فشار بر سربازان، در نیروهای نظامی جمهوری اسلامی!


تیراندازی درتیر

در ۲۶ تیرماه نیز یک سرباز در پادگان ارتش واقع‌در شهرستان آبیک در شرق استان قزوین، اقدام به تیراندازی کرد که موجب کشته‌شدن سه سرباز و مصدومیت ضارب و پنج تن دیگر شد. یوسف جهانی‌پور، «مدیرکل انتظامی استان قزوین» در این مورد گفته بود «سرباز وظیفه‌ی عامل تیراندازی دارای مشکلات روحی بوده و بنابراین تقاضای انتقالی داشته که به نتیجه نرسیده و به همین دلیل، با توجه به مشکلات روحی پیش‌آمده، نسبت به تیراندازی به سمت سربازان اقدام کرده است.» [ایسنا۲۷ خرداد۹۶]

یک ماه بعد

هنوز یک ماه از حادثه تیراندازی قزوین و مرگ سه سرباز نگذشته بود که این بار خبر از تیراندازی در تهران رسید. نتیجه این تیراندازی چهار کشته و ۱۲ زخمی در پی حادثه‌ی تیراندازی در کهریزک بود. یک سرباز اهل سیستان وبلوچستان، با اسلحه به‌سوی سربازان تیراندازی کرده و یک سرگرد و ۳ سرباز را به ضرب گلوله از پای درآورده و ۱۲ تن دیگر را نیز زخمی کرده است. پس از این حادثه، سرباز مسلح هدف گلوله قرار می‌گیرد و در راه بیمارستان جان می بازد.
انتشار خبر مزبور بلافاصله بحث درباره سربازی اجباری را در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت. مدتهاست که بحث درباره لزوم یا عدم لزوم سربازی و همچنین کوتاه کردن مدت آن در ایران در جریان است. بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی با ابراز تاسف از واقعه روز یکشنبه اظهار امیدواری کرده‌اند که بار دیگر بحث درباره کوتاه شدن مدت سربازی اجباری به راه بیفتد.

علت حادثه

ایسنا در ۱۷ تیر به دنبال این تیراندازی با سوتیتر «علت احتمالی حادثه: مشکلات روحی- روانی سرباز ضارب و یا چرخش ناگهانی سلاح» ادعا کرد «گفته می‌شود که این اتفاق احتمالاً به‌دلیل مشکلات روحی ـ روانی سرباز ضارب و یا چرخش ناگهانی سلاح به‌وقوع پیوسته است.» در اولین نگاه به این ادعا، از «مشکلات روحی ـ روانی تا چرخش ناگهانی سلاح» دو تابلو کاملا متضاد با هم رقم می‌خورد. چرخش ناگهانی سلاح یک موضوع تصادفی است که در آن، دلیل می‌تواند عدم تسلط فرد تیرانداز، ناتوانی جسمی و ... به عنوان علت مشخص شود. اما وقتی صحبت از «مشکلات روحی ـ روانی» می‌شود دیگر صحبت از تصادف و حادثه نیست، بلکه باید مشکل را در ریشه انسانی آن جستجو کرد.
«خدمت مقدس سربازی» و «مشکلات روحی ـ روانی»
دو حادثه تیراندازی،  با ادعای دلیلی یکسان که حکومت ولایت فقیه علت آن را  «جنون آنی و مشکلات روحی ـ روانی» قید و عنوان می‌کند  و انگشت اتهام را همواره به سوی سربازان بخت برگشته‌ای برمی‌گرداند که به ادعای نظام ولایت فقیه این سربازان در حال سپری کردن ۲ سال از بهترین ایام جوانی خود در «خدمت مقدس سربازی» هستند. اما در لاپوشانی و عدم رسیدگی به ریشه این حوادث به ناگاه انگشت اتهام به سوی این سربازان بر می‌گردد. این در حالی است که   هر سرباز پیش از اعزام به سربازی توسط ارگانهای پزشکی و بهداشتی حکومت، چک و معاینه می‌شود تا از لحاظ جسمی و روانی سلامتی آنها تایید شود. حال در سربازی چه بر سر سربازان می‌آید که  عوامل حکومت  آن را «مشکلات روحی ـ روانی، جنون آنی» می‌نامند؟

توهین به باورها

توهین به مقدسات و باورهای مذهبی از جانب مافوق، توهین به ارزشهای خانوادگی و  شخصیت انسانی سربازان توسط عوامل حکومت در نیروهای نظامی، منع سربازان از اعزام به موقع به مرخصی، ممانعت از انتقال سربازانی که مشکلات خانوادگی دارند به شهر محل زندگی خود و ... از جمله عدیده مواردی است که باعث فشارهای روحی بر سربازان می‌شود. توهین به باورهای قومی و مذهبی در مورد اقلیتهای مذهبی ضریب دوچندان می‌خورد.