روز قدس! و عدم کفایت روحانی


۳۸ سال اعدام
روحانی در سخنرانی خود در همدان در ۱۸ اردیبهشت ۹۶ اعلام کرد: مردم «آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را قبول ندارند». [به عنوان نمونه: روحانی و قتل عام ۳۸ ساله] روحانی خواست به این ترتیب مانع از مهندسی انتخابات به زیان خود توسط خامنه ای شود، روحانی تنها راه برون رفت را حرکت به سمت آن حرفی می‌دید که مردم بارها تکرار کرده بودند. سپس خامنه ای در ۲۰ اردیبهشت در دانشگاه «امام حسین» سپاه حاضر شده و خطاب به روحانی می‌گوید: «اگر کسی بخواهد در انتخابات برخلاف امنیت کشور اقدامی انجام دهد، قطعاً با واکنش و سیلی سختی مواجه خواهد شد.»
جای شهید و جلاد
خامنه ای انتخابات ریاست جمهوری ولایت فقیه را به روحانی باخت اما نزاع آنها عمق بیشتری گرفت. خامنه ای در ۱۴ خرداد در سخنرانی بر سر قبر خمینی اعلام کرد که جای شهید و جلاد در نظام او عوض شده است. او به صراحت گفت که نیروهایی از درون نظام، کشته شدگان به دست ولایت فقیه را شهید می‌دانند و در آن روی سکه نیروهای نظام را جلاد می‌نامند. [به عنوان نمونه: دهه ۶۰؛ جلاد و شهید]
آتش به اختیار
متعاقب آن در ۱۷ خرداد بعد از «ریختن خون بی گناهان» در تهران توسط داعش، خامنه ای به نیروهایش فرمان «آتش به اختیار» می‌دهد. خامنه ای می‌گوید: «گاهی دستگاه‌های مرکزی فکر، فرهنگ و سیاست، دچار اختلال و تعطیلی می‌شوند که در این وضعیت، باید افسران جنگ نرم، با شناخت وظیفه‌ی خود، به صورت آتش به اختیار، تصمیم‌گیری و اقدام کنند.» [به عنوان نمونه: خامنه ای: آتش به اختیار]
دوقطبی
در تاریخ ۲۲ خرداد ۹۶ خامنه ای «در دیدار سران قوا، مسئولان و کارگزاران نظام و جمعی از مدیران کشور» که البته روحانی هم در آن حضور داشت گفت: «دو قطبی شدن کشور» و «دو دستگی مردم»، «تجربه ای خطرناک» است و افزود: «در سال ۵۹، رئیس جمهور وقت جامعه را دو قطبی، و مردم را به دو دسته مخالف و موافق تقسیم کرد که نباید این تجربه تکرار شود.»
خامنه ای بدون کمترین پرده پوشی، روحانی را با بنی صدر رئیس جمهور خمینی در سال ۵۹ مقایسه و تصریح کرد که امکان تکرار آن صحنه ها وجود دارد. تاریخ به یاد می‌آورد که خمینی در انتهای بهار ۶۰ بنی صدر را عزل کرد زیرا در برخی از سیاست ها با خمینی همراهی نمی‌کرد. و اکنون خامنه ای، روحانی را مستعد چنین سرنوشتی ارزیابی می‌کند.
اتهام بنی صدر در سال های ۵۹ و ۶۰ همراهی با مجاهدین خلق و عدم تبعیت از ولایت فقیه بود. خمینی براساس همین اتهامات سرانجام او را در پایان بهار ۶۰ از موضع ریاست جمهوری ولایت فقیه عزل کرد.
بازنشر یک نطق
در ۳۱ خرداد ۹۶ خامنه ای در سایت خود نطقی را که در مجلس! در ۳۱ خرداد ۶۰ در اثبات عدم کفایت بنی صدر ایراد کرده بود باز نشر کرد. در این سخنرانی خامنه ای اعلام کرده بود که «جریان اسلام فقاهت» در برابر رئیس جمهور وقت خمینی قرار دارد و آنرا «یک تکلیف شرعی و مسئولیت الهی» خوانده بود.
در آن سخنرانی خامنه ای به خمینی استناد کرده و می‌گوید: «دیدید که امام هنگامی که پس از یک سال صبر و سکوت دردآلود مشاهده کردند که همچنان خط نفاق و ارتداد و کفر و استکبار سنگر مستحکمی در وجود آقای بنی‌صدر یافته است حمایت خود را از او سلب کردند».
خامنه ای در اثبات عدم کفایت بنی صدر به موضع گیری او در «مقابل گروه‌ها و گروهک‌ها» می‌پردازد و می‌گوید: «پیش از ریاست جمهوری، مجاهدین را به نحوی محکوم کرد. پس از ریاست جمهوری که به سازمان‌دهی آنان احساس نیاز می‌کرد، آن‌ها را به خود نزدیک ساخت. کارت حمل سلاح برای آنان صادر کرد و از عناصر و سازمان‌دهی آنان برای اداره‌ی اجتماعاتی که تشکیل آن را برای مقاصد خود لازم می‌شمرد، بهره گرفت.»
گناه دیگری که خامنه ای برای بنی صدر بر می‌شمرد عدم همراهی با ولایت فقیه است: «از آن جمله از موضع‌گیری او نسبت به امام، همین اواخر به ظاهر خود را به امام متعهد وانمود می‌کرد. امام را پدر و مراد خود می‌نامید و نام امام، آری فقط نام را گرامی می‌داشت، اما در عمل همه‌ی جوانب دیگر ولایت فقیه را مورد تعرض قرار می‌داد.»
روز قدس!
دوم تیر در تظاهرات «روز قدس»، روحانی که برای شرکت در مراسم حاضر شده بود با این شعارها از طرف نیروهای خامنه ای روبرو می‌شود: «مرگ بر منافق» که اشاره به مجاهدین خلق دارد، «مرگ بر آخوند آمریکایی»، «روحانی، بنی صدر پیوندتان مبارک».
آیا خامنه ای به سمت نقطه ای می‌رود تا روحانی را به خاطر عدم کفایت عزل کند؟ اگر چنین کند آیا تمامیت نظام خود را با خطر خیزش هایی فراتر از سال ۸۸ مواجه نخواهد دید؟ اما اگر خامنه ای روحانی را عزل نکند، باید به جام های زهر بعدی خوش آمد بگوید؛ نه تنها خامنه ای که تمامیت ولایت فقیه بر سر یک دو راهی ایستاده است که هر دو مسیر به دوزخ منتهی خواهد شد.