دبیرکل ملل متحد در گزارش سالیانه‌اش به انتشار گزارش عاصمه جهانگیر در مورد نقض حقوق بشر در ایران، می‌پردازد، بخشی از این گزارش دربرگیرنده‌ی حقایقی از قتل عام تابستان۶۷ است.
گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، عاصمه جهانگیر، که در ماه آگوست تهیه شده بود، در گزارشی که آنتونیو گوترز، دبیرکل ملل متحد به عنوان گزارش سالیانه‌اش به مجمع عمومی ارائه نمود، درج شده است.
آنچه در گزارش دبیرکل قابل توجه است، پرداختن به موضوع قتل عام تابستان ۶۷ می‌باشد.
امحاء مزار جانباختگان
در قسمتی از این گزارش به امحاء یک گور جمعی از جانباختگان قتل عام تابستان ۶۷ در مشهد اشاره می‌شود؛ «ماه مارس، خانواده‌هایی که از گور جمعی واقع در شهر مشهد بازدید کردند، استان خراسان رضوی، جایی که گمان می‌رود بیش از ۱۷۰ زندانی سیاسی دفن شده باشند، طبق گزارشی کشف شده که مساحتی که قبلاً مسطح بوده است با خاک پوشیده شده تا بر روی قبرها تلی از خاک انباشته شود.»
مشابه همین وضعیت در مورد یک گور جمعی دیگر در اهواز اعمال می‌شود: «در اواسط ماه مه، طبق گزارشی بولدوزرها که در کنار موقعیت قبرها در اهواز، واقع در قطعه لم یزرع ۳ کیلومتر شرق قبرستان بهشت آباد، در حال کار دیده شده اند، جایی که بقایای دست کم ۴۴ نفر که در تابستان سال ۱۹۸۸ کشته شده بودند واقع گردیده است. طبق گزارشات، طرح این است که النهایه قطعه بتون ریزی شده روی موقعیت قبرها با خاک یکسان شود و روی آن «محوطه سبز» یا ساختمان تجاری ساخته شود.»
روندی که به روشنی نشان می‌دهد که برنامه‌ای نظام‌مند برای امحاء آثار جنایت تابستان۶۷ در جریان است.
بستگان جانباختگان۶۷
در بخش دیگر گزارش ارائه شده توسط دبیرکل، او به وضعیت مریم اکبری منفرد یکی از بستگان جانباختگان تابستان۶۷ می‌پردازد و می‌نویسد: «گزارشگر ویژه در اولین گزارش خود به شورای حقوق بشر پرونده مریم اکبری منفرد را مطرح کرد که از رسیدگی های پزشکی محروم شده و تهدید به قطع حق دیدار شده بود بخاطر انتشار نامه‌ای که خواستار تحقیق در اعدام‌های سال ۱۹۸۸ شده بود. در ماه مه همسر خانم اکبری منفرد برای بازجویی توسط وزارت اطلاعات و امنیت احضار و تهدید شده بود که همسر او اگر که به نوشتن نامه‌های سرگشاده درمورد وقایع سال ۱۹۸۸ ادامه دهد، ممکن است با سه سال دوره زندان اضافی و تبعید به یک زندان دور افتاده در سیستان و بلوچستان مواجه شود.»
روایت دبیرکل از ۶۷
مهمترین قسمت در پرداختن به قتل عام۶۷ در گزارش دبیرکل، مربوط به روایتی می‌شود که از قتل عام ارائه داده است، به این ترتیب جنایت صورت گرفته در تابستان۶۷، از طرف دبیرکل دارای یک ثبت بین المللی می‌شود که در آینده قابل استناد و پیگری خواهد بود.
دبیرکل می‌نویسد: «بین ژوئیه و اوت ۱۹۸۸، هزاران زندانی مرد، زن و نوجوان گزارش شده است که بدنبال فتوای صادر شده توسط رهبر عالی وقت آیت الله خمینی اعدام شده اند. طبق گزارش یک کمیسیون سه نفره که با این دید که تعیین کند چه کسی باید اعدام شود تشکیل شده بود. اجساد قربانیان گزارش شده، در گورهای بی‌نام و نشان دفن شده و خانواده‌های آنان هرگز در مورد مکان آنها مطلع نشده‌اند. این وقایع معروف به قتل عام های سال ۱۹۸۸ می‌باشد و هرگز رسماً تایید نشده است . در ژانویه ۱۹۸۹ رینالدو گالیندوپل نماینده ویژه کمیسیون حقوق بشر در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، به‌خاطر «انکار جهانی» اعدام ها ابراز نگرانی کرد و از مقامات ایرانی خواستار انجام تحقیقات شد. چنین تحقیقاتی هرگز انجام نشد.»
دبیرکل می‌نویسد: «بین ژوئیه و اوت ۱۹۸۸، هزاران زندانی مرد، زن و نوجوان گزارش شده است که بدنبال فتوای صادر شده توسط رهبر عالی وقت آیت الله خمینی اعدام شده اند. طبق گزارش یک کمیسیون سه نفره که با این دید که تعیین کند چه کسی باید اعدام شود تشکیل شده بود. اجساد قربانیان گزارش شده، در گورهای بی‌نام و نشان دفن شده و خانواده‌های آنان هرگز در مورد مکان آنها مطلع نشده‌اند. این وقایع معروف به قتل عام های سال ۱۹۸۸ می‌باشد و هرگز رسماً تایید نشده است . در ژانویه ۱۹۸۹ رینالدو گالیندوپل نماینده ویژه کمیسیون حقوق بشر در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، به‌خاطر «انکار جهانی» اعدام ها ابراز نگرانی کرد و از مقامات ایرانی خواستار انجام تحقیقات شد. چنین تحقیقاتی هرگز انجام نشد.»
نوار آقای منتظری
در قسمت دیگری از این گزارش به نوار ملاقات آقای منتظری پرداخته می‌شود که در آن به بخشی از آن جنایت هولناک، اشاره شده است: «در اوت ۲۰۱۶، یک نوار ضبط شده از ملاقاتی در سال ۱۹۸۸ میان مقامات ارشد دولتی و روحانیون منتشر شد. این نوار اسامی مقاماتی را که اعدام ها را انجام داده و از آن دفاع می‌کردند را افشا کرده بود از جمله وزیر دادگستری کنونی و یک قاضی عالی کنونی و رئیس یکی از بزرگترین بنیادهای مذهبی در این کشور و کاندید انتخابات ریاست جمهوری در ماه مه بود. بدنبال انتشار این نوار ضبط شده برخی از مقامات مذهبی و رئیس قوه قضائیه پذیرفتند که اعدام‌ها انجام شده و در مواردی از آنها دفاع کردند.»
«سخنگوی وزارت امورخارجه»
بهرام قاسمی، «سخنگوی وزارت امورخارجه» گفت: این گزارش را «به رسمیت نمی‌شناسد و آن را كاملا مردود و غیر قابل قبول می داند.» [وزارت امورخارجه ۱۲ شهریور ۹۶]
اگر بهرام قاسمی، گزارش را می‌پذیرفت چه اتفاقی می‌افتاد؟ جمهوری اسلامی! مجبور می‌شد تا در برابر قتل عام۶۷ پاسخگو باشد؛ هیئت حقیقت یاب بین المللی را بپذیرد، اسامی دست‌اندکاران جنایت تابستان۶۷ را منتشر کند، اسامی اعدام شدگان را منتشر کند، درباره روند محاکمات در تابستان۶۷ سخن بگوید و ... در این صورت جمهوری اسلامی! بنیانی را که بر روی آن بنا شده است را به چالش خواهد کشید؛ جنایت
اگر بهرام قاسمی، گزارش را می‌پذیرفت چه اتفاقی می‌افتاد؟ جمهوری اسلامی! مجبور می‌شد تا در برابر قتل عام۶۷ پاسخگو باشد؛ هیئت حقیقت یاب بین المللی را بپذیرد، اسامی دست‌اندکاران جنایت تابستان۶۷ را منتشر کند، اسامی اعدام شدگان را منتشر کند، درباره روند محاکمات در تابستان۶۷ سخن بگوید و ... در این صورت جمهوری اسلامی! بنیانی را که بر روی آن بنا شده است را به چالش خواهد کشید؛ جنایت
