کلافه
علم الهدی وقتی شروع به خواندن خطبه های «نمازجمعه» مشهد در تاریخ ۵ مرداد ۹۶ کرد که طرح تحریم های جمهوری اسلامی!، هم در مجلس نمایندگان آمریکا و هم در مجلس سنا با توافقی نزدیک به اتفاق آرا به تصویب رسیده بود. [پایان سپاه؛ تصویب تحریم های جمهوری اسلامی! در سنا] او به مانند تمامیت نظام مقدس! کلافه بود؛ کاری از دستش بر نمیآمد جز آنکه به جناح مقابل بتازد.
تناقض
علم الهدی در دنیای خود اینگونه فکر میکند که اگر جمهوری اسلامی! از برجام خارج شود، به این معنی خواهد بود که پاسخ موثری به آمریکا داده شده است. شاید لازم باشد که علم الهدی به مرور وقایع از ابتدای آن بپردازد؛ خامنه ای برجام را نپذیرفت مگر زمانی که محاصره اقتصادی او را در سراشیب قرار داد، پس در حالی که تحریم های بیشتر و قوی تر از قبل علیه نظام تصویب شده است چگونه برای خامنه ای ممکن خواهد بود که از جام زهر نوشیده شده عقب بکشد. آیا علم الهدی پاسخی برای این تناقض دارد؟
تنازل
علم الهدی میگوید: «از اون فناوری عظیم هستهیی ما تنازل کردیم توان هستهیی خودمون رو زیر پای دشمن ریختیم» «در اون جا برای این بود که» «اینها فقط یک بخش خاص تحریمها رو بردارند یا اصلاً ما تحریم نشیم؟» واقعیت پیشا روی علم الهدی این است: «مجموعه تحریمهایی که از زمان امضا برجام تا حالا شده چند برابر تحریمهای قبل از برجامه»
علم الهدی میافزاید: «یک جریان مقدس خیالاتی برای خودمون درست کردیم به نام برجام خب تمام اهمیت برجام به این بود که ما رو از یک فشار جهانی برهاند نه اینکه فشار چند برابر بشه»
علم الهدی به گوشه ای از دست آوردهای ادعایی اقتصادی نظام مقدس! بعد از برجام میپردازد تا نشان دهد دست روحانی کاملا خالی است. اگر دست روحانی خالی باشد دست علم الهدی نیز خالی است زیرا هر دوی آنها دست در جیب یک نفر میکنند.
اقتصاد
علم الهدی میگوید: «این دروازهای که ما باز کردیم بر روی واردات کالای خارجی برای افراد خارج از کشور این فروشگاههای زنجیرهیی که برای کشور ترکیه در مملکت راه افتاده بهعنوان همکاری اقتصادی این وارد کردن اجناس در داخل و دستگاههای تولیدی رو از کار انداختن روز بروز بیکاری رو بدتر کردن مسأله ارزیابی بیکاری جوانهای ما امروز با شش ماه قبل قابل مقایسه نیست خیلی بیشتر توسعه پیدا کرده است».
علم الهدی میافزاید: «بابا از اول امضای برجام تا الآن یک آقای مسئول اقتصادی بیاد توی این مملکت بگه، چند دلار پول نقد از بیرون مملکت وارد مملکت شده، بهخاطر برجام. پول آوردند نه جنس. بله معاملات نفت داره انجام میگیره، اما در مقابل چی میاد، یا کالایی از بیرون میاد، که دستگاه تولیدی ما رو میببندد، بازار اشتغال مارو سد میکند و مارو وابسته به خارج میکند، یا پروژههایی از بیرون میان اجرا میکنند، که فناوران بومی و داخلی ما به مراتب ماهر تر از اونها هستند در اجرای پروژهها و این شرکتها همه خوابیدهاند، از بیرون میاند درست میکنند، چون نفت فروختیم پولشو نمیتونیم بیاریم بعد اینجوری باید جبران کنیم. آخه این چه وضعی است.»
خبری هست
بخشی از نظام با دلگرمی دادن به سایرین میگویند در تحریم ها اتفاق خاصی نیفتاده است، اما علم الهدی که عنان از کف داده است با همه وجود فریاد میزند که اتفاقی افتاده است. حال و هوایی که مخاطب را بی اختیار به یاد نماهنگ تبلیغاتی «خبری هست» میاندازد که در آن با نشان دادن کشتار مردم کردستان توسط یکی از فرماندهان سپاه ـ احمد متوسلیان ـ میخواهد نشان دهد که اتفاقات خوبی! دارد میافتد، پایان آن نماهنگ اما با مفقود شدن آن پاسدار در لبنان همراه میشود. در زمینه تحریم ها نیز به واقع «خبری هست».
سپاه
علم الهدی میگوید: «بعضی از آقایون بیایند بگن آنهایی که بهاصطلاح مسئولیت در سیاست خارجی دارند، اینها بیایند بگن آقا این تحریمها از قبل هم بوده، تحریمها چیزی اضافه نشده، کجای تحریمها از قبل بوده، یعنی اینها آمدن سپاه رو تحریم کردن، سپاه محور اقتدار نظام ما هست، مگه کمه، سپاه رو تحریم کردن بعد هم گفتن هر کس با اینها مرتبط باشد و هر کس به اینها کمک کند مورد تحریم، اول جایی که کمک میکنه در نقل و انتقال سرمایهها در مسأله رسیدگی اقتصادی به آنها خود بانک مرکزی است.»
کلافگی بیشتر
به نظر میرسد در روزهای آینده علم الهدی بیشتر هم کلافه شود. میتوان تصور کرد که در سیبل قرار گرفتن سپاه تا چه میزان نیروهای آنرا میترساند و تا چه اندازه به مردم معترض ایران دلیری بیشتر اعطا میکند.