دیه
سایت داتیکان در ۲۷ تیر ۹۶ گزارشی از پدری که فرزند خود را برای پول در آوردن زیر ماشین پرتاب کرد منتشر کرد. داتیکان با تیتر «قتل فرزند برای دریافت دیه» مقدمه خود را شروع می‌کند: «سال ۹۵ حدود هزار و یازده نفر برای دریافت دیه اقدام به خود زنی، تصادف ساختگی و حتی اره کردن استخوان ترقوه خود کرده اند که این آمار نسبت به سال گذشته ۱۴درصد افزایش داشته است. این آماری است که پزشکی قانونی اعلام کرده است. ماجرا اما همیشه به این سادگی نیست و حتی می‌تواند منجر به قتل فرزند از سوی پدر شود. پدری که به امید دریافت دیه تصادفی ساختگی برای پسر خردسالش طراحی می‌کند اما سرانجام دستش رو و به اتهام قتل عمد فرزند بازداشت می‌شود. ماجرایی که هفته گذشته رخ داد. راننده‌ای بعد از تصادف با یک کودک متهم به قتل غیر عمد می‌شود اما به بازپرس می‌گوید من تقصیری نداشتم، ظهر بود و در حال رانندگی بودم که دیدم مردی که همراه پسری کنار خیابان ایستاده بود ناگهان کودک را به سمت اتومبیل پرتاب کرد. نکته جالب ماجرا اما نه حرکت پدر که تصمیم بازرس پرونده است. بازپرس قاعدتا بعد از استماع سخنان متهم باید بر اساس قانون در این خصوص تحقیقات لازم را انجام دهد ولی او به شخص راننده اعلام می‌کند که خودت باید برای اثبات ادعایت به دنبال استنادات لازم بگردی.»
شرح ماجرا از زبان راننده
«چهارشنبه حوالی ظهر در حال رانندگی بودم، خیابان خلوت بود. در حال نزدیک شدن به چهارراه بودم که دیدم چراغ در حال قرمز شدن است، از این رو شتاب ماشین را بیشتر کردم تا از چراغ عبور کنم بعد متوجه شدم شخصی در وسط چهارراه و در حدود صدمتری من کودکی را جلو ماشین پرتاب کرد. با توجه به اینکه فاصله اندک بود من نتوانستم ماشین را کنترل کنم و با او برخورد کردم. از آنجایی که کودک زخمی شده بود، با اورژانس تماس گرفتم و کودک مضروب به بیمارستان منتقل شد. پس از مراجعه به مراجع قضایی به مأموران اعلام کردم که پدر ، کودکش را جلو ماشین انداخت و من این صحنه را به وضوح دیدم ولی چون شاهدی نداشتم، من بازداشت کردند اما به قید وثیقه صد میلیون تومانی همان روز آزاد شدم. روز پنجشنبه برای انجام کارهای اداری به مرجع قضایی مراجعه کردم، بازپرس به من گفت که اتومبیل شما که بیمه دارد، خودتان هم که گواهینامه دارید پس مشکلی وجود ندارد. ولی چون این اتفاق برایم بسیار ناخوشایند بود و برای اینکه بتوانم مانع سواستفاده پدر کودک شوم، به بازپرس گفتم که شرایط بیمه و گواهینامه من مشکلی ندارد ولی من خودم دیدم که پدر فرزندش را جلو ماشین پرتاب کرد. بازپرس به من گفت شما چنین ادعایی دارید؟ من گفتم بله این ادعا را دارم. بازپرس در پاسخ حرف من گفت باید خودتان اثباتش کنید.»
«چهارشنبه حوالی ظهر در حال رانندگی بودم، خیابان خلوت بود. در حال نزدیک شدن به چهارراه بودم که دیدم چراغ در حال قرمز شدن است، از این رو شتاب ماشین را بیشتر کردم تا از چراغ عبور کنم بعد متوجه شدم شخصی در وسط چهارراه و در حدود صدمتری من کودکی را جلو ماشین پرتاب کرد. با توجه به اینکه فاصله اندک بود من نتوانستم ماشین را کنترل کنم و با او برخورد کردم. از آنجایی که کودک زخمی شده بود، با اورژانس تماس گرفتم و کودک مضروب به بیمارستان منتقل شد. پس از مراجعه به مراجع قضایی به مأموران اعلام کردم که پدر ، کودکش را جلو ماشین انداخت و من این صحنه را به وضوح دیدم ولی چون شاهدی نداشتم، من بازداشت کردند اما به قید وثیقه صد میلیون تومانی همان روز آزاد شدم. روز پنجشنبه برای انجام کارهای اداری به مرجع قضایی مراجعه کردم، بازپرس به من گفت که اتومبیل شما که بیمه دارد، خودتان هم که گواهینامه دارید پس مشکلی وجود ندارد. ولی چون این اتفاق برایم بسیار ناخوشایند بود و برای اینکه بتوانم مانع سواستفاده پدر کودک شوم، به بازپرس گفتم که شرایط بیمه و گواهینامه من مشکلی ندارد ولی من خودم دیدم که پدر فرزندش را جلو ماشین پرتاب کرد. بازپرس به من گفت شما چنین ادعایی دارید؟ من گفتم بله این ادعا را دارم. بازپرس در پاسخ حرف من گفت باید خودتان اثباتش کنید.»
سرپوش گذاشتن بازپرس! حکومت
راننده می‌گوید: «من گفتم اثبات قضیه کار من نیست که ثابت کنم اما بازپرس به من گفت برو محل تصادف را بررسی کن و ببین دوربین مداربسته‌ای هست که ثابت کند آن شخص فرزندش را به جلو ماشین تو انداخته است! با اینکه سخن بازپرس برایم غیرمنطقی بود ولی برای اثبات حرفم به محل تصادف رفتم، متوجه شدم دوربین بانک و طلافروشی در همان محل، به شکلی قرار داده شده که به احتمال زیاد صحنه تصادف را ضبط کرده است. روز شنبه برای گرفتن حکم بررسی دوربین بانک به دادگاه رفتم و پس از گرفتن حکم به بانک مراجعه کردم. با مشاهده فیلم مشخص شد که ادعای من درست بوده است. نکته دردناک ماجرا این بود که متأسفانه روز جمعه، به خاطر خون ریزی داخلی کودک مصدوم فوت کرد. مرگ کودک را بیشتر مصمم کرد تا مانع از سواستفاده پدر کودک شوم، از این رو دوشنبه با پلیس به محل منزل مجرم رفتیم که در حال تدفین کودکشان بودند. در حین بازداشت شخص از سوی پلیس و پس از پرس و جو از اطرافیان متوجه شدم که این شخص یک کودک دیگر هم دارد که دست و پایش شکسته است و این احتمال وجود دارد که حادثه مشابهی نیز به همین شکل برای کودک دیگر رخ داده باشد.»
راننده می‌گوید: «من گفتم اثبات قضیه کار من نیست که ثابت کنم اما بازپرس به من گفت برو محل تصادف را بررسی کن و ببین دوربین مداربسته‌ای هست که ثابت کند آن شخص فرزندش را به جلو ماشین تو انداخته است! با اینکه سخن بازپرس برایم غیرمنطقی بود ولی برای اثبات حرفم به محل تصادف رفتم، متوجه شدم دوربین بانک و طلافروشی در همان محل، به شکلی قرار داده شده که به احتمال زیاد صحنه تصادف را ضبط کرده است. روز شنبه برای گرفتن حکم بررسی دوربین بانک به دادگاه رفتم و پس از گرفتن حکم به بانک مراجعه کردم. با مشاهده فیلم مشخص شد که ادعای من درست بوده است. نکته دردناک ماجرا این بود که متأسفانه روز جمعه، به خاطر خون ریزی داخلی کودک مصدوم فوت کرد. مرگ کودک را بیشتر مصمم کرد تا مانع از سواستفاده پدر کودک شوم، از این رو دوشنبه با پلیس به محل منزل مجرم رفتیم که در حال تدفین کودکشان بودند. در حین بازداشت شخص از سوی پلیس و پس از پرس و جو از اطرافیان متوجه شدم که این شخص یک کودک دیگر هم دارد که دست و پایش شکسته است و این احتمال وجود دارد که حادثه مشابهی نیز به همین شکل برای کودک دیگر رخ داده باشد.»
ریشه
کودک مزبور جان می‌بازد. کودک دیگری در این خانواده با دست و پای شکسته وجود دارد. «اقدام به خود زنی»، «تصادف ساختگی» و حتی «اره کردن استخوان ترقوه» و دیگر فجایعی که برای گرفتن دیه در جمهوری اسلامی! صورت می‌گیرد؛ داستانی تلخ.
اگر به صورت انتزاعی و مجرد به این پدیده‌ها نگاه کنیم شاید در قدم اول باید کسانی که دست به این اقدامات دست می‌زنند را به عنوان «گناهکار» و «مجرم» دانست. اما آیا این افراد از سر اختیار دست به چنین کارهایی می‌زنند؟ آیا پدری که حاضر می‌شود فرزند خویش را قربانی کند تا مبلغ ناچیزی دریافت کند از سر اختیار و «شوق به فرزند» آنگونه که همه در رابطه پدر و فرزند می‌شناسیم، دست به چنین کاری می‌زند؟ آیا انسانی که درد جانکاه را تحمل می‌کند که اره پولادین بر کتف خود نهاده و آن را برش دهد چه؟ ریشه و علت این اقدامات چیست؟
علی بخشی، «جانشین رئیس سازمان پزشکی قانونی در مدیریت بحران» می‌گوید این اقدامات برای گرفتن دیه صورت می‌گیرد؛ «در سال ۱۳۹۴ در مجموع ۶۵۴ هزار و ۲۲۳ معاینه به دنبال نزاع داشتیم» و می‌افزاید: «از این شمار معاینه شده ۵ هزار و ۷۵۰ مورد مواردی بودند که در غیر از حالت نزاع ایجاد شده بود. همچنین ۹ هزار و ۴۷۸مورد هم مواردی بودند که به صدمات اصلی، صدماتی توسط خود فرد اضافه شده بود.»[پارسینه۶ اردیبهشت۹۶]
فقر
راننده مزبور در توصیف خانواده پدری که فرزند خویش را به زیر ماشین پرتاب کرده می‌گوید: «آن‌ها زندگی فقیرانه‌ای داشتند و معلوم بود که این مرد نیز شغل درست و حسابی ندارد و نه می‌تواند زندگی‌اش را تامین کند. به خاطر تامین زندگی روزانه‌اش بچه‌اش را زیر ماشین‌های گذری در خیابان‌ها می‌انداخت تا به خاطر آن پول دیه بگیرد و با آن زندگی‌اش را بگذراند. در خانه این خانواده حتی امکانات اولیه زندگی وجود نداشت. آن‌ها حتی پولی برای برگزاری مراسم ترحیم پسرشان هم نداشتند و مراسمی که گرفته بودند اصلا شبیه به مراسم ختم نبود. خانه‌ای که در آن عده زیادی آدم در کنار هم زندگی می‌کردند و هیچ کدام شغلی نداشتند.» اما ثروت کشور به کجا می‌رود؟
راننده مزبور در توصیف خانواده پدری که فرزند خویش را به زیر ماشین پرتاب کرده می‌گوید: «آن‌ها زندگی فقیرانه‌ای داشتند و معلوم بود که این مرد نیز شغل درست و حسابی ندارد و نه می‌تواند زندگی‌اش را تامین کند. به خاطر تامین زندگی روزانه‌اش بچه‌اش را زیر ماشین‌های گذری در خیابان‌ها می‌انداخت تا به خاطر آن پول دیه بگیرد و با آن زندگی‌اش را بگذراند. در خانه این خانواده حتی امکانات اولیه زندگی وجود نداشت. آن‌ها حتی پولی برای برگزاری مراسم ترحیم پسرشان هم نداشتند و مراسمی که گرفته بودند اصلا شبیه به مراسم ختم نبود. خانه‌ای که در آن عده زیادی آدم در کنار هم زندگی می‌کردند و هیچ کدام شغلی نداشتند.» اما ثروت کشور به کجا می‌رود؟
تولید موشک و تامین هزینه سوریه و عراق
روحانی رئیس جمهور! ولایت فقیه و مدعی «بهبود وضعیت اقتصاد کشور»، ۲۰تیر ۹۶ در جشنواره «عمران سلامت» گفت: «در سخت‌ترین شرایط اقتصادی دولت به ملت عراق کمک کردیم...حقوق این‌ها و سلاح این‌ها را چه کسی تامین کرد... سلاح این‌ها را در شرایط تحریم چه کسی تامین می‌کرد. همچنین به دولت سوریه هم کمک کرد... موشک را چه کسی درست کرد؟ دولت و وزارت دفاع موشک‌ها را ساخته‌اند. پول آن را بخش اقتصادی کشور تامین می‌کند. کار بزرگی در دولت یازدهم انجام شد. یک بار وزیر دفاع اعلام کرد سلاح‌های راهبردی تولید شده در دولت یازدهم هشتاد درصد کل سلاح‌های دولت‌های قبل است؛ منتها ما در بعضی بخش‌ها نیاز نمی‌بینیم برای مردم توضیح و شرح دهیم.» [روحانی؛ تبدیل ایران به زرادخانه موشکی، تبدیل عراق به ویرانه]
روحانی رئیس جمهور! ولایت فقیه و مدعی «بهبود وضعیت اقتصاد کشور»، ۲۰تیر ۹۶ در جشنواره «عمران سلامت» گفت: «در سخت‌ترین شرایط اقتصادی دولت به ملت عراق کمک کردیم...حقوق این‌ها و سلاح این‌ها را چه کسی تامین کرد... سلاح این‌ها را در شرایط تحریم چه کسی تامین می‌کرد. همچنین به دولت سوریه هم کمک کرد... موشک را چه کسی درست کرد؟ دولت و وزارت دفاع موشک‌ها را ساخته‌اند. پول آن را بخش اقتصادی کشور تامین می‌کند. کار بزرگی در دولت یازدهم انجام شد. یک بار وزیر دفاع اعلام کرد سلاح‌های راهبردی تولید شده در دولت یازدهم هشتاد درصد کل سلاح‌های دولت‌های قبل است؛ منتها ما در بعضی بخش‌ها نیاز نمی‌بینیم برای مردم توضیح و شرح دهیم.» [روحانی؛ تبدیل ایران به زرادخانه موشکی، تبدیل عراق به ویرانه]
