دروغ‌های میلیونی نظام درباره جمعیت میلیونی؛ فرو ریختن یک سراب در یادداشت محسن رنانی

محسن رنانی به بررسی واقعیت آمارهایی می‌پردازد که نظام به‌عنوان حضور میلیونی مردم در حمایت از خودش از آنها استفاده می‌کند.
میلیون‌ها نفر خیالی
یکی از ابزارهای تبلیغاتی نظام ولایت فقیه از روز نخست تصاحب قدرت در ایران؛ پدیده‌ای به‌نام «امت همیشه در صحنه»، «حضور میلیونی مردم»، «حضور گسترده‌ی امت حزب‌الله» و… بوده است.
هربار کار بر نظام تنگ می‌شد به‌جای بازگرداندن حقوق مردم، تظاهراتی راه می‌انداخت و مدعی می‌شد که میلیون‌ها نفر در آن حاضر شده و از نظام حمایت کرده‌اند. این نوع تظاهرات البته زمینه ساز سرکوب‌ها و کشتارهای بعدی بود زیرا نظام معتقد بود که به این ترتیب مشروعیت لازم را به دست آورده است.
در انتخابات نظام نیز همیشه از حضور ده‌ها میلیون نفر سخن گفته می‌شد که شرکت می‌کنند؛ پس یکی از پایه‌های مشروعیت‌ساز نظام ولایت فقیه، حضور میلیونی مردم در صحنه برای حمایت از این نظام بود؛ البته بگذریم از اینکه بسیاری از همین جمعیت میلیونی وابسته به نهادهای خاص یا کارمندان و دانش‌آموزانی بودند که به هر نحو وادار به شرکت در تظاهرات می‌شدند. اما اگر آشکار شود که در اساس هرگز یک جمعیت میلیونی در کار نبوده است، آنوقت چه؟
به نظر می‌رسد نظام مقدس پایه مشروعیتش را از دست می‌دهد؛ لااقل در تبلیغات دیگر نمی‌تواند از این برگ استفاده کند.
رونمایی از یک دروغ
محسن رنانی، «استاد اقتصاد» دانشگاه اصفهان که برای نخستین بار برای دیدن یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه آزادی رفته بود با دیدن جمعیت ۸۰ تا ۹۰ هزار نفری هواداران پرسپولیس و استقلال به این نتیجه می‌رسد که آمارهای میلیونی ارائه شده از تظاهرکنندگان که تاکنون در بوق‌های تبلیغاتی نظام اعلام می‌شده دروغ بوده است.
رنانی می‌نویسد: «من جمعیت ۸۰ ‌تا ۹۰ هزار نفری ورزشگاه آزادی را که دیدم دریافتم که بسیاری از راهپیمایی‌هایی که در انقلاب و پس از انقلاب، به آنها راهپیمایی میلیونی می‌گفته‌ایم میلیونی نبوده‌اند. اگر جمعیتی که در جایگاه تماشاچیان در ورزشگاه آزادی به فاصله نیم‌متر از هم نشسته‌اند را در خیابانی مانند آزادی جمعشان کنیم و به فاصله‌ی یک متر از هم بایستند، نصف فاصله میدان آزادی تا میدان انقلاب را پر می‌کنند. (خیابان آزادی حدود ۴۵ متر عرض دارد که اگر هفت متر آن را به عنوان جدول و جوی‌ آب و باغچه کم کنیم، ۳۸ متر خالص می‌ماند. طول خیابان آزادی هم حدود ۴۵۰۰ متر است. حدودا ۱۷۰ هزار متر مربع خالص خیابان آزادی است که نصف آن می‌شود ۸۵ هزار متر یا ۸۵ هزار نفر یعنی معادل جمعیت تماشاچیان ورزشگاه آزادی). حدود بیست سال پیش یک دانشجو را مامور کردم که از میدان آزادی تا میدان امام حسین تهران را متر کند و جوی و باغچه‌ها را کم کند و برای من بیاورد. آن زمان نتیجه این شد که در فاصله میدان آزادی تا میدان امام حسین اگر پر آدم باشد و در هر متر مربع یک نفر بایستد (با کسر کردن باغچه‌ها و جوی‌آب) حدود ۵۰۰ هزار نفر خواهند شد. آن روز باور نکردم. اما امروز که جمعیت ورزشگاه آزادی را دیدم و ابعاد ورزشگاه را با طول خیابان آزادی و انقلاب تهران مقایسه کردم دیدم او درست گفته است.
و البته خود من در سال ۱۳۶۴ وقتی دانشجو بودم یک بار که به نماز جمعه رفتم وسوسه شدم تا جمعیت را بشمارم. جمعیت در داخل دانشگاه تهران تا کنار دانشکده پزشکی نشسته بود و در بیرون هم در بخشی از خیابان قدس جمعیت نشسته بود. کل صفوف آقایان را شمردم و ضربدر متوسط تعداد افراد در صفوف کردم و برای آن که خانم‌ها را از قلم نیندازم عدد به دست آمده را ضربدر دو کردم. کل جمعیت نماز جمعه تهران آن موقع ۴۰ هزار نفر شد. حدود سی سال پیش هم پدرم می‌گفت یک بار با چند تن از رفقایش رفته بود و میدان نقش جهان اصفهان (محل نماز جمعه اصفهان) را متر کرده بود (آن‌روزها گوگل مپ نبود که در ظرف چند دقیقه از روی نقشه آن را متر کنند). کل میدان نقش جهان ۹۰ هزار متر است که دستکم یک چهارم آن باغچه و جوی آب و حوض است. یعنی خالص میدان ۶۷۵۰۰ متر است که اگر در هر متر مربع آن یک نفر بایستد کل میدان نقش جهان اصفهان ۶۷ هزار نفر جمعیت را در خود جای می‌دهد. و سالهای سال این جمعیت را به عنوان جمعیت میلیونی به خورد ما دادند.[سایت محسن رنانی ۱۰ اسفند ۹۶]
البته شاید مهمتر از رو شدن دروغ‌های نظام، آنچه مهم به‌نظر می‌رسد، جنبشی‌ست که برای رو کردن همین دروغ‌ها به راه افتاده است؛ حرکتی که دامنه‌اش از بیرون تا درون نظام امتداد یافته است؛ البته همه‌ی اینها تازه از نتایج سحر است…
مارا درحساب های زیر دنبال کنید توئیترkhozestan_khoro@ کانال تلگرام khozestan_khorosh@ ادمین کانال تلگرام manouch_ra@