چگونگی تشكیل انجمن نجات
وزارت اطلاعات رژیم در سال۱۳۸۰ این ارگان سركوب جدید را با مدیریت تعدادی از
كارگزاران با سابقه خود و با به كارگیری شماری از مأموران استخدام شده از بین
نفوذیهای اخراج شده از ارتش آزادیبخش ملی یا بریدگانی كه توسط وزارت اطلاعات
عضوگیری شده و به خدمت رژیم درآمده بودند بوجود آورد. همچنین در زمستان سال۱۳۸۱ و
در آستانه حمله نظامی آمریكا به عراق , وزارت اطلاعات اقدام به راه اندازی یك
ایستگاه رادیویی به نام رادیو «نجات» نمود. برنامه های این رادیو توسط اداره كل
«التقاط» در وزارت اطلاعات)كه مسؤلیتش تماما اختصاص به مقابله با مجاهدین دارند(
تهیه و اجرای آن نیز به عهده تعدادی از مأموران گذاشته شد. این برنامه ها به طور
روزانه از این ایستگاه رادیویی پخش میشود.
هدف گشتاپوی
ملایان ازتشكیل «انجمن نجات»، براساس آنچه كه خودش رسما اعلام كرده عبارتست از :
«جداسازی بدنه
گروه) مجاهدین( از مركزیت…»،
تلاش برای «ازبین
بردن حصارهای تشكیلاتی و متلاشی شدن منافقین…»
و در نهایت
«استرداد» مجاهدین به رژیم.
انجمن نجات به
كارزار اهریمن سازی وزارت اطلاعات علیه مجاهدین كه با صرف انرژی وامكانات و هزینه های سرسام آور در داخل و
خارج كشور و با اعمال فشار و سركوب درمورد
خانواده ها انجام میشود و بخشی از مأموریت این شعبه )انجمن نجات( برای دستیابی به
اهداف فوق الذكر محسوب میشود ,به این صورت اذعان می كند:
«انجمن نجات
كالبد شكافی واقعی فرقه رجوی را از زوایای گوناگون دنبال می كند.... انجمن نجات با
تمام امكانات و تشكیلات خود در اختیار تنویر افكار عمومی، خانواده های
مجاهدین, اقشار مختلف اجتماعی و سیاسی در
داخل و خارج كشور می باشد»... .
در حقیقت انجمن
نجات ارگان سركوب و فشار بر خانواده های مجاهدین در داخل كشور, نگران كردن آنها دررابطه با فرزندانشان در
مقاومت ایران
و جعل اخبار و اطلاعات انحرافی برای بحركت درآوردن آنها
علیه مجاهدین خلق است.
این فشارها باعث
شده است كه مردم ایران بویژه سیاسیون در داخل كشور و بخصوص خانواده های مجاهدین و
مقاومت ایران بخوبی این ارگان را می شناسند و از سركوب و جنایات آن مطلعند .
وزارت اطلاعات در
اساسنامه یی كه برای «انجمن نجات» تنظیم
كرده , آن را ارگانی مستقل و غیر وابسته
به رژیم (Nejat NGO) توصیف كرده است.
زیرا با چنین
اتیكتی میخواهد از این ارگان سركوب در صحنه بین المللی نیز علیه مجاهدین و مقاومت بهره بگیرد.
بنابراین نیاز دارد كه ارتباط آن با گشتاپوی ملایان را
كتمان كند و بدین جهت است كه
وزارت اطلاعات تلاش میكند كه انجمن نجات را تحت نام (NGO) جا بزند تا ارگانی حقوق بشری خوانده شود و با استفاده از آن در كنار سایر انجمنهای پوششی )به خصوص در اروپا
و امریكا(, بتواند به كمك لابی های خارجی رژیم در جلسات حقوق بشری با همین پوش
شركت كند
و اتهامات و
دروغپردازیهای تبلیغاتی آخوندها علیه
مقاومت را به عنوان گزارشات حقوق بشری
عرضه كند
و یا با همین پوش با محافل حقوق بشری ملاقات و
آنهارا درخدمت سیاست اهریمن سازی علیه مجاهدین
و موضعگیری علیه اپوزیسیون اصلی رژیم بگیرد
و بدینوسیله آنها
را در توجیه سركوب و اعمال فشار علیه مقاومت چه از جانب خود رژیم و چه از جانب حامیان و طرف معامله های بین
المللی رژیم سهیم سازد
و در یك كلام از آنها بخواهد كه به جای دیكتاتوری مذهبی حاكم
بر ایران یا حداقل به موازات آن , مهمترین نیروی اپوزیسیون این رژیم را به عنوان ناقض حقوق بشر محكوم نموده یا زیر
سؤال ببرند.
این همان هدف
برگرداندن برگ حقوق بشر علیه مقاومت ایران است كه دیكتاتوری مذهبی حاكم بر ایران
تمام ظرفیت دجالگرانه و ضدانسانی خود را همراه با ولخرجی و باج و خراج بی پایان, برای دستیابی به آن به
كارگرفته است.
با این حال
وابستگی انجمن نجات و مأموران مربوطه به وزارت اطلاعات آن قدر آشكار است كه مقامات
و كارگزاران رژیم ناگزیر مكررا به آن اعتراف كرده اند .
از جمله حسینعلی امیری مدیركل دادگستری استان فارس، در
اردیبهشت۸۳ ، گفت:
«انجمن نجات
از بریده های تشكیلاتی منافقین در هر استان زیر نظر وزارت اطلاعات و همان اداره
مبارزه با منافقین تشكیل شده و دارند كار فعالی را پیش میبرند، آنها بدون اینكه اسمی
از وزارت اطلاعات ببرند با تقریباً اكثر اعضای منافقین در سراسر كشور تماس برقرار
كرده اند و توجیه شان كرده اند یا حداقل آنها را در جریان وضعیت منافقین قرار داده
اند، كار هماهنگ و خوبی را پیش میبرند ،به نظر من اینها فعالیت شان نسبت به زمانی
كه در منافقین بودند بیشتر و مؤثرتر است و بعد از روشن شدن حقایق برایشان سرسپرده تر
به نظام و وزارت اطلاعات نسبت به منافقین شده اند.»
در همین رابطه
آخوند یونسی )وزیر اطلاعات رژیم در آن زمان( در مصاحبه با تلویزیون رژیم در ۱۳مهر۸۳
میگوید: «… امروز ما تروریستهای مسلح، كسانی كه آمدند كشته بشوند یا بكشند، ما
سالم دستگیر میكنیم و آنها را تبدیل میكنیم به كسی كه آزادانه در جامعه میگردد و
از جمهوری اسلامی و از وزارت اطلاعات، دفاع میكند.»
انجمن نجات همچنین
به لحاظ مالی هیچ منبع مالی مستقلی ندارد و هزینه های آن تماما توسط وزارت اطلاعات
تأمین میشود. مركز انجمن نجات در تهران است ولی بتدریج در دیگر استانهای كشور
دارای شعبه شده است.
