مقابله می‌کنن با یک حکومت خشن. اینه که امیدوارم این هنرمندان به خودشون بیان و بدونن که جایگاه شون در کنار مردم باید باشه دیر نشده. تاریخ قضاوت می‌کنه همانطور که تاریخ در مورد هنرمندان دوران هیتلر بعد از سقوط هیتلر قضاوت کرد و همچنان نامشان ننگین هست در تاریخ هنر.
مجری: یکی از ببیندگان سؤال کرده آیا پس از سرنگونی رژیم آخوندی و روی کار آمدن حکومتی که مورد تأیید سازمان مجاهدین خلق نباشه برای اتحاد مجدد و جلب زنان قرار است از ایدئولوژی اسلامی استفاده نمایند؟
گیسو شاکری: این در برنامه‌های ارائه شده آنقدر واضح و مشخص گفته شده و آنقدر این سالها در مورد آن حرف زده شده دوست عزیزی که این سؤال رو فرستادین اگر که چندبار، برنامه‌های مجاهدین رو از تلویزیون شون نگاه بکنید یا روی سایتهاشون احتمالاً بخونید حتماً متوجه می‌شید که نگاه اینها به آزادی چیست و وقتیکه برنامه‌های سازمان جدایی دین از دولت است فکر می‌کنم این سؤال دیگر نیازی نیست که من جوابش را بدهم.
مجری: در واقع شما دارین می‌گین که براساس همون چهارچوب قانون اساسی که می‌آد مجاهدین هم برای آزادی‌ها برای همون حقوق برابر زنان و اون حقوقی که درکادر قانون هست قطعاً مبارزه سیاسیشون رو انجام می‌دن در واقع مجاهدین همواره درطی این سالیان از حقوق برابر از حقوق آزادی‌های مردم ایران دفاع کردن از این به بعد هم اگر هر حکومتی باشه که خلاف این بخواد انجام بده براساس همون به مبارزه سیاسی ادامه می‌دن درست متوجه شدم منظور شما را؟
گیسو شاکری: دوست عزیزی که این سؤال رو کردن؛ این مسائل خلق‌الساعه نیست یک جریان تاریخی است حالا تاریخی رو در همین دوران کوتاه هم اگر بگیریم یعنی ۴۰ ساله اگر بگیریم قبلش حالا اصلاً نرویم که ستم تاریخی رو باهاش چطور باید برخورد کرد. این جریان خلق‌الساعه نیست من خاطرم هست که اولین تظاهراتی که زنان داشتند سه هفته بعد از ۲۲ بهمن بود در ایران سال ۵۷ و همون جا زنان فهمیدن که نقطه اصلی حکومت هست که داره بهشون فشار می‌آره یعنی شعار یا روسری یا توسری از ۴۰ سال پیش هست و ۴۰ ساله که این مبارزات ادامه داره ۴۰ ساله که زنان به هر شکلی که تونستن مبارزه کردن بنابراین این حاصل ۴۰ سال مبارزه فشرده زنان بوده که به اینجا رسیده و حاصلش رو هم می‌بینیم همانطور که دوست ما اشاره کردن شعار نویسی‌ها و این شهامت و شجاعت و بی باکی که می‌بینیم هر چه فشار بیشتر بشه این شجاعتها هم بیشتر می‌شه حالا شاید بعداً بیشتر در این مورد صحبت بکنیم حالا کوتاه فقط بگم که این خلق‌الساعه نیست یک مسئله تاریخی است و مسئله‌ای است که سالهای سال مبارزه پشتش بوده است.
مجری: به‌عنوان یک هنرمند متعهد که هنرش نه یک هنر تجاری بلکه یک هنر مبارز هست و همه هم شاهد اون هستیم می‌خواستم بپرسم که چه توصیه و پیامی برای هنرمندان میهنمون بخصوص آنها که داخل کشور هستن دارین؟ این رو بخصوص پس از قیام دارم میگم.
گیسو شاکری: هنر من تجاری نیست. سالهاست گفتم که من نه به دنبال نام هستم و نه به دنبال نان و آنچه که به دنبالش هستم آزادی مردمم هست و اینو به هر شکلی که بتونم از راه هنرم چه قلم چه صدا و هر وسیله‌ای که بتونم بازتاب درد مردم باشم ازش استفاده می‌کنم. اما خب زمان کمی هست و من نمیرم تو این بحث که نقش یک هنرمند چی هست ولی می‌تونم بگم که در این شرایط خاص و در جایی که نه فقط در دوران قیام بلکه در دورانی که انسان در خیابان آویزان می‌شده در تمام این دورانی که کارگران به سختی زندگی کردن؛ در تمام این دورانی که زن‌ها زیر فشار غیر قابل گفتنی هستند، بودن کودکان کار و تمام این مصیبتهای که بوده متاسفانه اونچه که در هنرمندان داخل ایران دیدم شرم‌آور بوده. این نظر شخصی منه؛ نظر شخصیم رو میگم و پای آن هم می‌ایستم. بسیار شرم آور بوده که درجایی که انسانها کشته می‌شدن حتی در این قیام و دنیا داره مارو نگاه می‌کنه؛ داریم جشنواره برگزار می‌کنیم! شرم‌آور هست به جای اینکه جشنواره برگزار بکنند به جای اینکه برن زیر عکس خامنه‌ای و خمینی جنایت کار بایستن، بیان در سمت مردم باشین. البته انتظار زیادی هم شاید نباید ازشون داشت چون جایگاه طبقاتی شون فرق می‌کنه اینا نمی‌تونن هم از مردم فرودست حمایت بکنن چون این مردم فرودست نیستن که سالنهای کنسرت رو پر می‌کنن. این مردمهای فرودست نیستن که میرن در جشنواره‌ها و بلیط سینما می‌تونن بخرن؛ اون محتاج به نون شب خودش هست. ولی من فکر می‌کنم که تاریخ درمورد ما هنرمندان که پیشرو هستیم و نگاه جهان به ما هست و تاریخ بعداً در مورد ما قضاوت می‌کنه من البته درمورد استثنا حرف نمی‌زنم خب هستن تعدادی از هنرمندان که واقعاً حمایت کردن پشتیبانی کردن اما خیلی از اونها واقعاً نه تنها حمایت نکردن بلکه دائم پیامهایی دادن که مردم را به جای اینکه حکومت جنایت کار رو مورد خطاب قرار بدن که دست از کشتار مردم برداره به مردم گفتن که شما خشونت نکنید مگر مردم خشونت می‌کنن؟ مردم دارن مقابله می‌کنن با یک حکومت خشن. اینه که امیدوارم این هنرمندان به خودشون بیان و بدونن که جایگاه شون در کنار مردم باید باشه دیر نشده. تاریخ قضاوت می‌کنه همانطور که تاریخ در مورد هنرمندان دوران هیتلر بعد از سقوط هیتلر قضاوت کرد و همچنان نامشان ننگین هست در تاریخ هنر.
مجری: یکی از ببیندگان سؤال کرده آیا پس از سرنگونی رژیم آخوندی و روی کار آمدن حکومتی که مورد تأیید سازمان مجاهدین خلق نباشه برای اتحاد مجدد و جلب زنان قرار است از ایدئولوژی اسلامی استفاده نمایند؟
گیسو شاکری: این در برنامه‌های ارائه شده آنقدر واضح و مشخص گفته شده و آنقدر این سالها در مورد آن حرف زده شده دوست عزیزی که این سؤال رو فرستادین اگر که چندبار، برنامه‌های مجاهدین رو از تلویزیون شون نگاه بکنید یا روی سایتهاشون احتمالاً بخونید حتماً متوجه می‌شید که نگاه اینها به آزادی چیست و وقتیکه برنامه‌های سازمان جدایی دین از دولت است فکر می‌کنم این سؤال دیگر نیازی نیست که من جوابش را بدهم.
مجری: در واقع شما دارین می‌گین که براساس همون چهارچوب قانون اساسی که می‌آد مجاهدین هم برای آزادی‌ها برای همون حقوق برابر زنان و اون حقوقی که درکادر قانون هست قطعاً مبارزه سیاسیشون رو انجام می‌دن در واقع مجاهدین همواره درطی این سالیان از حقوق برابر از حقوق آزادی‌های مردم ایران دفاع کردن از این به بعد هم اگر هر حکومتی باشه که خلاف این بخواد انجام بده براساس همون به مبارزه سیاسی ادامه می‌دن درست متوجه شدم منظور شما را؟
گیسو شاکری: طبیعتاً همینطور است مگر مجاهدین یا هر نیروی سیاسی دیگر که خواستهایی در یک چهارچوب داره مگه می‌تونه از پرنسیبهایش دست بکشه؟ وقتی که شما این همه خون دادین این همه مبارزه کردین این همه بها دادین حالا شما نه خود من مگه می‌تونم از چهارچوبها و از پرنسیبهای سیاسی‌ام دست بکشم؟ طبیعتاً هر حکومتی که سر کار باشه هرجایی که قرار بگیرم روی چهارچوب‌هایم می‌ایستم که برمبنای آزادی و برابری هست بنابر این چه فرقی می‌کنه هر حکومتی یا هر برنامه‌ای که باشه ما به دنبال چهارچوبهای سیاسی خودمون هستیم و طبیعتاً اگر اون چهارچوبها نباشه بازم مبارزه می‌کنیم که برسیم به خواسته‌هامون که آزادی و برابری است.
مجری: سؤال شده که در مورد حرکت دختر انقلاب به اسم چهارشنبه‌های سفید نظر شما به‌عنوان یک زن چیست آیا خواسته زنان ایران فقط حجاب است؟ آیا اعتراضات دیگری در شکل بهتری نمی‌توان انجام داد؟ مثلاً زنان هم درخیابان‌ها بیایند و همه لباسهای سفید برتن کنند و یکصدا فریاد آزادی عقیده، آزادی قلم، آزادی بیان و… رو فریاد کنن بهتر نیست تا اینکه فقط به مسئله حجاب تکیه کنن؟
گیسو شاکری: ما نمی‌تونیم شکل مبارزه رو برای مردم تعیین بکنیم این هم یکی از اشکال مبارزه است؛ هر سنگی که انداخته بشه به‌طرف این رژیم خوبه، بدیش این هست که هیچ کاری آدم نکنه. اما آنچه که مهم هست این است که ما خیلی باید حواسمون باشه که یک وقت بدخواهان از حرکتهای ما سوء استفاده نکنن و مسیر جریان سرنگونی و تمام خواستهای زنان رو یعنی اون ستم مضاعفی که به زنان شده؛ تمام فشارهای فرهنگی تمام قوانین زن ستیز همه اینها یک وقت منحرف نشه توی یک خواست کوچک؛ بنابراین هر حرکتی که زنان بکنن حالا فرقی نمی‌کنه لباس سفید بپوشن، روسری شون رو بزنن روی چوب یا هر کاری که می‌کنن اینا اشکال مختلف مبارزه است. اما یادمون نرود که خواست ما برابری و تساوی کامل در تمام ابعاد یک قانون سیاسی مذهبی و اقتصادی است. و الا من نمی‌تونم برای کسی تعیین بکنم چه نوع روش مبارزه رو انتخاب کنه اما می‌تونم هشدار بدهم که مواظب باشین به انحراف کشیده نشه یک وقت مبارزاتمون. ما یک خواست فقط نداریم.
مجری: منظورتون درواقع این بود که ما باید تمرکزمون رو روی همون شعار اصلی مردم که سرنگونی تمامیت رژیم است متمرکز کنیم و توی این شعار بقیه شعارها هم هست مانند آزادی پوشش هست. همه آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و حقوق برابر هست و هر حرکتی که باعث بشه که شقه ایجاد کنه بین مردم و خلاصه یک حرکت انحرافی باشه برنده اصلی‌اش کیه؟ تمامیت رژیم است. ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم. سؤال بعدی می‌گوید خمینی اتوریته قوی داشت و قادر به کنترل اوضاع پس از سرنگونی شاه بود آیا فکر می‌کنید مجاهدین یا شورا از این توانایی برخوردار هستند؟
گیسو شاکری: دوست عزیزی که این سؤال رو کردین اینها رو تاریخ جواب می‌ده من نمی‌تونم جواب بدم اما اینکه گفتید اتوریته قوی داشت متاسفانه شرایط شرایطی بود که همه چیز دست به دست هم داده بود که یک جنایتکاری مثل خمینی رو به‌عنوان رهبر وارد ایران بکنه و اون شرایط الان وجود نداره؛ سران رهبران سیاسی اپوزیسیون در زمان شاه در زندان بودن و فقط آخوندا بیرون بودن و خب تمام زد و بندها با آخوندها شد. حالا من وارد این بحثهای سیاسی تاریخی نمی‌شم اما اونچه که مهم هست این است که پشتیبانی و آگاهی مردم مهم است و اینکه کی اتوریته را به دست می‌گیره و کی به دست نمی‌گیره؛ این رو تاریخ قضاوت می‌کنه اما اونچه که برای من مهم هست و فکر می‌کنم مقایسه کردن این دو پدیده من اینا رو قیاس مع‌الفارغ می‌دونم چون با یک نیروی ارتجاعی بدون هیچ نوع سابقه مبارزاتی همیشه زد و بند با دولتها بوده و فروش مملکت بوده است. اینها رو ما بخواهیم مقایسه بکنیم با نیروی انقلابی که این همه بها داده همین ۴۰ سال اخیر رو بگیرین ما وارد دوران قبلش نمی‌شیم؛ این همه مبارزه و این همه بها برای چی هست؟ برای اینکه پشتیبانی‌اش به نیروی مردم است و به خودش است؛ پشتیبانی‌اش به جوانان از جان گذشته جان برکف هست که ازهمه چیز گذشتن برای سازندگی ایران بنابراین این را تاریخ جواب می‌دهد.
مجری: سؤال بعدی این هست که در ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ سردار موسی خیابانی و شهید اشرف رجوی و تعدادی از فرماندهان مجاهدین به شهادت رسیدن و بعد از اون هم مجاهدین شهدای زیادی دادن و این نظام هزاران نفر رو اعدام کرد از اون تاریخ ۳۶ سال می‌گذره. این روزها؛ قیام در بسیاری از شهرهای ایران به وقوع پیوسته چه ارتباطی بین اون شهدا و مقاومتها و تظاهرات و قیام کنونی هست؟
گیسو شاکری: در مورد مبارزاتی که بعد از روی کارآمدن این رژیم بود؛ تا خرداد ۶۰ که سرکوب به اوج خودش رسید؛ ما سرکوب ترکمنها را داشتیم؛ کشتار کردستان را داشتیم و اون اعدام‌ها و اون قتل عام‌ها اصلاً فراموش نشدنی است و خرداد ۶۰ که دیگه اوج اون دوران بود و بعد سال ۶۷ قتل عامهای ۶۷. اما سال ۶۰ بیشماری از مبارزین سیاسی فدایی‌ها و مجاهدین رو اعدام کردن و خیلی از کسانی را که برای یک روزنامه کشتند، بچه‌هایی که ۱۴ سالشون بود ۱۳ سالشون بود ۹ سالشون بود اینها اعدام شدن در زندانها و اوجش هم واقعاً کشتن مبارز بزرگی مثل موسی خیابانی و اشرف رجوی و همراهان شون. اما آیا کشتن این سران اپوزیسیون و مبارزین اون دوره آیا توانست این حرکت رو بخوابونه؟ آیا موفق شدند؟ نه و اینو می‌بینیم که در طول این چند سال نه تنها این مبارزین کمتر نشدن بلکه همینطور این گلها شکفته شدن و در سراسر جهان پخش شدن؛ مبارزینی که رودرروشون ایستادن و بازتولید شدن، تولید مبارزین گذشته بازتولید موسی‌ها بازتولید دیگر مبارزین و اینکه حضور روح مبارزه است که خواهد بود تا سرنگونی.
مجری: سؤال بعدی: پیشتازی زنان در مبارزه علیه دیکتاتوری ولایت فقیه چیست؟
مجری: سؤال شده که در مورد حرکت دختر انقلاب به اسم چهارشنبه‌های سفید نظر شما به‌عنوان یک زن چیست آیا خواسته زنان ایران فقط حجاب است؟ آیا اعتراضات دیگری در شکل بهتری نمی‌توان انجام داد؟ مثلاً زنان هم درخیابان‌ها بیایند و همه لباسهای سفید برتن کنند و یکصدا فریاد آزادی عقیده، آزادی قلم، آزادی بیان و… رو فریاد کنن بهتر نیست تا اینکه فقط به مسئله حجاب تکیه کنن؟
گیسو شاکری: ما نمی‌تونیم شکل مبارزه رو برای مردم تعیین بکنیم این هم یکی از اشکال مبارزه است؛ هر سنگی که انداخته بشه به‌طرف این رژیم خوبه، بدیش این هست که هیچ کاری آدم نکنه. اما آنچه که مهم هست این است که ما خیلی باید حواسمون باشه که یک وقت بدخواهان از حرکتهای ما سوء استفاده نکنن و مسیر جریان سرنگونی و تمام خواستهای زنان رو یعنی اون ستم مضاعفی که به زنان شده؛ تمام فشارهای فرهنگی تمام قوانین زن ستیز همه اینها یک وقت منحرف نشه توی یک خواست کوچک؛ بنابراین هر حرکتی که زنان بکنن حالا فرقی نمی‌کنه لباس سفید بپوشن، روسری شون رو بزنن روی چوب یا هر کاری که می‌کنن اینا اشکال مختلف مبارزه است. اما یادمون نرود که خواست ما برابری و تساوی کامل در تمام ابعاد یک قانون سیاسی مذهبی و اقتصادی است. و الا من نمی‌تونم برای کسی تعیین بکنم چه نوع روش مبارزه رو انتخاب کنه اما می‌تونم هشدار بدهم که مواظب باشین به انحراف کشیده نشه یک وقت مبارزاتمون. ما یک خواست فقط نداریم.
مجری: منظورتون درواقع این بود که ما باید تمرکزمون رو روی همون شعار اصلی مردم که سرنگونی تمامیت رژیم است متمرکز کنیم و توی این شعار بقیه شعارها هم هست مانند آزادی پوشش هست. همه آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و حقوق برابر هست و هر حرکتی که باعث بشه که شقه ایجاد کنه بین مردم و خلاصه یک حرکت انحرافی باشه برنده اصلی‌اش کیه؟ تمامیت رژیم است. ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم. سؤال بعدی می‌گوید خمینی اتوریته قوی داشت و قادر به کنترل اوضاع پس از سرنگونی شاه بود آیا فکر می‌کنید مجاهدین یا شورا از این توانایی برخوردار هستند؟
گیسو شاکری: دوست عزیزی که این سؤال رو کردین اینها رو تاریخ جواب می‌ده من نمی‌تونم جواب بدم اما اینکه گفتید اتوریته قوی داشت متاسفانه شرایط شرایطی بود که همه چیز دست به دست هم داده بود که یک جنایتکاری مثل خمینی رو به‌عنوان رهبر وارد ایران بکنه و اون شرایط الان وجود نداره؛ سران رهبران سیاسی اپوزیسیون در زمان شاه در زندان بودن و فقط آخوندا بیرون بودن و خب تمام زد و بندها با آخوندها شد. حالا من وارد این بحثهای سیاسی تاریخی نمی‌شم اما اونچه که مهم هست این است که پشتیبانی و آگاهی مردم مهم است و اینکه کی اتوریته را به دست می‌گیره و کی به دست نمی‌گیره؛ این رو تاریخ قضاوت می‌کنه اما اونچه که برای من مهم هست و فکر می‌کنم مقایسه کردن این دو پدیده من اینا رو قیاس مع‌الفارغ می‌دونم چون با یک نیروی ارتجاعی بدون هیچ نوع سابقه مبارزاتی همیشه زد و بند با دولتها بوده و فروش مملکت بوده است. اینها رو ما بخواهیم مقایسه بکنیم با نیروی انقلابی که این همه بها داده همین ۴۰ سال اخیر رو بگیرین ما وارد دوران قبلش نمی‌شیم؛ این همه مبارزه و این همه بها برای چی هست؟ برای اینکه پشتیبانی‌اش به نیروی مردم است و به خودش است؛ پشتیبانی‌اش به جوانان از جان گذشته جان برکف هست که ازهمه چیز گذشتن برای سازندگی ایران بنابراین این را تاریخ جواب می‌دهد.
مجری: سؤال بعدی این هست که در ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ سردار موسی خیابانی و شهید اشرف رجوی و تعدادی از فرماندهان مجاهدین به شهادت رسیدن و بعد از اون هم مجاهدین شهدای زیادی دادن و این نظام هزاران نفر رو اعدام کرد از اون تاریخ ۳۶ سال می‌گذره. این روزها؛ قیام در بسیاری از شهرهای ایران به وقوع پیوسته چه ارتباطی بین اون شهدا و مقاومتها و تظاهرات و قیام کنونی هست؟
گیسو شاکری: در مورد مبارزاتی که بعد از روی کارآمدن این رژیم بود؛ تا خرداد ۶۰ که سرکوب به اوج خودش رسید؛ ما سرکوب ترکمنها را داشتیم؛ کشتار کردستان را داشتیم و اون اعدام‌ها و اون قتل عام‌ها اصلاً فراموش نشدنی است و خرداد ۶۰ که دیگه اوج اون دوران بود و بعد سال ۶۷ قتل عامهای ۶۷. اما سال ۶۰ بیشماری از مبارزین سیاسی فدایی‌ها و مجاهدین رو اعدام کردن و خیلی از کسانی را که برای یک روزنامه کشتند، بچه‌هایی که ۱۴ سالشون بود ۱۳ سالشون بود ۹ سالشون بود اینها اعدام شدن در زندانها و اوجش هم واقعاً کشتن مبارز بزرگی مثل موسی خیابانی و اشرف رجوی و همراهان شون. اما آیا کشتن این سران اپوزیسیون و مبارزین اون دوره آیا توانست این حرکت رو بخوابونه؟ آیا موفق شدند؟ نه و اینو می‌بینیم که در طول این چند سال نه تنها این مبارزین کمتر نشدن بلکه همینطور این گلها شکفته شدن و در سراسر جهان پخش شدن؛ مبارزینی که رودرروشون ایستادن و بازتولید شدن، تولید مبارزین گذشته بازتولید موسی‌ها بازتولید دیگر مبارزین و اینکه حضور روح مبارزه است که خواهد بود تا سرنگونی.
مجری: سؤال بعدی: پیشتازی زنان در مبارزه علیه دیکتاتوری ولایت فقیه چیست؟
گیسو شاکری: بیشترین صدمه‌ای که ولایت فقیه به بخشی از جامعه زده به زنان بوده. یعنی قوانین شریعتی که ولایت فقیه و حکومت جمهوری اسلامی حاکم کرده. قوانین اساسی به‌قدری قرون وسطایی هست که بنابراین طبیعی است که زنان صف مقدم مبارزه هستن طبیعی است که زنان ۴۰ سال است که همینطور در صحنه هستن چون این ستم مضاعف رو هیچ جوری نمی‌شه باهاش شما برخورد بکنین جز مبارزه. به همین علت هر سخنرانی که هست همیشه اینها اولین تیغشون رو به زنان است؛ چون زنان پاشنه آشیل حکومت ارتجاعی مثل حکومت ولایت فقیه هستند.
مجری: اگر موافق باشین من سؤال بعدی رو از شما بپرسم. آیا به هژمونی زنان در ایران فردا معتقد هستید و چرا؟
گیسو شاکری: معلوم است که معتقدم. یک استثمار تاریخی، طبیعی است که درمانش با یک هژمونی است چون این توانایی رو در زنان می‌بینم. یعنی شما نگاه بکنید که یکی از بزرگترین اپوزیسیون‌ها و قدرتمندترین اپوزیسیون‌های رژیم رهبریش با یک زن است خب این رهبری چقدر درست عمل کرده، خواسته‌های این رهبری چیه؟ و زنانی که اینطور ایستادن و در طیف‌های دیگر سیاسی شما می‌بینید زنان قدرتمندی هستند در داخل ایران. همین یک زنی که می‌آد بدون هراس روی دیوار شعار می‌نویسه طبیعی هست که این توانایی سازندگی داره، طبیعی است که این پتانسیل در او آنقدر زیاد هست که می‌تونه در رهبری باشه و در هژمونی قرار بگیره. اما مسئله هژمونی زنان مسئله‌ای هست که مانند یک خنجر تیز تو چشم ولایت‌فقیه هست و می‌بینیم که اون آخوند مرتجع مشهد که اسمش علم الهدی است؛ آنقدر از این قضیه ناراحت هست که به زبان می‌آد می‌گه اینها رهبری‌شون هم با یک زن است یعنی چیز دیگه‌ای براش مهم نیست و یک زن مشکل اصلی اینها است. به خاطر همین هم دائم می‌خوان سرپوش بذارن روی این پتانسیل. بله به این باور دارم که زنان می‌تونن هژمونی داشته و در هژمونی باشند.
مجری: بعضی از دوستان پرسیدن که آیا شما عضو مجاهدین هستید یا شورای ملی مقاومت؛ اگر بتونین بهمون پاسخ بدین؟
گیسو شاکری: من عضو یک سازمان یا یک جنبش هستم که خواهان یک جمهوری دمکراتیک هست، خواهان جدایی دین از دولت هست، خواهان تساوی کامل زنان و مردان در تمام ابعاد سیاسی؛ اجتماعی؛ مدنی و اقتصادی هست و خواهان لغو تمام قوانین شریعت هست، و خواهان یک حکومت آزاد و جدایی دین از دولت هست. بنابراین اگر مجاهدین خواهان این هستن من مجاهدم و اگر شورای ملی مقاومت خواهان این هست من عضو شورای ملی مقاومت هستم و اگر هر نیرویی که به این برنامه باور داشته باشه و ایستاده و عمل می‌کنه بنابراین من در کنار همه اینها هستم و با افتخار پشتیبانی می‌کنم برای خواستهایی که همه‌مون داریم و مبارزه می‌کنم برای اینکه برسیم به اون خواست‌ها که اولینش یک جمهوری آزاد، جدایی دین از دولت و لغو یک حکومت مذهبی و قوانین شریعت است. بنابراین شما خودتون جواب دادین. اگر مجاهدین و شورای ملی مقاومت خواهان اینها که خواستهای کف من هست. ضمناً من خودم یک برنامه‌ای رو نوشته بودم که وقتی من اون خواسته‌ام رو خوندم دیدم همش همین خواست‌هاست که شما دارین بنابراین درکنارتون هستم.
مجری: با تشکر؛ متاسفانه زمان ما تمام شد. از اینکه در این برنامه شرکت کردین خیلی سپاسگذاریم پیام‌های زیادی برای ما فرستاده شده از داخل ایران که از دیدن شما و شنیدن‌تون خیلی تشکر کردن. بخصوص در این روزهای قیام که باید خودمون با تلاشمون هر روزش را دوباره بسازیم و قیام رو برپا نگه داریم. اگر اجازه بدین ازتون خداحافظی می‌کنم امیدوارم که بازهم بتوانیم با شما صحبت کنیم و خودتون اگر به‌عنوان پایانبخش این برنامه نکته‌ای دارین بفرمایین.
گیسو شاکری: من هم تشکر می‌کنم از شما که این امکان رو فراهم کردین. با جوانهای مبارز که اینطور در خیابونها هستن خیلی دلم می‌خواد بیشتر از اینها باهاشون حرف می‌زدم و بیشتر می‌گفتم و چقدر از مبارزاتشون ما اینجا الهام می‌گیریم و چقدر حضورشون و فیلمهایی که می‌آد و عکسهایی که هست اینها هم ما رو راسخ‌تر می‌کنه در عزم‌مون و بدونین که با شما هستیم لحظه‌ای ازتون غافل نیستیم و اونچه که مهم هست نیروی خود ما است ما خودمون باید براندازی کنیم این حکومت رو و سرنگون کنیم و پشتیبانی‌مون به خودمون و توانایی‌هامون و نیروی خودمون هست و هیچ نیروی خارجی دلش برای ما نسوخته ما خودمون هستیم که خواهان آزادی و برابری هستیم و برای آن بها می‌دهیم و برایش می‌ایستیم و به آن خواهیم رسید. بنابراین از شما تشکر می‌کنم و چقدر خوشحال باید باشین که یک نیرویی ایستاده و از همه چیزش گذشته و پشت شما هست و ما همه دست به دست هم می‌دهیم و رژیم رو سرنگون می‌کنیم. حالا من می‌خواستم این تراکت را هم بیارم بالا و بگویم که #زنان_برانداز و بگویم من یک براندازم و همانطور که شما در خیابونها بنر پاره می‌کنین و روی دیوارها می‌نویسید؛ منم اینجا به خاطر شما این عکس رو که عکس خمینی جنایتکار و خامنه‌ای جنایتکار و ولایت‌فقیه است، پاره‌اش می‌کنم
و به امید یک دنیای بهتر. فکر به دنیای بهتر روبرومون بکنیم دنیای بهتر همیشه جلوی روی ما است بخصوص که یک نیروی پیشتاز ایستاده که از همه چیزش گذشته و با رهبری یک زن و هزاران زن اشرفی است که من بهشون افتخار می‌کنم شب شما به خیر
مجری: درود برشما و خدانگهدارتون.
مجری: اگر موافق باشین من سؤال بعدی رو از شما بپرسم. آیا به هژمونی زنان در ایران فردا معتقد هستید و چرا؟
گیسو شاکری: معلوم است که معتقدم. یک استثمار تاریخی، طبیعی است که درمانش با یک هژمونی است چون این توانایی رو در زنان می‌بینم. یعنی شما نگاه بکنید که یکی از بزرگترین اپوزیسیون‌ها و قدرتمندترین اپوزیسیون‌های رژیم رهبریش با یک زن است خب این رهبری چقدر درست عمل کرده، خواسته‌های این رهبری چیه؟ و زنانی که اینطور ایستادن و در طیف‌های دیگر سیاسی شما می‌بینید زنان قدرتمندی هستند در داخل ایران. همین یک زنی که می‌آد بدون هراس روی دیوار شعار می‌نویسه طبیعی هست که این توانایی سازندگی داره، طبیعی است که این پتانسیل در او آنقدر زیاد هست که می‌تونه در رهبری باشه و در هژمونی قرار بگیره. اما مسئله هژمونی زنان مسئله‌ای هست که مانند یک خنجر تیز تو چشم ولایت‌فقیه هست و می‌بینیم که اون آخوند مرتجع مشهد که اسمش علم الهدی است؛ آنقدر از این قضیه ناراحت هست که به زبان می‌آد می‌گه اینها رهبری‌شون هم با یک زن است یعنی چیز دیگه‌ای براش مهم نیست و یک زن مشکل اصلی اینها است. به خاطر همین هم دائم می‌خوان سرپوش بذارن روی این پتانسیل. بله به این باور دارم که زنان می‌تونن هژمونی داشته و در هژمونی باشند.
مجری: بعضی از دوستان پرسیدن که آیا شما عضو مجاهدین هستید یا شورای ملی مقاومت؛ اگر بتونین بهمون پاسخ بدین؟
گیسو شاکری: من عضو یک سازمان یا یک جنبش هستم که خواهان یک جمهوری دمکراتیک هست، خواهان جدایی دین از دولت هست، خواهان تساوی کامل زنان و مردان در تمام ابعاد سیاسی؛ اجتماعی؛ مدنی و اقتصادی هست و خواهان لغو تمام قوانین شریعت هست، و خواهان یک حکومت آزاد و جدایی دین از دولت هست. بنابراین اگر مجاهدین خواهان این هستن من مجاهدم و اگر شورای ملی مقاومت خواهان این هست من عضو شورای ملی مقاومت هستم و اگر هر نیرویی که به این برنامه باور داشته باشه و ایستاده و عمل می‌کنه بنابراین من در کنار همه اینها هستم و با افتخار پشتیبانی می‌کنم برای خواستهایی که همه‌مون داریم و مبارزه می‌کنم برای اینکه برسیم به اون خواست‌ها که اولینش یک جمهوری آزاد، جدایی دین از دولت و لغو یک حکومت مذهبی و قوانین شریعت است. بنابراین شما خودتون جواب دادین. اگر مجاهدین و شورای ملی مقاومت خواهان اینها که خواستهای کف من هست. ضمناً من خودم یک برنامه‌ای رو نوشته بودم که وقتی من اون خواسته‌ام رو خوندم دیدم همش همین خواست‌هاست که شما دارین بنابراین درکنارتون هستم.
مجری: با تشکر؛ متاسفانه زمان ما تمام شد. از اینکه در این برنامه شرکت کردین خیلی سپاسگذاریم پیام‌های زیادی برای ما فرستاده شده از داخل ایران که از دیدن شما و شنیدن‌تون خیلی تشکر کردن. بخصوص در این روزهای قیام که باید خودمون با تلاشمون هر روزش را دوباره بسازیم و قیام رو برپا نگه داریم. اگر اجازه بدین ازتون خداحافظی می‌کنم امیدوارم که بازهم بتوانیم با شما صحبت کنیم و خودتون اگر به‌عنوان پایانبخش این برنامه نکته‌ای دارین بفرمایین.
گیسو شاکری: من هم تشکر می‌کنم از شما که این امکان رو فراهم کردین. با جوانهای مبارز که اینطور در خیابونها هستن خیلی دلم می‌خواد بیشتر از اینها باهاشون حرف می‌زدم و بیشتر می‌گفتم و چقدر از مبارزاتشون ما اینجا الهام می‌گیریم و چقدر حضورشون و فیلمهایی که می‌آد و عکسهایی که هست اینها هم ما رو راسخ‌تر می‌کنه در عزم‌مون و بدونین که با شما هستیم لحظه‌ای ازتون غافل نیستیم و اونچه که مهم هست نیروی خود ما است ما خودمون باید براندازی کنیم این حکومت رو و سرنگون کنیم و پشتیبانی‌مون به خودمون و توانایی‌هامون و نیروی خودمون هست و هیچ نیروی خارجی دلش برای ما نسوخته ما خودمون هستیم که خواهان آزادی و برابری هستیم و برای آن بها می‌دهیم و برایش می‌ایستیم و به آن خواهیم رسید. بنابراین از شما تشکر می‌کنم و چقدر خوشحال باید باشین که یک نیرویی ایستاده و از همه چیزش گذشته و پشت شما هست و ما همه دست به دست هم می‌دهیم و رژیم رو سرنگون می‌کنیم. حالا من می‌خواستم این تراکت را هم بیارم بالا و بگویم که #زنان_برانداز و بگویم من یک براندازم و همانطور که شما در خیابونها بنر پاره می‌کنین و روی دیوارها می‌نویسید؛ منم اینجا به خاطر شما این عکس رو که عکس خمینی جنایتکار و خامنه‌ای جنایتکار و ولایت‌فقیه است، پاره‌اش می‌کنم
و به امید یک دنیای بهتر. فکر به دنیای بهتر روبرومون بکنیم دنیای بهتر همیشه جلوی روی ما است بخصوص که یک نیروی پیشتاز ایستاده که از همه چیزش گذشته و با رهبری یک زن و هزاران زن اشرفی است که من بهشون افتخار می‌کنم شب شما به خیر
مجری: درود برشما و خدانگهدارتون.
مارا درحساب های زیر دنبال کنید
توئیترkhozestan_khoro@
کانال تلگرام khozestan_khorosh@
ادمین کانال تلگرام manouch_ra@
