مدال
احمد خاتمی «خطیب» «نماز جمعه تهران» در ۳۰ تیر ۹۶، بر ضرورت اهداء مدال به کسانی که فرمان خمینی در کشتار مجاهدین خلق را اجرایی کردند، تاکید کرد. احمد خاتمی گفت که «برخورد» با مجاهدین خلق و «کندن کلک» آنها «از کشور از فرمان ارزشمند امام (ره) بود و آنهایی که فرمان امام (ره) را عمل کردند، باید به آنان مدال داد».
نکات
شاید برای نخستین بار در تاریخ است که کسی درخواست مدال برای تصمیم سازان، تصمیم گیران و مجریان یک «نسل کشی» می‌کند. البته بروز چنین اعمالی از جمهوری اسلامی! قابل انتظار است زیرا این نظام کشتار را وسیله بقا و تداوم خود می‌داند.
شاید ضروری باشد پیش از «اهداء مدال» به جلادان دهه۶۰، احمد خاتمی یا سایر کسانی که معتقد به «اهداء مدال» یا دریافت مدال هستند به برخی موضوعات بیشتر توجه کنند.
نکات
شاید برای نخستین بار در تاریخ است که کسی درخواست مدال برای تصمیم سازان، تصمیم گیران و مجریان یک «نسل کشی» می‌کند. البته بروز چنین اعمالی از جمهوری اسلامی! قابل انتظار است زیرا این نظام کشتار را وسیله بقا و تداوم خود می‌داند.
شاید ضروری باشد پیش از «اهداء مدال» به جلادان دهه۶۰، احمد خاتمی یا سایر کسانی که معتقد به «اهداء مدال» یا دریافت مدال هستند به برخی موضوعات بیشتر توجه کنند.
اسامی
اسامی همه افرادی که باید مدال دریافت کنند به طور علنی در رسانه های جمعی اعلام شود تا مردم ایران با نام و چهره آنها به طور دقیق و کامل آشنا شوند. همچنین شغل و منصب هر یک از این افراد در دهه۶۰ به وضوح باید اعلام شود و تصریح شود که دقیقا در چند اعدام نقش داشته اند. به این ترتیب همگان درخواهند یافت که چرا این فرد مستحق کسب «مدال» بوده است.
تعداد
به نظر منطقی می‌رسد که احمد خاتمی تعداد دقیق افراد اعدام شده در دهه۶۰ و مزارهای آنها را نیز اعلام کند تا جامعه ایران از عمق «خدماتی»! که افراد «مدال بگیر» ارائه داده اند آگاه شود.
محتوا
همچنین شاید ضروری باشد که احمد خاتمی توضیحی درباره ماهیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خلافت اسلامی! ارائه دهد تا معلوم شود که نظام اسلامی! برای حفظ کدام محتوای اجتماعی نیازمند اعدام های وسیع در دهه۶۰ بوده است.
دفع مسئولیت
در این میان جالب توجه آن است که هیچکدام از تصمیم سازان، تصمیم گیران و مجریان اعدام های دهه۶۰ و به طور مشخص قتل عام تابستان۶۷ مسئولیت اعدام ها را برعهده نمی‌گیرد.
رازینی
چندی پیش رازینی که به گفته خود جزء ۲۰ قاضی یی بوده است که احکام را در دهه۶۰ صادر می‌کردند وقتی در برابر این پرسش قرار می‌گیرد که «نظرتان درباره اعدام های سال ۶۷ منافقین و شبهاتی که اخیرا حامیان آنها در این زمینه مطرح می‌کنند، چیست؟»
پاسخ می‌دهد: «مسئولان دخیل در این قضیه آقایان نیری، رئیسی، ری‌شهری، اشراقی، پورمحمدی بودند که از آنها باید سوال شود. زیرا ما در متن قضیه نبودیم.» [رازینی؛ برگرداندن ورق با اعدام]
فلاحیان
علی فلاحیان از دیگر کسانی که کارشان در دهه۶۰ صدور حکم اعدام بوده است، وقتی در مصاحبه ای از طرف دهباشی با این پرسش مواجه می‌شود که آیا «درفقره سال ۶۷ این نظر کارشناسی وزارت اطلاعات بود خدمت حضرت امام که به این ترتیب برخورد بشه با زندانیان» مجاهد؟
فلاحیان برای آنکه مسئولیتی متوجه وی نشود پاسخ می‌دهد که «من آنموقع رییس سازمان بازرسی کل نیروهای مسلح بودم و بیشتر سرگرم جبهه ها بودم... در چهار زبر و کرمانشاه بودم». [علی فلاحیان در مصاحبه با دهباشی؛ دهه۶۰ و اعدام برای همه]
رئیسی
فلاحیان حتی رئیسی را هم از اتهام شرکت در کشتار تابستان ۶۷ تبرئه می‌کند و با اشاره به «هیئت مرگ» می‌گوید: «این گروه کارشان حکم اعدام نبود زیرا فرض بر حکم اعدام بود و این گروه می‌خواستند ببینند که کسی قابل عفو هست» یا خیر. در نتیجه از نظر او رئیسی بسیار مظلوم! واقع شده است و «در انتخابات هرچه می‌گفت من حکم صادر نکردم و حکمشان از قبل صادر شده بود، کسی گوش نمی‌کرد».
در خرداد گذشته نیز حداد عادل در توصیف رئیسی گفته بود: «اتفاقا آقای رئیسی در همه عمر قضایی خود یک حکم قتل هم صادر نکرده است.» [حداد عادل: رئیسی قاتل نیست!]
کسی نیست
در حالیکه هیچکس در جمهوری اسلامی! جرأت برعهده گرفتن مسئولیت اعدام ها در دهه۶۰ را ندارد و همه آنرا به فتوای خمینی حواله می‌دهد ـ که البته درست است ـ تا نقش و مسئولیت خود را انکار کنند، احمد خاتمی «مدال» را می‌خواهد به چه کسی اهداء کند؟!
اسامی همه افرادی که باید مدال دریافت کنند به طور علنی در رسانه های جمعی اعلام شود تا مردم ایران با نام و چهره آنها به طور دقیق و کامل آشنا شوند. همچنین شغل و منصب هر یک از این افراد در دهه۶۰ به وضوح باید اعلام شود و تصریح شود که دقیقا در چند اعدام نقش داشته اند. به این ترتیب همگان درخواهند یافت که چرا این فرد مستحق کسب «مدال» بوده است.
تعداد
به نظر منطقی می‌رسد که احمد خاتمی تعداد دقیق افراد اعدام شده در دهه۶۰ و مزارهای آنها را نیز اعلام کند تا جامعه ایران از عمق «خدماتی»! که افراد «مدال بگیر» ارائه داده اند آگاه شود.
محتوا
همچنین شاید ضروری باشد که احمد خاتمی توضیحی درباره ماهیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خلافت اسلامی! ارائه دهد تا معلوم شود که نظام اسلامی! برای حفظ کدام محتوای اجتماعی نیازمند اعدام های وسیع در دهه۶۰ بوده است.
دفع مسئولیت
در این میان جالب توجه آن است که هیچکدام از تصمیم سازان، تصمیم گیران و مجریان اعدام های دهه۶۰ و به طور مشخص قتل عام تابستان۶۷ مسئولیت اعدام ها را برعهده نمی‌گیرد.
رازینی
چندی پیش رازینی که به گفته خود جزء ۲۰ قاضی یی بوده است که احکام را در دهه۶۰ صادر می‌کردند وقتی در برابر این پرسش قرار می‌گیرد که «نظرتان درباره اعدام های سال ۶۷ منافقین و شبهاتی که اخیرا حامیان آنها در این زمینه مطرح می‌کنند، چیست؟»
پاسخ می‌دهد: «مسئولان دخیل در این قضیه آقایان نیری، رئیسی، ری‌شهری، اشراقی، پورمحمدی بودند که از آنها باید سوال شود. زیرا ما در متن قضیه نبودیم.» [رازینی؛ برگرداندن ورق با اعدام]
فلاحیان
علی فلاحیان از دیگر کسانی که کارشان در دهه۶۰ صدور حکم اعدام بوده است، وقتی در مصاحبه ای از طرف دهباشی با این پرسش مواجه می‌شود که آیا «درفقره سال ۶۷ این نظر کارشناسی وزارت اطلاعات بود خدمت حضرت امام که به این ترتیب برخورد بشه با زندانیان» مجاهد؟
فلاحیان برای آنکه مسئولیتی متوجه وی نشود پاسخ می‌دهد که «من آنموقع رییس سازمان بازرسی کل نیروهای مسلح بودم و بیشتر سرگرم جبهه ها بودم... در چهار زبر و کرمانشاه بودم». [علی فلاحیان در مصاحبه با دهباشی؛ دهه۶۰ و اعدام برای همه]
رئیسی
فلاحیان حتی رئیسی را هم از اتهام شرکت در کشتار تابستان ۶۷ تبرئه می‌کند و با اشاره به «هیئت مرگ» می‌گوید: «این گروه کارشان حکم اعدام نبود زیرا فرض بر حکم اعدام بود و این گروه می‌خواستند ببینند که کسی قابل عفو هست» یا خیر. در نتیجه از نظر او رئیسی بسیار مظلوم! واقع شده است و «در انتخابات هرچه می‌گفت من حکم صادر نکردم و حکمشان از قبل صادر شده بود، کسی گوش نمی‌کرد».
در خرداد گذشته نیز حداد عادل در توصیف رئیسی گفته بود: «اتفاقا آقای رئیسی در همه عمر قضایی خود یک حکم قتل هم صادر نکرده است.» [حداد عادل: رئیسی قاتل نیست!]
کسی نیست
در حالیکه هیچکس در جمهوری اسلامی! جرأت برعهده گرفتن مسئولیت اعدام ها در دهه۶۰ را ندارد و همه آنرا به فتوای خمینی حواله می‌دهد ـ که البته درست است ـ تا نقش و مسئولیت خود را انکار کنند، احمد خاتمی «مدال» را می‌خواهد به چه کسی اهداء کند؟!
