هدف از سیرک انتخابات! چیست؟



http://bit.ly/2pLrXfM
حدود چند هفته است که شاهد رقابتهای سالم! انتخاباتی! برای مقام قهرمانی! هستیم و در این مدت شاهد سه مناظره! بوده‌ایم که هر کدام از کاندیداها! در صحنه‌ی مناظره! حاضر شده و با آمادگی کامل به روی تشک می‌رود. اگر به صحبتهای هر کدام از کاندیداها! گوش کرده و دقت کنید، کاملا این برای همه بارز می‌شود که تمامی حمله و هجوم به نفرات رقیب فقط و فقط برای چیست؟
هر کشور، دولت یا فرد سیاسی که حرف از دموکراسی و آزادی میزند، شاخص‌هایی دارد که یکی از این شاخص‌ها، مواضع یا موضعی است که آن دولت یا فرد در مقابل زندانیان سیاسی دارد.
حتی اگر بخواهند به دولتی نمره‌ی قبولی در دفاع از دموکراسی و آزادی بدهند، به تنظیم رابطه‌ی آن دولت با مخالفان نگاه کرده و نمره می‌دهند چرا که چگونه برخورد کردن با نظر مخالف بهترین شاخص است که آن دولت چقدر به آزادی بیان و عقیده مومن و معتقد است. اتفاقا این شاخص مردم یک کشور در خواسته‌هایی که از نظام حاکم خود دارند، نیز هست. اگر ما به شعارهای مردم در هر برهه‌ای از زمان نگاه کنیم اصلی‌ترین شعار «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» می‌باشد.
حال به صحبتهای کاندیداها! توجه کنید که کدامیک از این آقایان! حرف از زندانی سیاسی یا حتی زندانی‌هایی زده‌اند که به خاطر فعالیت در زمینه‌ی حقوق بشر و یا عضو بودن در سندیکای حرفه‌ی خود، دستگیر شده‌اند،‌ یا کاندیداها حتی هیچ حرفی از زندانها و این که در زندانهای ایران چه گذشته و می‌گذرد زده‌اند؟ بله جواب حتما «خیر» است. تمامی حرفهایی که زده‌اند یا بهتر بگوییم اتهاماتی که به هم زده‌اند، همه مواردی بوده که مردم، خود بیشتر از آقایان! بدان آگاهند. هیچ کدام از این کاندیداها! نگفتند که در این ۳۹ سال چه برخوردی با زندانیان سیاسی شد و می‌شود؟ هیچ کدام نگفتند که در این ۳۹ سال چند زندانی سیاسی اعدام شد؟ هیچ کدام نگفتند که در این ۳۹ سال در زندانهای اوین، قزلحصار، گوهردشت، دیزل‌آباد کرمانشاه و... چه گذشت و می‌گذرد؟ در حالیکه همه می‌دانیم هر کدام از این کاندیداها! در این ۳۹ سال کاملا در بطن همه‌ی کارها و جنایات نظام ولایت فقیه بوده‌اند، از آیت الله قاتل گرفته تا حجت الاسلام بنفش و... همه و همه‌ در پستهای اجرایی، قضائی و امنیتی نظام ولایت فقیه بوده‌اند.
آش در این تبلیغات انتخاباتی! اینقدر شور شد که صدای هیومن رایتس واچ هم درآمد.
پنچشنبه‌ی گذشته هیومن رایتس واچ گزارش داد «در انتخابات رژیم آخوندی توجهی به زندانی‌های سیاسی در حال اعتصاب‌غذا نمی‌شود. دوران انتخابات یکی از زمانهای کمیاب در ایران است که در آن بسیاری از نامزدها ظاهراً از احترام بیشتر به حقوق‌بشر دفاع می‌کنند. اما آیا هیچ‌یک از نامزدها حاضر هستند آسیب دیدن این زندانی‌ها را به‌رسمیت بشناسند و از حقوق، و بهتر از آن، آزادی آنها دفاع کنند؟»
 هیومن رایتس واچ به زندانیان سیاسی اشاره کرد و از جمله نوشت:‌ «اسماعیل عبدی، دبیرکل کانون صنفی معلمان در حال گذراندن محکومیتی شش ساله است که بخشی از آن به‌خاطر سازمان‌دهی تظاهرات معلمان در برابر مجلس است. او در روز ۳۰ آوریل اعتصاب‌غذا را آغاز کرد تا به نظام قضایی فاسد و فشار مقامها بر اتحادیه‌های مستقل کارگری اعتراض کند. خاطرنشان می‌شود این زندانی سیاسی در دوازدهمین روز اعتصاب غذای خود به‌سر می‌برد و بیش از ده کیلوگرم از وزن خود را از دست داده است».
بله باید گفت سازمان هیومن رایتس واچ محترم، این کاندیداها! نه تنها از این موارد حرفی نخواهند زد بلکه مطمئن باشید که به این موارد به هیچ وجه نزدیک نخواهند شد. چون نزدیک شدن به این مسائل، کل پرونده! ولایت فقیه و نظام جمهوری اسلامی را در این ۳۹ سال بر روی «دایره» خواهد ریخت. سازمان هیومن رایتس واچ ما مردم ایران به این اصل ایمان داریم که این سیرک انتخابات! فقط و فقط برای حفظ نظام و جایگاه ولی فقیه است و نه برای رسیدگی به دردهای مردم، چه رسد به درد زندانیان سیاسی و حقوق بشری.