سخنی كوتاه درباره قيامی بزرگ
قبل از هرسخن در رابطه با تفاوتهای بنيادی قيام ۹۶ را با ۸۸ بايد بگوييم زيرا اين تفاوتيها كليد درك قيام عظيم مردم ايران است:
قيام ۹۶ يك انفجار اجتماعی ناشی از فقر و ستم بیحدی است كه به اكثريت مردم ايران اين رژيم روا داشته شده است. يعنی مربوطه به همه مردم ايرا ن ميباشد بود.
اين قيام با شعار عليه خامنه‌ای و روحانی و با شعار «اصلاح طلب اصولگرا ديگه تمامه ماجرا» تمامیت نظام را مورد هدف قرار داد.
اين قيام منحصر به تهران و چند شهر محدود بزرگ ايران نبود! بلكه همچنان كه در پيام پنجم اقای مسعود رجوی شنیدیم، مردم ۱۴۲ شهر در این قیام شركت داشتند، اين قيام با شعارهایی كه رأس نظام را هدف قرار داد، آنقدر به عمق رفته كه از يك نقطه عطف عبور كرده مانند زمان شاه كه با شعار مرگ برشاه قيام، برگشت ناپذير شد.
خواسته‌های اين قيام از طرف برخی دولتها و شخصيتها و پارلمانهای جهان مورد حمايت قرار گرفته و به ويژه نحوه‌ی برخورد با دستگيرشدگان زير ذره بين ارگانهای بين المللی و كشورهای بزرگ است.
اين صدای مردم ايران است كه در جهان طنين انداخته و نه صدای يك برد و باخت در انتخابات.
در نتيجه اين قيام را با قيام ۸۸ قابل مقايسه نيست، افت و خيز دارد اما رژيم قادر به خاموش كردن آن نيست. زمان شاه هم بين تظاهرات و قيامهای شهرها گاه فاصله می افتاد اما هموراه رو به بالا رفتن بود. فرض کنید که مدتی حركتی نباشد! به این معنی نیست که قيام خاموش شده، معنی آن این است که به فراز بالاتری ارتقاء خواهد يافت!
