سخنرانی روحانی در نمایش 22بهمن به‌رغم ادعای وحدت و پیروزی، واکنشهای شدید و گسترده‌یی در باند خامنه‌ای و حتی بعضاً در داخل باند خودش برانگیخته است.
روحانی در حرفهایش به دو موضوع جدید و بحث‌انگیز اشاره کرد؛ یکی توسل به رفراندوم برای خروج از بن‌بستها و بحرانهای کنونی و دیگر این‌که گفت «برخی‌ها خودشان خواستند از قطار انقلاب پیاده شوند و برخی را هم از قطار انقلاب پیاده کردیم که می‌توانستیم پیاده نکنیم و امروز باید همه را مجدداً به سوارشدن قطار موفقیت و پیروزی انقلاب دعوت کنیم».
کیهان خامنه‌ای (23بهمن) ضمن اعتراف به حجم بالای غایبین و کسادی بی‌مانند نمایش 22بهمن، حرفهای قابل توجهی در پاسخ به روحانی در مورد پیاده شدگان از «قطار انقلاب» روحانی مطرح کرد و با برگرداند توپ به زمین خود او نوشت:
«نمی‌توان همه غائبین مراسم بسیار باشکوه دیروز را دلزدگان از نظام و روند آن دانست اما بدون شک عده‌یی از متن مردم که دیروز غایب بودند و البته تعدادشان زیاد نبود، از روند کشور و آنچه در ذیل واژه «نظام سیاسی» می‌شناسند، رضایت ندارند». و سپس از آن نتیجه گرفت که « انقلاب و نهادهای آن و هر کسی که در نظام، کار و مسئولیتی در دست دارد باید تلاش گسترده‌یی کند تا این بخش از مردم را به قطار انقلاب باز گرداند».
در مورد کسانی که با میل خود یا به‌زور از «قطار انقلاب» پیاده شدند، که معلوم نیست منظور روحانی دقیقاً کدام افراد و جریانهای سیاسی است کیهان خامنه‌ای ضمن اشاره به«فهرست بسیار طولانی از گروه‌های کم‌شمار و مخالف شعارهای اصلی انقلاب» ازجمله سازمان (مجاهدین) خلق، خاطرنشان کرد «طبعاً اینها را نمی‌توان به قطارانقلاب سوار کرد چون خود آنان اساساً انقلاب اسلامی و نظامی دینی را برنمی‌تابند».
کیهان سپس می‌افزاید: «عده‌یی از کسانی که با ظاهری دلسوزانه از لزوم سوار کردن دوباره پیاده شدگان به قطارانقلاب سخن می‌گویند دقیقاً منظورشان همین گروهها و افراد است و شاید در توهم استفاده از ظرفیت آنان برای جلب رضایت دشمنان بیرونی را دارند!».
علاوه بر کیهان، همزمان با سخنرانی روحانی دو سخنرانی و اظهارنظر در همان روز 22بهمن، در ارتباط با همین موضوع مطرح شده که اگر چه مانند کیهان در پاسخ مستقیم به حرفهای روحانی بیان نشده، اما به‌نظر می‌رسد که در ارتباط با همین بحث است که در درون رژیم از قبل جریان داشته است.
یکی از این اظهارات مربوط است به سخنرانی آخوند حسینی بوشهری؛ امام جمعهٴ موقت قم که در سخنرانی خود در رشت با اشاره به مجاهدین گفته: «من تعجب می‌کنم تعداد کمی احساس می‌کنند کسانی که در خیابانهای تهران به مغازه‌دار رحم نمی‌کردند و ترور می‌کردند اینها برای ما منجی باشند».
اظهارات پاسدار قاسم سلیمانی در کرمان هم وجه دیگری از این بحث را روشن میکند: «این شدتی که امام آن روز در مقابل لیبرال‌ها، توده‌ای‌ها، مارکسیست‌ها، منافقین انجام داد حرکت عظیمی بود که اجازهٴ این که هر باطلی بخواهد سر برآورد و در این کشور و در درون این مزرعه اسلام ریشه بدواند نداد».
موضوع بحث‌انگیز دیگر روحانی در نمایش کساد 22بهمن بحث رفراندوم بود؛ بحثی که بیان بن‌بست و دردهای لاعلاج نظام است که به‌قول روحانی در قانون اساسی ظرفیت حل آن وجود دارد. این موضوع هم موجب بروز دعوا و کشمکش فراوان در داخل باندها شد.
کیهان خامنه‌ای نوشت: «روحانی با طرح مباحث انحرافی نظیر بخشی از سخنان دیروز، مایل است پاسخگوی عملکرد خود نباشد و هم‌چنان مردم را سرگرم حواشی سازد»
گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان گفت: «[روحانی] در سالروز انقلاب، رفراندوم اصل59 را توصیه کرد اما نگفت برای چه کاری؟
برای یک برجام دیگر؟ این‌که یک مقام عالی کشور در روز پیروزی انقلابش، بن‌بست نمایی برای رفراندوم کند دارای کفایت سیاسی است؟ این حماسه حضور بود یا شکاف نمایی و رفراندوم 40سالگی؟».
رضا سراج مهرة اطلاعاتی هم گفت: آقای روحانی از کدام بن‌بست صحبت میکند که برای برداشتن آن، نیاز به همه‌پرسی باشد؟ باید از ایشان پرسید؛ نظام به بن‌بست رسیده یا ایده مرکزی دولت شما در اعتماد و تعامل با آمریکا؟».
در این میان پاسدار قاسم سلیمانی به‌طور صریحی به مضمون پیشنهاد رفراندوم روحانی اشاره کرده و گفت:
«بعضی می‌گویند و بر زبان جاری می‌کنند و من شنیده‌ام، دلسوزانه هم ممکن است بگویند این حرف را که همان‌طوری که امام در قصه‌ها قطعنامه و آتش‌بس جام‌زهر را نوشید امام امروز هم باید در مقابل آمریکا هم این کار را انجام بدهد. این چه غفلت بزرگی است این چه سفسطه خطرناکی است... این چه قیاسی است. این جام‌زهر و این زهر جان اسلام را می‌گیرد. جان ایران را کامل می‌گیرد جان تشیع را می‌گیرد».
در ورای قال و مقالها و حرفهای موافق و مخالف در مورد رفراندوم، این بحثها نشان می‌دهد که اولاً بحرانی درونی رژیم، نه با رفراندوم و نه با هیچ شیوه دیگری قابل حل نیست و هیچ شیوه‌ای که باندها و دستجات رقیب بر اساس آن بتوانند با هم وحدت کنند وجود ندارد.
همچنین هیچ راه‌حلی در درون رژیم برای مقابله با بحرانهای گریبانگیر رژیم وجود ندارد. عباس عبدی از مهره‌های جماعت به‌اصطلاح اصلاح‌طلب چندی پیش اذعان کرد که: «جامعه ایران راه‌حل‌های فنی و جزیی یا اصطلاحا تکنیکال ندارد. در گذشته چنین راه‌حل‌هایی بود، ولی اکنون هیچ راه‌حلی از این نوع وجود ندارد».
به عبارت دیگر تنها راه‌حل تغییر بنیادین و انقلابی ساختار فاسد و فرسوده نظام کنونی و پی افکندن نظامی بر اساس ارادهٴ دموکراتیک مردم ایران است.
مارا درحساب های زیر دنبال کنید
توئیترkhozestan_khoro@
کانال تلگرام khozestan_khorosh@
ادمین کانال تلگرام manouch_ra@