مادران پارک لاله با انتشار بیانه‌ای محاکمه آمران و عاملان قتل عام۶۷ را زمینه ساز جلوگیری از تکرار جنایت و رسیدن به آزادی می‌دانند.
مادران پارک لاله
مادران پارک لاله متشکل از جمعی از مادران قتل عام تابستان۶۷، شهدای اعتراضات سال ۸۸ و سایر زندانیان اعدام شده در سال‌های اخیر می‌باشند، آنها در ۹ شهریور با انتشار بیانیه‌ای به محاکمه آمران و عاملان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان۶۷ فراخوان دادند.
فرصت طلبان
مادران پارک لایه ضمن یادآوری پیشروی جنبش دادخواهی با بیان این عبارت که «کم مانده تا بتوانیم بخشی از حقیقت کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی شصت و به‌ویژه کشتار زندانیان در تابستان سال ۶۷، را روشن کنیم»، تاکید کردند که «ما به خوبی می‌دانیم که برخی گروهها از همان سال‌های ابتدایی، قصد پنهان کردن و مسکوت ماندن این جنایتها را به بهانه‌های مختلف داشتند و تنها زمانی که منافع‌شان به این مسأله گره می‌خورد، و «نه به‌دلیل روشن شدن حقایق، بلکه باز هم برای ماندن در قدرت»، «مسأله کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را مطرح و حتی از خانواده‌ها سوء‌استفاده می‌کنند تا بتوانند به اهداف خود برسند، ولی به هیچ‌وجه پیگیر حقیقی آن جنایتها نیستند چون خودشان یا مُرادشان مستقیم یا غیرمستقیم در انجام این جنایتها شریک بوده و هستند.»
تداوم جنایت
مادران پارک لاله به کسانی اشاره می‌کنند که «با این توجیه که پیگیری این جنایتها، به توسعه و گسترش دموکراسی صدمه می‌زند.» تاکید می‌کنند که این افراد، تلاش کردند تا جنایت علیه بشریت را به اسم دموکراسی به فراموشی بسپارند، در حالی که به گفته‌ی مادران پارک لاله «شاهد بوده و هستیم که سرپوش گذاشتن بر کشتار فعالان سیاسی در دهه‌ی شصت، زندانی کردن و شکنجه و اعدام فعالان سیاسی و اجتماعی را تداوم بخشیده» است.
اعتصاب زندانیان
به گفته‌ی مادران پارک لاله یکی از اخیرترین نمونه‌های تداوم جنایت در حاکمیت ولایت فقیه «در خطر بودن جان تعدادی از زندانیان زندان گوهردشت کرج به‌دلیل اعتصاب‌غذا برای رسیدن به بدیهی‌ترین حقوق خود و در اعتراض به انتقال اجباری به سالن امنیتی است».
محاکمه
مادران پارک لاله در پایان تاکید می‌کنند که «ما اعتقاد عمیق داریم برای رسیدن به آزادی و دموکراسی، راهی جز این نیست که باید آمران و عاملان کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی شصت و تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی که در دادگاه‌های ناعادلانه و اغلب پشت درهای بسته تصمیم‌گیری و اجرا شده است را به پای میز محاکمه بکشانیم و در دادگاهی عادلانه و علنی محاکمه کرده و چرایی و چگونگی این جنایتها را در پیشگاه مردم روشن کنیم تا بتوانیم آزادی را به دست آوریم و مسیر برقراری عدالت را هموار سازیم.»
