در جنگهای سدة 19میلادی میان امپراتوری عثمانی «قمپز درکردن» نظام ولایت.
اما چندی نگذشت که سپاهیان شاهان ایران متوجه شدند این توپها خطری ندارد! چرا که تنها حجم زیادی از باروت است که عثمانی‌ها آن را در لولة توپ ریخته، بدون این‌که گلوله‌ای در کار باشد، شلیک می‌کنند. در حقیقت مأموریت این توپها، تنها ایجاد نگرانی در دل دشمن و سرپوش گذاشتن بر ترس نیروی خودی، آنهم با «صدای مهیب» بود. عثمانی‌ها به آن توپها «قمپز» می‌گفتند. از این رو پس از مدتی که توخالی بودن آن توپها آشکار شد، وقتی سپاهیان شاهان ایران صدای قمپز را می‌شنیدند به یکدیگر می‌گفتند: «نترسید! قمپز در می‌کنند!». جمله‌ای که در امتداد زمان، تبدیل به ضرب‌المثلی شد که وقتی بکار می‌رود که کسی با سر و صدای زیاد حریف را تهدید می‌کند، در حالی‌که چیزی در چنته نداشته و تنها هدفش ایجاد نگرانی در دل حریف و سرپوش گذاشتن بر وحشت خود است.
هر چند در سدة 19عثمانی‌ها قمپز درمانی را کشف یا اختراع کردند، اما پس از 2سده، رژیم علی خامنه‌ای این اختراع را از امپراتوری عثمانی دزدیده، در طول حاکمیت 38ساله خود، پیاپی از آن استفاده کرده و می‌کند.
یکی از توپچی‌های قمپز ولایت، پاسدار محمدعلی جعفری ، سرکردة سپاه پاسداران علی خامنه‌ای است. به این جمله سرپاسدار خامنه‌ای توجه کنید که روز 28تیر 96، پیش از تصویب تحریمهای کاتسا در آمریکا (همان مادر تحریمها یا سیاه‌چالة تحریمها) بیان کرد:
«اگر آمریکا بخواهد موضوع تحریم دفاعی و تحریم سپاه را دنبال کند، قبل از آن، باید پایگاههای منطقه‌یی خود را تا عمق هزار کیلومتر در اطراف ایران جمع‌آوری کند!».
14روز بعد، روز 11مرداد 1396، کاتسا به امضای دونالد ترامپ ، رئیس‌جمهور آمریکا رسید، اما اتفاقی-از آن‌گونه که پاسدار محمدعلی جعفری وعده داده بود- نیفتاد! قمپزی هم در نرفت!
چندی بعد که نوبت اجرایی شدن مادر تحریمها شد، روز 16مهر 1396باز هم پاسدار محمدعلی جعفری جلوجلو به میدان آمد، بادی به غبغب انداخت و این بار هزار کیلومتر هم بر تهدید قبلی اضافه کرد و گفت: «اگر ایران را تحریم کنید، باید پایگاههای خود را تا شعاع 2هزار کیلومتری موشکهای ایران منتقل کنید!».
اما 23روز بعد، روز 9آبان 1396سیاه‌چالة تحریمها اجرایی شد و باز هم نه تنها تا شعاع 2هزار کیلومتری بیت علی خامنه‌ای خبری نشد، بلکه تا مدتی سر و کلة قمپز نظام، پاسدار محمدعلی جعفری هم پیدا نشد. قمپزی هم در نرفت!
تا این‌که یکبار دیگر، این سرپاسدار علی خامنه‌ای، روز 14آبان 96 به صحنه آمد؛ البته این بار نه تنها حتی خبری از صدای توخالی قمپز نظام به گوش نرسید، بله آن‌چنان که گویا فتیلة انفجاری باروت نظام نم کشیده باشد، پاسدار محمدعلی جعفری بسیار سر به‌زیر و بی‌صدا، نالةی وحشت‌آلود سر داد. موضوع هم از این قرار بود که یک روز پس از حمله موشکی 13آبان 96 از خاک یمن به سمت فرودگاه بین‌المللی ملک خالد در عربستان، دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا، انگشت اتهام را به سمت رژیم آخوندی نشانه رفت و گفت: «به باور او، پرتاب موشک از یمن به عربستان، کار ایران بوده است».
حال قمپز نظام، پاسدار محمدعلی جعفری، به جای آن هیاهو و صداهای توخالی قبلی، با عجز و لابه گفت: «اصلا ما امکان انتقال موشک از ایران به یمن» را نداریم!
بی‌درنگ حاتمی، وزیر دفاع دولت آخوند حسن روحانی هم دوان دوان به صحنه آمد و همپای پاسدار محمدعلی جعفری گفت: «بنا نیست هر اتفاقی در منطقه رخ داد، آمریکا ایران را متهم کند!».
بله، تفاوت قمپز ارتش عثمانی با قمپز نظام ولایت در همین است که وقتی سمبة حریف پر زور می‌شود و تهدید علیه نظام جدی می‌گردد، حتی همان باروت بدون گلولة توپ ولایت هم نم کشیده، به جای سر و صدای «هزار کیلومتر» و «دو هزار کیلومتر»، ناله غلط کردم و «اصلا... امکانش را نداریم» و «بنا نیست هر اتفاقی رخ داد» ما را متهم کنید، به گوش می‌رسد!
آری، یکی از قانونهای نظام ولایت‌فقیه همین است که تا وقتی میدان را خالی ببینند، با دود و دم و سر و صدای بسیار، فضا را پر می‌کنند؛ اما به‌محض این‌که سمبة حریف را پرزور و تهدید را جدی می‌بینند، عقب نشسته، زنجیره غلط‌کردمها آغاز می‌گردد!
