 |
| زندانی می تواند نظام را زندانی کند مقاله ای ازسایت ایران آزادی |
زندان، مکانی را در ذهن تداعی می‌کند که در آنجا زندانی تحت شکنجه‌های روحی و جسمی و فشار زندانبان قرار می‌گیرد و محدودیتهای امکانات و سلولهای انفرادی تنگ و تاریک مدام زندانی را در آغوش خود می‌گیرد. با این نگاه و ذهنیت وقتی به زندان نگاه می‌کنیم به این نتیجه می‌رسیم که زندان برای زندانی به قول معروف «ته خط است». البته این ذهنیت و نتیجه‌گیری غلط نیست، اتفاقا وقتی زندانی خودش نیز با همین ذهنیت وارد زندان می‌شود، دیگر برای خود همه چیز را تمام شده دیده و در بهترین شکل این انتخاب را می‌کند که «حبسم رو بکشم و برم». اما هر انسانی به انتخابی که در مسیر زندگی و هدف خود می‌کند شناخته می‌شود چون هر انتخاب انسان از اندیشه‌ی وی سرچشمه می‌گیرد و راهنمای عمل‌اش می‌گردد.
نامه‌ی زندانیان سیاسی گوهردشت کرج در تحریم انتخابات!
زندانیان سیاسی زندان گوهردشت طی بیانیه‌یی نمایش مسخره انتخابات! قلابی نظام جمهوری اسلامی! را تحریم کردند. در این بیانیه آمده است: «به‌رغم مهندسی همه‌جانبه ولی‌فقیه و رسم انواع و اقسام خطوط قرمز و ممنوعه و تهدید و رد صلاحیتهای افرادی که قبلاً ثابت کرده بودند منافع شخصی‌شان هیچگونه وجاهتی برای رسام خطوط قرمز قائل نمی‌شوند. همچنین مشخص کردند که تاراج و به یغما بردن اموال میهن، آن‌چنان در وجود عوامل و جیره خواران رژیم ریشه دوانده که برگزیده‌ترین نفرات حکومت نیز برای سهیم نمودن در خوان به یغما برده شده به ریش ولی‌فقیه پوشالی و رو به اضمحلال خندیدند و هر کدام گوشه‌یی از فساد نهادینه و سیستماتیک رژیم را که مربوط به جناح‌های دیگر بود، رو کردند و مانند مناظره‌های دو دوره قبل آنچه در نهایت آشکار و یا هویدا گردید این بود که شرط اساسی برای شرکت داشتن در آن (نه ۴٪ بلکه کمتر از ۲٪) افرادی که به انحاء مختلف در قدرت دستی دارند، این است که علاوه بر این‌که در مسابقه فساد و چپاول و قدرت با دیگر افراد شرکت کنند، بلکه بدون وقفه در سرکوب و شکنجه و اعدام هر آنکس که به افشای حریم فساد سردمداران ولایت و نیروی سرکوبگر آن یعنی سپاه پاسداران جهل و جنایت و بسیج ضدمردمی می‌پردازد، هیچگونه شک و شبهه‌ای به خود راه ندهند. حال که این جانیان افشا شدن جنایتها و دزدی هایشان نزد مردم را مخل امنیت خود می‌دانند، بیش از پیش روشن می‌گردد همان‌طور که در قانون اساسی ِ خود رژیم ذکر گردیده نظر مردم در مقابل نظر ولی‌فقیه فاقد هر گونه ارزشی می‌باشد. حال که هیچگونه تفاوتی بین آخوند رئیسی یعنی مجری قتل‌عام سال ۱۳۶۷ و یا آخوند روحانی یعنی سرکوب کننده قیام ۱۸ تیر ۷۸ و قیام ۸۸ و پاسدار قالیباف (که با رئیسی ائتلاف نموده) که نماینده بقول خودشان برادران قاچاقچی در بیش از ۱۱۴ اسکله و گمرک و امثال فرودگاه پیام و... وجود ندارد و از آنجایی که هر فردی با شرکت در نمایش انتخابات، با آلوده کردن دست خود به خون جوانان آگاه و پاکباز این میهن راه را برای کشتارهای آتی و چپاول مملکت برای این جنایتکاران هموار می‌کند؛
ما زندانیان سیاسی- عقیدتی زندان گوهردشت کرج یکصدا و دست در دست دیگر اقشار میهن در زنجیر، با تحریم این نمایش مسخره اعلام می‌نمائیم، ما خواهان یک انتخابات آزاد زیر نظر مراجع بین‌المللی برای رسیدن به یک جامعه آزاد و مبتنی بر حاکمیت و آزادی تمامی آحاد مردم، بدون هیچگونه تبعیض جنسیتی و قومی، دینی و... مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق‌بشر می‌باشیم.
امضاء‌کنندگان:
رضا اکبری منفرد
ایرج حاتمی
لطیف حسنی
خالد حردانی
امیر دوربین قاضیانی
شاهین ذوقی تبار
سعید شیرزاد
حسن صادقی
محمد مهدی فراخی شاندیز
ابوالقاسم فولادوند
ابراهیم فیروزی
احمد کریمی
سعید ماسوری
جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت».
بله صحبت از انتخاب کردیم، این هم نوعی از انتخاب است که زندانی در اتحاد با زندانیان دیگر جدا از در نظر گرفتن عقیده و مرام یا وابستگی حزبی و سازمانی، نه تنها خود را از زندان رها می‌سازد بلکه زندانبان و جلاد را به زنجیر می‌کشد. این زندانی و زندانیان دیگر در حالت نشسته، «چوب خط» نمی‌زنند که کی و چه‌وقت حبس‌شان تمام می‌شود، بلکه ایشان ایستاده‌اند و زندان را ادامه‌ی مسیر و انتخاب مبارزه در جبهه‌ی مظلوم در برابر ظالم می‌بینند.
زندانیان سیاسی زندان گوهردشت طی بیانیه‌یی نمایش مسخره انتخابات! قلابی نظام جمهوری اسلامی! را تحریم کردند. در این بیانیه آمده است: «به‌رغم مهندسی همه‌جانبه ولی‌فقیه و رسم انواع و اقسام خطوط قرمز و ممنوعه و تهدید و رد صلاحیتهای افرادی که قبلاً ثابت کرده بودند منافع شخصی‌شان هیچگونه وجاهتی برای رسام خطوط قرمز قائل نمی‌شوند. همچنین مشخص کردند که تاراج و به یغما بردن اموال میهن، آن‌چنان در وجود عوامل و جیره خواران رژیم ریشه دوانده که برگزیده‌ترین نفرات حکومت نیز برای سهیم نمودن در خوان به یغما برده شده به ریش ولی‌فقیه پوشالی و رو به اضمحلال خندیدند و هر کدام گوشه‌یی از فساد نهادینه و سیستماتیک رژیم را که مربوط به جناح‌های دیگر بود، رو کردند و مانند مناظره‌های دو دوره قبل آنچه در نهایت آشکار و یا هویدا گردید این بود که شرط اساسی برای شرکت داشتن در آن (نه ۴٪ بلکه کمتر از ۲٪) افرادی که به انحاء مختلف در قدرت دستی دارند، این است که علاوه بر این‌که در مسابقه فساد و چپاول و قدرت با دیگر افراد شرکت کنند، بلکه بدون وقفه در سرکوب و شکنجه و اعدام هر آنکس که به افشای حریم فساد سردمداران ولایت و نیروی سرکوبگر آن یعنی سپاه پاسداران جهل و جنایت و بسیج ضدمردمی می‌پردازد، هیچگونه شک و شبهه‌ای به خود راه ندهند. حال که این جانیان افشا شدن جنایتها و دزدی هایشان نزد مردم را مخل امنیت خود می‌دانند، بیش از پیش روشن می‌گردد همان‌طور که در قانون اساسی ِ خود رژیم ذکر گردیده نظر مردم در مقابل نظر ولی‌فقیه فاقد هر گونه ارزشی می‌باشد. حال که هیچگونه تفاوتی بین آخوند رئیسی یعنی مجری قتل‌عام سال ۱۳۶۷ و یا آخوند روحانی یعنی سرکوب کننده قیام ۱۸ تیر ۷۸ و قیام ۸۸ و پاسدار قالیباف (که با رئیسی ائتلاف نموده) که نماینده بقول خودشان برادران قاچاقچی در بیش از ۱۱۴ اسکله و گمرک و امثال فرودگاه پیام و... وجود ندارد و از آنجایی که هر فردی با شرکت در نمایش انتخابات، با آلوده کردن دست خود به خون جوانان آگاه و پاکباز این میهن راه را برای کشتارهای آتی و چپاول مملکت برای این جنایتکاران هموار می‌کند؛
ما زندانیان سیاسی- عقیدتی زندان گوهردشت کرج یکصدا و دست در دست دیگر اقشار میهن در زنجیر، با تحریم این نمایش مسخره اعلام می‌نمائیم، ما خواهان یک انتخابات آزاد زیر نظر مراجع بین‌المللی برای رسیدن به یک جامعه آزاد و مبتنی بر حاکمیت و آزادی تمامی آحاد مردم، بدون هیچگونه تبعیض جنسیتی و قومی، دینی و... مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق‌بشر می‌باشیم.
امضاء‌کنندگان:
رضا اکبری منفرد
ایرج حاتمی
لطیف حسنی
خالد حردانی
امیر دوربین قاضیانی
شاهین ذوقی تبار
سعید شیرزاد
حسن صادقی
محمد مهدی فراخی شاندیز
ابوالقاسم فولادوند
ابراهیم فیروزی
احمد کریمی
سعید ماسوری
جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت».
بله صحبت از انتخاب کردیم، این هم نوعی از انتخاب است که زندانی در اتحاد با زندانیان دیگر جدا از در نظر گرفتن عقیده و مرام یا وابستگی حزبی و سازمانی، نه تنها خود را از زندان رها می‌سازد بلکه زندانبان و جلاد را به زنجیر می‌کشد. این زندانی و زندانیان دیگر در حالت نشسته، «چوب خط» نمی‌زنند که کی و چه‌وقت حبس‌شان تمام می‌شود، بلکه ایشان ایستاده‌اند و زندان را ادامه‌ی مسیر و انتخاب مبارزه در جبهه‌ی مظلوم در برابر ظالم می‌بینند.
