بی حقوقی در نی شکر هفت تپه

مقاله ای ازسایت ایران آزادی

موزیک متن جامعه
انتخابات ریاست جمهوری ولایت فقیه به پایان رسید. در مناظره های صورت گرفته و سخنرانی های انجام شده در آن انتخابات! وعده های بسیاری رو به مردم ایران داده شد، مشابه کاری که نظام مقدس! همیشه به هنگام انتخابات! انجام می‌دهد، اما در واقعیت زندگی روزمره مردم تغییری ایجاد نشد.
آسیب پذیرترین اقشار جامعه ایران همچنان آسیب پذیر باقی مانده اند. کارگران که در همه سال های جنگ، سازندگی! اصلاحات! مهرورزی! و اعتدال! به دنبال لقمه نانی برای زنده ماندن خود و خانواده هایشان بوده اند، همچنان باید حقوق های ماههای قبل خود را که پرداخت نشده است، مطالبه کنند.
مالباختگان موسسات حکومتی، همچنان برای بازپسگیری تنها اندوخته زندگی شان باید ساعت ها در برابر موسسات غارت گر تجمع کنند. و  این داستان در همه پهنه ها و موضوعات اجتماعی ادامه دارد.
یکی از جدیدترین نمونه های این اعتراضات و مطالبه حقوق به یغما رفته، در تجمعات یکماه‌ی اخیر کارگران و بازنشستگان مجتمع نی شکر هفت تپه قابل مشاهده است.
نی شکر هفت تپه
شانزدهم خرداد بیش از هزار کارگر شاغل و بازنشسته مجتمع نی شکر هفت تپه برای چندمین بار در ماه جاری در اعتراض به تاخیر در پرداخت دستمزد و حق بیمه مقابل درب ورودی این کارخانه تجمع کردند.
در طول یکسال گذشته حقوق و بیمه کارگران با تاخیر پرداخت شده، و به طور مشخص از ابتدای سال جدید حقوقی به کارگران پرداخت نشده است، افزون بر آن از اسفند ۹۵ حق بیمه کارگران به تامین اجتماعی پرداخت نشده، در نتیجه دفترچه های آنها فاقد اعتبار است.
اضافه بر موارد فوق، حق بهره برداری و پاداش سالهای ۹۴ و ۹۵ کارگران نیز پرداخت نشده است.
خانواده های کارگران به همراه کارگران معترض در صحنه حاضر شده بودند. وقتی یک کارگر حقوق خود را دریافت نمی‌کند یک خانواده کارگری دچار بحران معیشتی می‌شود. خانواده های کارگران به صحنه آمده بودند تا نشان دهند همه آنها از این شرایط رنج می‌برند.
تجمع کارگران در نهایت به درگیری کارگران با انتظامات کارخانه و نیروهای لباس شخصی منجر شد.
پیشتر در روزهای ۱۳ و ۱۴ خرداد، کارگران شاغل و بازنشسته مجتمع نی شکر هفت تپه در محدوده اطراف محور اندیمشک به اهواز تجمع کرده بودند، تا به این وسیله بتوانند صدای اعتراض خود را به مسولان! برسانند. مسولانی که البته در نشنیدن ید طولایی دارند.
لازم به یادآوری است که از اسفند سال ۹۴ تا کنون حدود ۳۵۰ کارگر مجتمع نی شکر هفت تپه بازنشسته شده اند اما هنوز موفق به دریافت مطالبات بازنشستگی خود از کارفرما نشده اند. کارفرمایی که البته اسمش خصوصی است ولی چنان با سپاه و نیروی انتظامی در پیوند هستند که همینکه گوشه چشمی نشان می‌دهد، برای قلع و قمع کارگران نیروهای امنیتی قطار کش می‌شوند و اینبار نیز به دنبال تحصن سه روزه کارگران صف کشیده‌اند تا جریان غارت کارگران، بدون مشکل امنیتی پیش برود.
چشم انداز
وضعیت کارگران و بازنشستگان در نی شکر هفت تپه، جدا از وضعیتی که تمام جامعه ایران در آن به سر می‌برد نیست. بدون تغییر نظام موجود، برای روزها و ماهها و سال های آتی نیز کارگران در هفت تپه و جاهای دیگر باید به مطالبه حقوق خود بپردازند، بی آنکه امید و چشم اندازی برای تغییر وجود داشته باشد.
زمانی می‌توان به تغییر شرایط کارگران امید بست که حاکمیت ولایت فقیه به پایان رسیده باشد، و مردم ایران نمایندگان واقعی خود را برای حکومت انتخاب کنند، در این صورت کارگران نیز از سندیکای واقعی برخوردار خواهند بود، در آن جامعه کسی که حقوق کارگران را پرداخت نمی‌کند، مجرم است.