مادر ابراهیم‌پور
با سلام با سلام به میهمانان عزیز که تشریف آوردند و سلام و درود به فرزندان مجاهدم، سلام و درود به مسعود و مریم عزیزم پنجاه و دومین سالگرد تأسیس سازمان را به مسعود و مریم تبریک می‌گویم و به تمام فرزندان مجاهدم تبریک می‌گویم و معرفی دختر عزیزم خواهر زهرا مریخی به مسئول اول سازمان تبریک می‌گویم، انشاء الله که سال خوبی باشد این مسئولیت، مسئولیت سرنگونی هستش، انشاءالله من اسمش را گذاشته‌ام مسئولیت سرنگونی و هم‌چنین به مادرهای شهدا چه در داخل و چه در خارج تبریک می‌گویم این مسئولیت اول سازمان مجاهدین را مادرهای مجاهد با همدیگر رفت و آمد داشته باشید خانه همدیگر بروید نقل و شیرینی با همدیگر تعارف کنید سر مزار شهداتان بروید اگر پیدا کردید اگر پیدا نکردید سر مزار جمعی شهدا بروید نقل و شیرینی بگذارید نترسید هیچ‌کس با شما هیچ کاری نمی‌تواند با شما بکند شما مراسم بگیرید، فکر نکنید که فرزندانتان مرده‌اند و تمام شده نه زنده هستند من توی مراسم صفی از شهدا را دیدم از 120هزار شهید که خودم سه تا از بچه‌هایم تو 120هزار شهید هستند یکی از بچه‌هایم هم توی سی هزار گل سرخ شهید شده هستند جلو این صف حنیف کبیر سعید محسن علی اصغر بدیع زادگان دیدم صف در صف توی صف بودند تمام شهدا پشت سر سعید و محسن حرکت می‌کردند ای مادران شهدا فکر نکنید بچه‌هاتان شهید شدند تمام شد هستند زنده هستند تو غم و شادی ما شرکت دارند باید افتخار کنید خداوند چنین فرزندانی به شما داده، من تا آخرین قدم تا آخرین نفس تا آخرین قطره خونم در این مسیر ثابت قدم هستم هر جا که بچه‌هایم باشند پا به پای بچه‌هایم حرکت می‌کنم رژیم فکر کرد که بچه‌هامان را تو عراق می‌کشد و تمام شد، نه مجاهدین از بین برو نیستند درخت شجره طیبه هستند رشد می‌کنند هر روز بالاتر می‌روند شاخه شاخه‌شان بالاتر و بالاتر می‌رود انا اعطیناک الکوثر فصل لربک ان شانئک هو الابتر مجاهدین چشمه کوثر هستند میجوشند می‌آیند بالا ولی از ترس این‌که دنبالچه نداری به‌زودی سرنگون خواهی شد درود بر مسعود و مریم که چنین گلهایی پرورش دادید من افتخار می‌کنم به تک‌تک فرزندان مجاهدم ای مادران شهدا فرزندان شما گلهای سرسبد ایران هستند ای خا منه‌ای انشاءالله به‌زودی خواهیم آمد ریش و ریشه شما آخوندها را از روی زمین خواهیم کند درود بر مسعود و مریم که چنین گلهایی را پرورش دادن افتخار می‌کنم که توی این مسیر هستم، باعث افتخار من هست که فکر نکنید که من پیر شدم قلبم جوان است با درود به تک‌تک فرزندان مجاهدم به خدا می‌سپارم.
عبدالعلی معصومی:
با سلام به تک‌تک یاران مقاومت، در این‌جا، و با درود بسیار به‌مناسبت میلاد با سعادت سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایران و با درود به انتخاب بسیار خجسته خانم زهرا مریخی به‌عنوان مسئول اول سازمان و با تبریک به‌مناسبت عید غدیر بسیار خجسته، گفتنیها گفته شده، من فقط به یک نکته اشاره می‌کنم البته اندکی مفصل، همان که دوست بسیار گرامیم آقای مازندرانی بهش اشاره کردند، مجاهد غبار از رخ دین زدود.
امروز عید غدیر است، عید سالار و پیشوای تاریخی مجاهدین حضرت علی، که در تاریخ ایران همه آنهایی که عشق به ایران داشتند، در دوران اسلامی، همه شعرای بزرگ نظیر فردوسی، مولوی، حافظ مظهر اسلام راستین، اسلام محمدی، حضرت علی را به‌عنوان پیشوای خود دانستند، و اشعار بسیاری در موردش گفتند و زجرها هم دیدند نظیر فردوسی، حتی آخوند تابران حاضر نشد که در مزار مسلمانها دفنش کنند به اعتبار این‌که شیعه علی بوده،
خوشحالم همه آنهایی که برای آزادی ایران در تمام طول تاریخ ایران زجر دیدند امروز خوشحالند، از این‌که بذری که پنجاه و دو سال پیش حنیف کبیر، سعید محسن و علی‌اصغر بدیع زادگان با خونشان و کوششان و با هوشیاری و انقلابیگری بی‌نظیرشان کاشتند امروز به چنین ثمر فرخنده‌ای رسیده، من می‌خواهم یک نکته را در تاریخ ایران بازگو کنم، پیوند علی با راهی که فردوسی نشان داده، از تاریخ ایران که سمبلش رستم است، مجاهدین بنیانگذار از آغاز براین نقطه پای فشردند که راه خدا از راه خلق جدایی‌ناپذیر است و راه خدا همان راه مستضعفین است، و عبادتی از اعتبار و ارزش برخوردار است که در فراسوی درهم شکستن نظاماتی که عمده‌ترین مانع راه تکاملند سمت‌گیری کنند وگرنه در محیطی که منافع و حاصل رنج مردم تاراج می‌گردد، مثل این زمان در ایران، استعدادها بهدر می‌رود و اصالت هرچیزی پوششی سنگین از دروغ را بر روی خود دارد، بدون برشوریدن و از هم دریدن نظام کهنه صداقت و اخلاق هم‌چون نصحیت و عبادت و هرگونه خرده کاری فریبی بیش نیست از این‌رو بود که حنیف کبیر و یارانش و همرزمانش و پیشتازان مجاهد خلق بر این فریبی که به نام اسلام در تمام طول تاریخ اسلام در ایران بوده، خط بطلان کشیدند و علیه‌اش شوریدند،
گفتم از پیوند حضرت علی در تاریخ ایران و رستم دستان، یک نمونه‌اش را مولوی آورد که من این‌جا می‌خوانم که امیدوارم خسته‌تان نکنم.
زین همراهان سست عناصر دلم گرفت
شیرخدا اسدالله (یعنی حضرت علی) رستم دستانم آرزوست
جانم ملول گشت زفرعون و ظلم او (تمام فرعونهای تاریخ اسلام و درراسشان خمینی جلاد، و خامنه‌ای جلاد)
آن نور روی موسیی عمرانم آرزوست
زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول
آن های و هوی و نعره مستانم آرزوست. (مستانی که علیه ظلم و بیداد در تاریخ ایران برخاستند وبا خونشان راه آزادی ایران را هموار کرده است).
یک دست جام باده، یک دست زلف یار،
رقصی چنین میانه می‌دانم آرزوست.
درمیانه میدان رزم با دشمن، رزمی که 52سال است که سازمان مجاهدین بی‌اندکی تزلزل آن را به پیش بردند و به بزرگترین افتخار امروز رسیدند، پیوند نام شیر خدا و رستم دستان همواره پیوندی بوده که مردم عزیزش داشتند چرا ایران مهد مجاهدین است؟ و در جای دیگری مجاهدینی این‌چنینی پیدا نشدند چرا ایران زبانش با همه کشتارهایی که کردند برای تغییر زبان به عربی تبدیل نشد به‌خاطر به هر حال این‌که همان‌طوری که بارها کسانی گفتند از نویسندگان به‌خاطر وجود فردوسی که خودش از دوستداران علی بود، این است که ما در تاریخ ایران دو اسلام همیشه داشتیم تا امروز
رگ رگ است این آب شیرین و آب شور
در خلایق می‌رود تا نفس سور،
رگ آب شیرین، رگی که از پیامبر حضرت فاطمه حضرت علی به ایران جریان پیدا کرد و عشق مردم ایران را برانگیخت، رگی که رگ شوری که از همان آغاز کشتارها در ایران آغاز شد و حجاج بن یوسفها، علی بن عیسی‌ها، سلطان محمود غزنویها، سلجوقیان، تیمور گورکانی، شاه اسماعیل صفوی، و تا امروز خمینی و دجالگان پیروش، آنهایی که می‌گویند اسلام مجاهدین همان اسلام خمینی هست، باید دید که آب آبشخورشان کجاست؟ مجاهدین پنجاه و دو سال است بر پیمانی که با خلق و خدایشان بستند استوار ایستاده‌اند،
استوارم چون درخت پابجای،
پیچک پیچک بی‌خانمانی را بگو بی‌جهت بر دست و پای من مپیچ،
حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کاسوده کاسوده حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کارام کارام درون دشت شب خفته است،
دریایم و نیست باکم از توفان،
دریا همه عمر آبش آشفته است،
درود بر حنیف‌نژاد و بنیانگذاران، درود بر شیر همیشه بیدار مسعود رجوی، درود بر مهر روشن و تابان مردم ایران، مریم رجوی و درود بر همه برپادارندگان مشعل آزادی مجاهدین و امروز خواهر مجاهدم زهرا مریخی و تمام هزار زن و هزار گوهر تابناکی که همه چشم و چراغ مردم ایران به آنهاست و درود بر همه آنهایی که در این راه به‌شهادت رسیدند و در رأسشان سی هزار شهید مجاهد خلق در تابستان 67 و درود بر همه برپادارندگان این مشعل که به‌زودی در میدان آزادی مشتعل خواهد شد.
