زندانی سیاسی، محمد نظری در حالی ۹۴امین روز از اعتصاب غذا را پشت سر می‌گذارد که زندانبان‌ها کمترین رسیدگی پزشکی به او را منوط به شکستن اعتصاب کرده‌اند.
رهسپار بوکان
زندانی سیاسی محمد نظری که روز ۹۴ام از اعتصاب غذایش را نیز پشت سر گذاشته است، در پیامی از زندان گفته بود: «رهسپار بوکان خواهم شد، چه با آزادی چه با مرگ».
اعمال شکنجه
محمد نظری که اکنون قدیمی‌ترین زندانی سیاسی ایران می‌باشد در سال ۱۳۷۳ به اتهام همکاری با یکی از احزاب اپوزیسیون کرد در بوکان بازداشت شد. محمد نظری اتهامات وارده را رد و اعلام کرده، اعترافات اخذ شده از او تماما بر اثر اعمال شکنجه بوده است.
بازجو خطاب به محمد نظری گفته بود: « مهم نیست بمیری، یکی دو روز درباره تو حرف می‌زنند و همه چیز تمام می‌شود.»
بازجو خطاب به محمد نظری گفته بود: « مهم نیست بمیری، یکی دو روز درباره تو حرف می‌زنند و همه چیز تمام می‌شود.»
حبس ابد!
براساس اعترافات اخذ شده، ابتدا او را به اعدام محکوم و بعد از گذشت ۵ سال از صدور این حکم او را به حبس ابد محکوم کردند. پس از بررسی مجدد پرونده محمد نظری در سال ۱۳۹۲، دادگاه انقلاب! مهاباد و رئیس زندان رجایی شهر کرج با آزادی او موافقت کردند ولی تاکنون اقدامی برای آزادی او صورت نگرفته است. [محمد نظری در زنجیر]
۱۵ سال
براساس «قانون مجازات اسلامی» محکومیت او از حبس ابد به ۱۵سال زندان کاهش می‌یابد. اما وزارت اطلاعات به‌رغم تحمل ۲۳سال حبس نه تنها او را آزاد نمی‌کند، بلکه با انواع فشارها از جمله محرومیت از رسیدگی‌های درمانی شرایط سخت‌تری را بر او تحمیل کرده و قصد زجرکش کردن محمد نظری را دارد.
مراقبت پزشکی!
محمد نظری در شرایط اعتصاب غذا بیش از ۲۵ کیلو وزن خود را از دست داده است. او قادر به راه رفتن و حرف زدن نیست و بدنش آب را قبول نمی‌کند. با این همه زندانبان‌ها کمترین مراقبت‌های پزشکی درباره‌ی او را مشروط به پایان اعتصاب غذا کرده‌اند.
