مشهد روحانی، نگرانی از خیزش

  
مقاله ای ازسایت ایران آزادی 


پیام آخرین روز تبلیغات
در آخرین روز از تبلیغات نمایش انتخابات! حکومت،‌ کاندیداها! آخرین تلاشهای خودشان  را کردند تا مخاطبانشان را تحریک کنند که در این نمایش شرکت کنند. روحانی و رئیسی همزمان در مشهد این تلاش مشترک را پیش بردند. برنامه به گونه‌ای طراحی شده بود که هیچ کدام از آنها در آخرین روز نتوانند مهندسی انتخابات! خامنه‌ای را بر هم بزنند. در آخرین روز اصلی ترین حرف روحانی چه می‌توانست باشد؟
روحانی و سپاه
جهانگیری و قالیباف به نفع اربابانشان کنار رفتند، هاشمی طبا از سه روز قبل اعلام کردکه به روحانی رای! خواهد داد، میر سلیم هم که با همراهی کردن رئیسی در مشهد خود را تعیین تکلیف کرد. مناظره ها تمام شده است و مرز سرخ خامنه‌ای، یعنی عدم ورود کاندیداها! در موضوع قتل عام ۶۷ نیز تا بدینجا تا حدودی رعایت شده است. هر دوجناح نیز با الفاظ مختلف و استغاثه فراوان دعوت به آمدن همه و همه به پای صندوق می‌کنند.
با این تفاسیر حرف مهم روز آخر چیست؟ که باید در مشهد زده شود. خامنه‌ای یک مرز سرخ دیگر نیز دارد که مرز سرخ اول یعنی نرفتن روی موضوع قتل عام ۶۷ متاخر بر این مرز سرخ است. این مرز سرخ خیزش و به خیابان آمدن مردم مانند سال ۸۸ است. با توجه به تحریم گسترده انتخابات و نارضایتی عمده مردم از حکومت ولایت فقیه این احتمال ساعت به ساعت افزایش می‌یابد. دعوت به رای دادن از هر دوجناح و پرهیز از تحریم که موزیک متن حرفهای حکومت شده و در فضای مجازی به شدت به آن دامن زده می‌شود، نتیجه‌ای جز این نمی‌تواند داشته باشد.
روحانی از ترس نظام درباره آمدن مردم به خیابان استفاده کرد و وارد دیالوگ با سپاه در روز آخر تبلیغات شد. روحانی گفت: «شما فکر می کنید روحانی مشکلی با سپاه و بسیج عزیز دارد؟ من سپاهی را بیش از فرماندهانشان دوست دارم. من از سال ۵۹ درکنار سپاه و بسیج بودم. ما فقط یک خواهش داریم بسیج و سپاه سر جای خود، برای کار خود، دستشان را هم می‌بوسیم من از سپاه و بسیج در حضور شما تقاضا می‌کنم، تقاضای من اجرای وصیت نامه امام است.» روحانی ادامه داد: «امام فرمود قوای مسلح مطلقا در هیچ حزب و گروهی وارد نشوند و خود را از بازی‌های سیاسی دور نگهدارند. ما همین را از شما می‌خواهیم. مخلص شما هم هستیم».
روحانی با این سخنان خواست به سپاه این پیام را برساند که معنی دخالت شما در انتخابات حاصلی جز آمدن مردم به خیابانها ندارد و با تهدید سپاه البته با زبان وارونه، قول و تعهد خودش را هم داد. اما این قول باید طوری داده می‌شد که مستقیم قابل فهم نباشد. روحانی با عبارتی که در پایان حرفهایش زد خیال سپاه را راحت کرد. روحانی حرف را از زبان خامنه‌ای و رو به مردم زد اما مخاطبش سپاه بود. روحانی گفت: «نکته ای که مقام معظم رهبری گفتند را توجه کنید. بعضی ها می‌خواهند جو را ناآرام کنند. شما صبور باشید. جواب شما فقط رای پای صندوق است. همه ما نظم و امنیت کامل را در سراسر کشور مراعات کنیم و انتخاب بزرگ و شکوهمندی را بوجود بیاوریم.» بدین ترتیب قول و قرار روحانی با سپاه گذاشته شد تا در دو روز مانده به نمایش انتخابات! سپاه کاری نکند که مردم به خیابان بیایند. روحانی می‌داند که اگر مردم به خیابان بیایند تر و خشک  ولایت با هم خواهند سوخت.
تغییر شعار «استقلال آزادی، جمهوری اسلامی!»
تنها حرف وارونه روحانی موضوع فوق نبود روحانی یک جای دیگر دست به این اقدام زد و با زیرکی و فریب مخاطبانش را به بازی گرفت. روحانی در تفسیر کلمه «انقلابی» که رئیسی از آن استفاده می‌کند، گفت: «انقلابی از نظر من سه کلمه بیشتر نیست؛». اما روحانی ترفند خود را در بیان این سه کلمه به کار برد؛ «آزادی استقلال جمهوری اسلامی». روحانی با جایگزینی مکان «استقلال» با «آزادی» هم عملا در مقابل رئیسی صف بندی کرد هم  با آوردن کلمه «آزادی» به اول این شعار این پیام را انعکاس داد که در کارنامه ۳۹ ساله حکومت، آزادی پرپر شده و حالا که نظام نیاز به کسب مشروعیت دارد باید به آن بپردازد. این البته یک وهم و خیال است. آزادی در نظام ولایت فقیه طنزی بیش نیست. ماهیت دیکتاتوری ولایت فقیه که بر تسلط مطلقه یک فرد بر سرنوشت مردم تئوریزه و نهادینه شده است، اساسا در تعارض با آزادی است. اما روحانی چاره‌ای ندارد و حتی در ظاهر هم که شده، باید نشان دهد که به آزادی اعتقاد دارد.
روحانی در پایان نیاز و عطش خامنه‌ای به آمدن همه به پای صندوق را یک بار دیگر به نمایش گذاشت؛ «سرنوشت همه ما در روز جمعه است پس روز جمعه ۱+۱۱، همه دوستان و یاران نظام و کشور را پای صندوق بخوانید و بیاورید».
اما دیگر کار از کار گذشته است و ۱۱+۱ نوشداروی ولایت شده است. گذر زمان این حقیقت را  بارز خواهد کرد