نتایج و افق‌های قیام ایران مریم رجوی: «در این نبرد سرمایه بزرگ پیشروی قیام، وجود یک آلترناتیو دمکراتیک است که آمال آزادیخواهانه مردم ایران را نمایندگی می‌کند.»
مریم رجوی در کنفرانسی ذیل عنوان «تغییر رژیم در ایران -به پیش با هزار اشرف» سخنرانی کرد. این کنفرانس با حضور نیوت گینگریچ رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا و همچنین سناتور رابرت توریسلی و سرهنگ وسلی مارتین به همراه جمعی از اعضا و هواداران مقاومت برگزار شد.
قیام چه‌چیزهایی را نشان داد؟
رئیس جمهور برگزیده مقاومت در سخنرانی خود درباره قیام ایران گفت: «قیامی که از ۷ دی آغاز شد، با سرعتی خیره‌کننده، ۱۴۲ شهر ایران را فرا گرفت.» به گفته مریم رجوی این قیام، چند چیز را نشان داد:
۱.«این قیام نشان داد که جامعه ایران انباشته از یک نارضایتی انفجاری است.»
۲.«نشان داد رژیم ضعیف‌تر از آن است که تصور می‌شد.»
۳.«نشان داد که انبوه پول‌هایی که پس از برجام به جیب آخوندها سرازیر شد، نتوانست بی‌ثباتی رژیم را مهار کند.»
۴.«نشان داد که مردم ایران از هر دو جناح رژیم بیزارند و سرنگونی تمامیت نظام را می‌خواهند.»
قیام برخاسته از چه بود؟
رئیس جمهور برگزیده مقاومت همچنین این قیام را «برخاسته از سه تغییر بزرگ» دانست:
۱.«نخست این‌که دیوار ترس در شهرهای ایران شکاف برداشته است. یک ویژگی جوانان قیام‌کننده، تهور و شجاعت آنهاست.»
۲.«دوم آن‌که افسانه قدرت‌مندی سپاه پاسداران خامنه‌ای، باطل شده است.» سپاه «نتوانست از بروز قیام جلوگیری کند. مهم‌تر این که نتوانست مانع گسترش قیام‌ها شود.»
۳.«سوم یک نیروی نوجو، رزم‌آور، آزادی‌خواه و برابری‌طلب، از قلب شهرهای رنج‌دیده ایران سربرداشت. این جنبش نشان داد که جامعه ایران از درون خود، نیرویی برای سرنگونی ولایت فقیه دارد.»
سه رأس مثلث قیام
خامنه‌ای در سخنرانی خود علیه قیام، آنرا مثلثی دانسته بود که رأس بالای آن متعلق به مجاهدین است و دو رأس دیگرش به قدرت‌های خارجی تعلق دارد.[روایت یک شکست نظام؛ سخنرانی خامنه‌ای درباره‌ی قیام ایران]
مریم رجوی این روایت را به چالش کشید و گفت: «مثلث حقیقی قیام چیز دیگری است. در مثلث قیام، در یک رأس سازمان مجاهدین قرار دارد. رأس دیگر پوسیدگی رژیم است که دیگر قادر به ادامه حکومت نیست. و رأس دیگر نارضایتی انفجاری مردمی است که دیگر این رژیم را تحمل نمی‌کنند.»
کنار زدن پندارها و فریبها
در ادامه مریم رجوی به تغییراتی که قیام ایران در دیدگاه‌ها ایجاد کرده، پرداخت و تصریح کرد که «قیام ایران بسیاری پندارها و فریبها برای حفظ رژیم را کنار زده است»؛ مواردی که مریم رجوی، به این صورت برشمرد:
۱.«این قیام برخاسته از جدال جناح‌های رقیب درون حکومت نیست؛ به‌عکس بر تابوت نمایش اصلاح‌طلبی، میخ‌های محکم کوبیده است.»
۲.«این قیام توطئه قدرت‌های خارجی نیست؛ به‌عکس سیاست مماشات دولت‌های غرب با استبداد دینی را رسوا کرده است.»
۳.«این قیام، البته از خشم عمومی علیه غارت‌گری آخوندها متأثر است؛ و از فقر و بیکاری و فاصله طبقاتی انگیزه گرفته است، اما اعتراضی محدود به‌خواست‌های معیشتی نیست؛ بلکه خیزشی است برای آزادی و حاکمیت مردم تا رفاه و عدالت اجتماعی را برقرار کند.»
۴.«این قیام عصیان کور و ناگهانی گرسنگان نیست. دیدید که در تظاهرات و اجتماعات در شهرهای ایران، حتی یک مورد حمله به مغازه‌ها یا اموال مردم صورت نگرفت. هدف آنها، مراکز سرکوب و چپاول رژیمی است که به ضرب اعدام و دستگیری و شکنجه برسر پا مانده است.»
۵.«این قیام علیه استبداد مذهبی و فریب و دروغ تحت نام اسلام است. از این نظر، آغازگر بهار حقیقی ملت‌های منطقه برای به‌زیر کشیدن بنیادگرایی و بشارتی برای تمام جهان است.»
۶.«این قیام حرکتی از روی ناامیدی نیست. به‌عکس از سرشارترین امیدها برای یک تغییر بنیادی در ایران جوشیده است. آری ظلمت ناباوری و تردید به‌پایان خود رسیده است؛ حالا بامداد یقین و ایمان به‌پیروزی است.»
آلترناتیو
در این سخنرانی مریم رجوی خطاب به حاضران گفت: «در این نبرد سرمایه بزرگ پیشروی قیام، وجود یک آلترناتیو دمکراتیک است که آمال آزادیخواهانه مردم ایران را نمایندگی می‌کند.»
او سپس در اشاره به مقاومت ایران افزود: «برنامه و خواست‌های ما برای ایران فردا، فریاد مشترک قیام آفرینان در شهرهای سراسر ایران است:
برپایی یک جمهوری بر اساس آزادی و دمکراسی و برابری، یک جمهوری بر مبنای جدایی دین و دولت، برابری زن و مرد و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی، خودمختاری ملیت‌های گوناگون ایران در چارچوب وحدت کشور، کثرت‌گرایی، لغو حکم اعدام و برخورداری همگان از فرصت‌های برابر اقتصادی.»
راه حل
آنگاه مریم رجوی با استناد به گفتاری در گردهم‌آیی سالانه مقاومت در دو سال پیش، از متن همان سخنرانی نقل قول کرد که «پرسش این نیست که آیا حکومت ولایت فقیه در شرایط سرنگونی هست یا خیر؟ پرسش این است که از چه‌راه‌هایی می‌توان زودتر به‌این هدف رسید؟
پاسخ ما، برپایی هزار اشرف، یعنی هزار کانون شورشی علیه استبداد مذهبی است. هزار اشرف یعنی توان‌های سرکوب شده را احیا کردن، بی‌شماران پراکنده را گردآوردن و ذهن‌ها و قلب‌ها را از این امید بارور کردن که به‌زیر کشیدن دیو ممکن است و می‌توان و باید».
در همین زمینه:
