در یکی از اجتماعات فرهنگیان در اعتراض به ندادن حقوق و نداشتن هزینههای عید، یکی از سخنرانان فرهنگیان میخروشید: «عید ما طلوع خورشید نان در سفرههایمان است، و مدتهاست سفرهٴ ما از نان تهی گشته. وای بر شما!»
براستی چه شده است که نان، خورشیدی شده است که طلوعش خود عیدی است برای مردم. بله! حکومت، حکومت ولایت فقیه غارتگر است و...
سال نو از راه رسیده و سفرههای بسیاری از هموطنان خالی است. سفرههای بسیاری هم در خیابانها انداخته میشود. مثل کودکان که خیابانی شدند، سفرهها هم خیابانی شد.
آن هم سفرههای دراز و طولانی ولی خالی.
براستی چه شده است که نان، خورشیدی شده است که طلوعش خود عیدی است برای مردم. بله! حکومت، حکومت ولایت فقیه غارتگر است و...
سال نو از راه رسیده و سفرههای بسیاری از هموطنان خالی است. سفرههای بسیاری هم در خیابانها انداخته میشود. مثل کودکان که خیابانی شدند، سفرهها هم خیابانی شد.
آن هم سفرههای دراز و طولانی ولی خالی.
سفرهی خالی اعتراضی بازنشستگان نیشکر هفتتپه و کارگران کنتور سازی قزوین
اینها هر کدام یک سفره نیست.
هر کدام از این سفرههای طولانی، صدها سفرهی نوروزی خالی در خانههای کارگران و محرومان کشورمان است.
تصور کنید دور آن سفره چه کسانی نشستهاند؟
هر کدام از این سفرههای طولانی، صدها سفرهی نوروزی خالی در خانههای کارگران و محرومان کشورمان است.
تصور کنید دور آن سفره چه کسانی نشستهاند؟
دخترکان و پسران و کودکان محروم که چشم به راه لباس نو و شیرینی و میوه و غذا و بوی عید و عیدی بودهاند. اما با چشمان پر از شرم پدر روبهرویند.
بله سالهاست که در همه عیدها، مادرها و پدرها شرمنده کودکان و خانواده خود شدهاند و برای دریافت حق قانونی خود دست به اعتراض و اعتصاب گشودهاند،
این موضوعی است که روزنامههای حکومتی با صراحت به آن اعتراف میکنند:
روزنامه ابتکار: 22اسفند 96 مینویسد: «وقتی فقر نوروز را میبلعد؛ حال و هوای دهکهای پایینتر جامعه در روزهای پایانی سال96 چگونه است؟ لباسهای فاخر و نو، میوههای درشت رنگ و وارنگ، اسکناسهای تانخورده، سفر؛ اگر اینها را بشنوید یاد چه چیزی میافتید؟ احتمالاً پاسخ شما «نوروز» است........ خیلی از خانوادهها هیچ برنامهیی برای سال نو ندارند، نه از خرید لباس خبری هست نه از خرید آجیل و شیرینی، افرادی که تنها به خانهتکانی سال جدید قناعت میکنند تا شاید اینگونه کمی از جرعه هوای نوبهار سرمست شوند هر چند که سفرهشان هر سال تنگتر و تنگتر شده و کودکانشان در حسرت یک جفت کتانی نو هستند.»
سایت حکومتی عصر ایران قیمت یک سفره فقیرانه هفت سین را چنین ارزیابی میکند:
«برای یک سفرهی هفت سین باید حداقل 60هزار تومان و حداکثر یک میلیون تومان هزینه کرد که این رقم برای خانوارهای دهکهای پایین در نظر گرفته شده، زیرا با چرخی در خیابانهای بالای شهر هزینه پهن کردن یک سفره هفت سین حتی به 5میلیون تومان هم میرسد».
با این وصف ببینید کدام خانواده محروم توان تأمین مخارج این سفره را دارد و جالب این است که این بحث هرساله روزنامههای این رژیم است؟
نمونه پارسال را ببینید. درست عین امسال خبر از کوچکتر شدن سفرهها میدهند.
«افکارنیوز» سوم بهمن 95: «گزارشها نشان میدهد که میزان هزینه مردم از درآمدشان پیشی گرفته است. نرخ رشد اقتصادی به 7درصد افزایش یافته و نرخ تورم نیز به 6.99 درصد کاهش پیدا کرده است... طبق آخرین گزارش بانک مرکزی از نتایج بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران، آمارها از از کوچکتر شدن سفره مردم حکایت دارد. آنطور که از آمارها پیداست، میزان هزینههای خانوار شهری در سال 1394 نسبت به سال 1393 افزایش یافته است.»
ولی بهجای فکری بهحال این مشکلات، بیشتر سفرهی غارتگران بزرگتر میشود. تنها به یک مورد بسیار کوچک نگاه کنید. که نشانگر تفاوت عظیم حکومتیها با مردم است. ببینید یک ملا بهخاطر دو وعده نماز جماعت خواندن چه حقوقی گرفته است:
بله سالهاست که در همه عیدها، مادرها و پدرها شرمنده کودکان و خانواده خود شدهاند و برای دریافت حق قانونی خود دست به اعتراض و اعتصاب گشودهاند،
این موضوعی است که روزنامههای حکومتی با صراحت به آن اعتراف میکنند:
روزنامه ابتکار: 22اسفند 96 مینویسد: «وقتی فقر نوروز را میبلعد؛ حال و هوای دهکهای پایینتر جامعه در روزهای پایانی سال96 چگونه است؟ لباسهای فاخر و نو، میوههای درشت رنگ و وارنگ، اسکناسهای تانخورده، سفر؛ اگر اینها را بشنوید یاد چه چیزی میافتید؟ احتمالاً پاسخ شما «نوروز» است........ خیلی از خانوادهها هیچ برنامهیی برای سال نو ندارند، نه از خرید لباس خبری هست نه از خرید آجیل و شیرینی، افرادی که تنها به خانهتکانی سال جدید قناعت میکنند تا شاید اینگونه کمی از جرعه هوای نوبهار سرمست شوند هر چند که سفرهشان هر سال تنگتر و تنگتر شده و کودکانشان در حسرت یک جفت کتانی نو هستند.»
سایت حکومتی عصر ایران قیمت یک سفره فقیرانه هفت سین را چنین ارزیابی میکند:
«برای یک سفرهی هفت سین باید حداقل 60هزار تومان و حداکثر یک میلیون تومان هزینه کرد که این رقم برای خانوارهای دهکهای پایین در نظر گرفته شده، زیرا با چرخی در خیابانهای بالای شهر هزینه پهن کردن یک سفره هفت سین حتی به 5میلیون تومان هم میرسد».
با این وصف ببینید کدام خانواده محروم توان تأمین مخارج این سفره را دارد و جالب این است که این بحث هرساله روزنامههای این رژیم است؟
نمونه پارسال را ببینید. درست عین امسال خبر از کوچکتر شدن سفرهها میدهند.
«افکارنیوز» سوم بهمن 95: «گزارشها نشان میدهد که میزان هزینه مردم از درآمدشان پیشی گرفته است. نرخ رشد اقتصادی به 7درصد افزایش یافته و نرخ تورم نیز به 6.99 درصد کاهش پیدا کرده است... طبق آخرین گزارش بانک مرکزی از نتایج بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران، آمارها از از کوچکتر شدن سفره مردم حکایت دارد. آنطور که از آمارها پیداست، میزان هزینههای خانوار شهری در سال 1394 نسبت به سال 1393 افزایش یافته است.»
ولی بهجای فکری بهحال این مشکلات، بیشتر سفرهی غارتگران بزرگتر میشود. تنها به یک مورد بسیار کوچک نگاه کنید. که نشانگر تفاوت عظیم حکومتیها با مردم است. ببینید یک ملا بهخاطر دو وعده نماز جماعت خواندن چه حقوقی گرفته است:
اما پاسخ رژیم آخوندی چیزی جز گرانتر کردن کالاها و بیشتر عقب انداختن حقوقها و افزایش غارتگری و حمایت از غارتگران که ایادی خود رژیم هستند و سرکوب و تهدید مردم محروم نیست.
به همین دلیل پاسخ مردم تبدیل میشود به قیام سراسری علیه ستم برای تغییر این نظام. تا آن نوروز و عید واقعی برسد که خورشید آزادی و نان طلوع کند.
مارا درحساب های زیر دنبال کنید
توئیترkhozestan_khoro@
کانال تلگرام khozestan_khorosh@
ادمین کانال تلگرام manouch_ra@به همین دلیل پاسخ مردم تبدیل میشود به قیام سراسری علیه ستم برای تغییر این نظام. تا آن نوروز و عید واقعی برسد که خورشید آزادی و نان طلوع کند.