مقاله ای ازسایت ایران آزادی
/http://iranfreedom.org/fa
دراین
سایت همراه ما باشید
ماراهمیاری کنید
ارسال نظرات شما تعیین
کننده می باشد
عالیجناب آنتونيو گوترز
دبيركل سازمان ملل متحد
قتلعام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران، بزرگترین قتلعام زندانیان سیاسی از پایان جنگ دوم جهانی میباشد.
اغلب اعدام شدگان، جوانانی بودند كه فقط بدليل شركت در تظاهرات مسالمت آمیز خيابانی و يا مطالعه نشریات سياسی اپوزیسیون زندانی شده و بسياری از آنها دوران محکومیت خود را به پایان رسانده بودند.
زندانيان بطور گروهی اعدام شده و سپس در گورهای جمعی دفن شدند.
در تابستان ۶۷، زندانیان سیاسی در دادگاه هایی محاکمه میشدند که توسط «هیئت مرگ» منصوب خمینی اداره میشد؛ دادگاه هایی که به طور معمول از چند دقیقه بیشتر طول نمیکشید و بعد از یک پرسش و پاسخ کوتاه زندانی روانه اعدام میشد.
طبق گزارش عفو بين الملل در دوم نوامبر ۲۰۰۷، «در فاصله ۲۷ژوييه ۱۹۸۸ تا پايان سال، هزاران زندانی سياسی در ايران، ازجمله زندانيان عقيدتی در زندانهای سراسر کشور اعدام شدند.... برای نقض حقوق بشر هيچگونه مصونيتی نبايد وجود داشته باشد، فرقی نمیكند كه در كجا و در چه زمانی صورت گرفته است. اعدامهای سال ۱۹۸۸ بايد موضوع تحقيقاتی بیطرفانه و مستقل باشد، و تمامی آنهایی كه مسئول بوده اند در برابر عدالت قرار داده شوند، تا تحت مجازاتهای مقتضی قرار گيرند.»
آمران و عاملان این قتل عام از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی! تا كنون، در بالاترين مناصب قضايی، سياسی و امنیتی بوده اند. آنها ضمن دفاع از این جنایت علیه بشریت، کماکان به کشتار و اعدام ادامه میدهند.
انتشار فایل صوتی آقای منتظری - جانشین وقت خمینی- مربوط به تابستان سال ۱۳۶۷، شواهد جدیدی در مورد قتل عام بیش از ۳۰.۰۰۰ زندانی سیاسی در زندان های نظام، در تابستان آن سال که دربرگیرنده زنان، کودکان و تمام زندانیان سیاسی میشد را افشا میکند. در اين فایل صوتی حسين علی منتظری در مورد این قتل عام خطاب به اعضای «هیئت مرگ» كه احكام اعدام را صادر میكردند، میگويد: «به نظر من بزرگترين جنايتی كه در جمهوری اسلامی شده از اول انقلاب تا حالا»، «این کاری است که به دست شماها انجام شده است»، و «در آینده، تاريخ ما را محكوم میكند و شما را در آینده، جزو جنایتکاران در تاریخ مینویسند.»
ما امضاکنندگان زیر از شما میخواهيم كه از طريق «گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ايران»، و «شورای حقوق بشر» و «مجمع عمومی»، یک «کمیته مستقل» جهت تحقیق کامل درباره این قتل عام تشكيل دهيد، این کمیته موظف خواهد بود تا تمامی مدارك مربوط به این جنایت علیه بشریت، به همراه اسامی آمران و عاملان آن را به منظور برقراری عدالت، جمع آوری كند.
دبيركل سازمان ملل متحد
قتلعام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران، بزرگترین قتلعام زندانیان سیاسی از پایان جنگ دوم جهانی میباشد.
اغلب اعدام شدگان، جوانانی بودند كه فقط بدليل شركت در تظاهرات مسالمت آمیز خيابانی و يا مطالعه نشریات سياسی اپوزیسیون زندانی شده و بسياری از آنها دوران محکومیت خود را به پایان رسانده بودند.
زندانيان بطور گروهی اعدام شده و سپس در گورهای جمعی دفن شدند.
در تابستان ۶۷، زندانیان سیاسی در دادگاه هایی محاکمه میشدند که توسط «هیئت مرگ» منصوب خمینی اداره میشد؛ دادگاه هایی که به طور معمول از چند دقیقه بیشتر طول نمیکشید و بعد از یک پرسش و پاسخ کوتاه زندانی روانه اعدام میشد.
طبق گزارش عفو بين الملل در دوم نوامبر ۲۰۰۷، «در فاصله ۲۷ژوييه ۱۹۸۸ تا پايان سال، هزاران زندانی سياسی در ايران، ازجمله زندانيان عقيدتی در زندانهای سراسر کشور اعدام شدند.... برای نقض حقوق بشر هيچگونه مصونيتی نبايد وجود داشته باشد، فرقی نمیكند كه در كجا و در چه زمانی صورت گرفته است. اعدامهای سال ۱۹۸۸ بايد موضوع تحقيقاتی بیطرفانه و مستقل باشد، و تمامی آنهایی كه مسئول بوده اند در برابر عدالت قرار داده شوند، تا تحت مجازاتهای مقتضی قرار گيرند.»
آمران و عاملان این قتل عام از ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی! تا كنون، در بالاترين مناصب قضايی، سياسی و امنیتی بوده اند. آنها ضمن دفاع از این جنایت علیه بشریت، کماکان به کشتار و اعدام ادامه میدهند.
انتشار فایل صوتی آقای منتظری - جانشین وقت خمینی- مربوط به تابستان سال ۱۳۶۷، شواهد جدیدی در مورد قتل عام بیش از ۳۰.۰۰۰ زندانی سیاسی در زندان های نظام، در تابستان آن سال که دربرگیرنده زنان، کودکان و تمام زندانیان سیاسی میشد را افشا میکند. در اين فایل صوتی حسين علی منتظری در مورد این قتل عام خطاب به اعضای «هیئت مرگ» كه احكام اعدام را صادر میكردند، میگويد: «به نظر من بزرگترين جنايتی كه در جمهوری اسلامی شده از اول انقلاب تا حالا»، «این کاری است که به دست شماها انجام شده است»، و «در آینده، تاريخ ما را محكوم میكند و شما را در آینده، جزو جنایتکاران در تاریخ مینویسند.»
ما امضاکنندگان زیر از شما میخواهيم كه از طريق «گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ايران»، و «شورای حقوق بشر» و «مجمع عمومی»، یک «کمیته مستقل» جهت تحقیق کامل درباره این قتل عام تشكيل دهيد، این کمیته موظف خواهد بود تا تمامی مدارك مربوط به این جنایت علیه بشریت، به همراه اسامی آمران و عاملان آن را به منظور برقراری عدالت، جمع آوری كند.