خدمات بهداشتی گروگان باند های مافیایی در ایران است، درشرایط کنونی بیماران با کمبودهای جدی دارو و مشخصاً داروهای ویژه و درمانی مواجه هستند که این روزها به یکی از معضلات جامعه تبدیل شده است؛
به همین منظورشبکه تصویری ایران آزادی با «پروفسور دکتر فیروز دانشگری» گفتگویی انجام داده وایشان به سئوالات پاسخ میدهد
«پروفسور دکتر فیروز دانشگری» یکی از دانشمندان شناخته شده درجهان است؛ و پروفسور دانشگاه وسترن در اوهایو امریکا هستند؛ ایشان همچنین رئیس و مؤسس شرکت درمانی بوتای مدیکال می باشند؛ .. بیش از صد دانشمند و جراح را آموزش داده و تربیت کردند ، بیش از صد مقاله علمی در زمینه پزشکی نوشتند که منتشرشده است؛ دکتر دانشگری همچنین بر روی فعالیتهای بالینی و مشاوره‌ایی و تحقیقیاتی در دانشگاه سی دبیلو آر یو تمرکز دارند
دکتر فیروزدانشگری: جواب کوتاه این است که نخیر نیست ، برای اینکه واقعیت اینه که توی دنیای بزرگ پزشکی تولید کنندگان دارو نهایت آرزوهاشون اینه که این دواها را بدست مریض‌ها و بدست مردم برسانند من نمیتوانم فکر بکنم هیچ رئیس شرکت دارویی بزرگ دنیا باشد و تمام تلاشش را نکنند تا دوا را بدست مردم برسانند، برای اینکه پایه اساسی تولید دارو اینه که دارو بدست مردم برسد وقتی توی یک کشوری و توی یک جامعه‌ایی دوا نمیرسد بدون شک مسئله مدیریت است .
مسئله دوا هم یک مسئله نسبتاً پیچیده‌ایی در تمام دنیا است بدلائل مختلف و ریشه میخورد با مسائل اقتصادی و اجتماعی که درآن جامعه برقرار است بطور خاص توی ایران میزان نیاز جامعه ایران به دواهای خارجی بیشتر از ۳ تا ۴ درصد نیست این ادعایی که اینها می‌کنند که واقعیت ندارد مثل بسیاری گفته‌های دیگرشان دروغ است و برای مردم فریبی هست؛ بخاطر اینکه این داروهایی که از خارج میاید ولی داروهایی که در داخل تولید میشود برای تولید شدن خودش احتیاج به مواد خارجی دارد.
دومین مسئله همینطور که میدانید دواها و داروهای پزشکی جز تحریم نیستند و اینجا توی جامعه آمریکا و جامعه اروپا ما میدانیم اینها خیلی حساس هستند به اینکه تحریمها به مردم ضرر نخواهد زد در نتیجه این یک مردم فریبی دیگری است.
نکته سوم اینکه دارو و دستیابی باصطلاح عادلانه به دارو طرحی را پیگیری میکند ، اگر توی یک جامعه ایی؛ توی یک شهری؛ توی یک مملکتی مردم بطور عادلانه دسترسی به سیستم درمانی ندارند به همان میزان به سیستم توزیع عادلانه دارو هم ندارند در نتیجه یک بی عدالتی نسبت به سیستم درمانی دیده میشود توی دارو بشدت تکرار میشود یعنی آنهایی که پول دارند و توی این جریان آقازاده‌ها و رژیمی‌ها دسترسی به دواها خواهند داشت ولی ۹۶ درصد مردم که جز آقازاده‌ها نیستند دسترسی نخواهند داشت و وقتی این دسترسی و سیستم عادلانه صورت نمی‌گیرد در نتیجه قیمت دارو و کمیابی و غیره دستخوش تلاطم‌های توی بازار خواهد شد ،و وقتی نرخ ارز می‌رود بالا قیمت دارو می‌رود بالا در صورتیکه هیچ کس اینرا تحریم نکرده و ربطی به تحریم ندارد ولی چون ارز خرج میشود گران خواهد شد و باصطلاح تلاطم‌هایی که در سیستم مدیریت بد هست نوکش را در توزیع دارو خودش را نشان میدهد.
من یک نمونه‌هایی دیدیم که مثلاً مریض‌هایی که بیماری کلیه دارند و میتوانند برای پیوند کلیه بروند نمی‌روند بخاطر هزینه و دسترسی به دواهای بعد از پیوند کلیه نیاز شان ا ست که دسترسی شان بسیار مشکله و سعی می‌کنند روی همان دیالیز بمانند.
یک ویدئوی خیلی آزار دهنده‌ایی من از وزیر بهداری رژیم دیدم که خیلی سطحی می‌گفت ما نمی‌توانیم این دوا را وارد بکنیم بخاطر اینکه این حداکثر دو سه سال عمر نفر را اضافه خواهد کرد و در نتیجه در اولویت نیست یعنی توی جامعه‌ایی که آدم احمقی مثل این وزیر بهداشت رژیم برای ۲ و ۳ سال عمر نفر بسادگی ارزشی قائل نیست یکی باید بپرسد توی این جامعه مصیبت زده با ولایت فقیه به نظر شما چندماه و چند سال زندگی یک نفر قابل ارزش است و قیمتش چقدر است.
به نظر می‌رسد اینها توی جمع‌های خودشان یک نظرهایی دارند و یک تصمیم‌هایی گرفتند که ۲ و ۳ سال عمر مردم مهم نیست حالا نمی‌دانم ۵ سال مهمه؛۱۰ سال مهمه؛ یعنی می‌خواهم بگویم این مسئله دارو که شما می‌پرسید واقعاً نوک کوه آشفتگی؛ بی سامانی؛ و مدیریت است .
نهایتاً توی این رژیم آخوندی جان مردم و جان این هموطنان ما ارزشی ندارد؛ چون وقتی می‌آیند به تقسیم ارز بنشینند که به کجا برسد اولویت شان این نیست که نیاز مردم کجا هست بدون شک همه ما میدانیم خرجی که اینها در سوریه و عراق و یمن می‌کنند چه میگویند پول دوای مورد نیاز ایران یک قطره آن هم نمی‌شود.
یک عددی من می‌دیدم واردات دوا چیزی نزدیک ۵۰۰ میلیون دلار بوده توی سال ۹۶ و ۹۷؛ در حالیکه میدانیم درسال چندین میلیون دلار در سوریه خرج می‌کنند؛ یک نفر از این وزیر بهداشت نمی پرسد که اگر ۲ و ۳ سال جان یک نفر ایرانی؛ یک نفر هموطن ارزش ندارد؛ پس بمب‌هایی که روی سر مردم عراق و سوریه و بقیه جا می‌ریزیدپول آنها را چه جوری حل و فصل می‌کنید؟.
بدون شک مسئله دارو یک مشکل اجتماعیه؛ مشکل اقتصادی؛ و متاسفانه مسئله‌اش اینه که باصطلاح توی جامعه اینها که از همه بیشتر زجر می‌برند قیمت اینرا میدهند و آن آدم‌های کم پول؛ آدم‌های لایه‌های فقیر؛ کامیونداران که الان در اعتصاب هستند و آنهای که زمانی بیمار هستند و نیاز دارند بیش از هر وقت مورد حمایت و کمک بقیه قرار بگیرند.
دکتر فیروزدانشگری: بله من مطمئنم شما و هموطنان ما که به این گوش می‌کنند ریشه را میدانند ، من یکبار توی کشور اروپایی با یکی از هموطنانمان حرف می‌زدم؛ گفتم به نظر شما بزرگترین مشکل ایران چیه؟ آدم سیاسی هم نبود؛ بدون لحظه‌ایی مکث بکند گفت: بزرگترین مشکل ضدیت رژیم با مردم خودشه .
ببینید حق سلامت بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۶ بعنوان یک حق اجتماعی در اساسنامه بهداشت جهانی و غیره تکرار شده؛ و شاخص‌های سلامت هم بدون شک از شاخص‌های عدالت اجتماعی هستند و اینکه چطوری توی جامعه و منابع جامعه برای بهبود سلامت و وضعیت مردم آن جامعه حل و فصل میشود.
چند مثال میزنم :
ببینید توی امریکا پارسال توی تمام کل جامعه امریکا ۵/۳ بیلیون دلار خرج مسائل پزشکی شده این را توی کل ببینید کل تولید اقتصاد امریکا ۱۸ بیلیون دلار بود پارسال؛ ۵/۳ بیلیون دلار یعنی چیزی نزدیک ۲۰ درصد خرج بهداشتی و درمانی شده؛ این اگر تحت تاثیرتان قرار نمی دهد یک فاکت دیگر بگویم کل سیستم دفاعی امریکا کل بودجه‌اش ۷۰۰ بیلیون دلار بود یعنی یک پنجم سیستم پزشکی یعنی توی این مملکت ۵ برابر اونچه خرج سیتم دفاعی و هواپیما و توپ و تانک و این حرفها میشود؛ خرج سلامت و سیستم پزشکی مردمش میشود شما اینرا بروید مثال بزنید البته یکی از مشکلات ایران اینه که عدد و رقم مشخص نیست ایران پارسال تولید خالص ملی‌اش ۴۰۰ یا ۳۵۰ بیلیون دلار بود؛ شما نگاه بکنید رقم اول باصطلاح توی خرج مملکت سیستم پزشکی‌ش نیست؛ سیستم درمان و سلامت نیست؛ خرج اول توی این مملکت دزدی های ولایت و دزدیها و خرج باصطلاح سپاه و خرجی است که برای تروریسم خارجی و سرکوب داخل می‌کنند.
مثل این است که شما پول حقوق ماهانه را می‌گیرید و می‌آورید توی خانه و خانواده‌ایی؛ بیشترین خرج را باید خرج مهمترین کارتون بکنید؛ اگر آن کار اینه که بچه‌تون را مدرسه بگذارید؛ اگر اینه که خانه سالمی تهیه بکنید؛ اینکه غذای سالمی بخورید؛ توی سطح مملکت هم همینجوره؛ مشکل اینکه توی ایران دسترسی عادلانه به سیستم پزشکی نیست؛ اگر برویم به شاخص‌های سلامتی را ببینیم ، از سال ۲۰۰۰ تا حالا به نظر من از رتبه ۱۱۲ حتی پایین‌تر هم آمده؛ میزان اعتیاد؛ میزان خودکشی؛ میزان فقر بچه‌ها ، گرسنگی بچه‌ها؛ اینها را آدم نمی‌خواهد از خبرها در بیاورد در کنارش وقتی حرف وزیر بهداری را می‌شنویم که برای خودشان تعیین کردند ۲ تا ۳ سال عمر ایرانی برایشان ارزش ندارد که براش خرج بکنند؛ اینها را که روی هم میگذ‌اریم می‌بینیم بزرگترین مصیبت و بزرگترین بیماری که جامعه ایران را گرفته ویروسه؛ سرطانه؛ حالا هر چه می‌خواهید اسمش را بگذارید؛ این رژیم است ؛ رژیمی که امکانات یک جامعه ثروتمند را؛ به نابودی کشانده .
میدانید ما اینجا مقایسه می‌کنیم ایران جمعیتش یک درصد جمعیت دنیاست؛ ۵ درصد منایع طبیعی دنیا را دارد ولی منابع این کشور را میایی خرج دزدیها و چپاولهای خودت می‌کنی؛ خرج تروریسم خارجی می‌کنی؛ برایت ۲ و ۳ سال عمر مردم ارزش ندارد براشون دوا بیاری؛ همه اینها را که می‌بینی نهایتاً مردم ایران به لحاظ سلامت که حق شان است و جزء حق طبیعی‌شان هست میان نزدیک گروه‌هایی میشن که من نگاه می‌کردم از کشورهای واقعاً یک زمانی فکر نمی‌کردیم برویم اونجا درس بخوانیم ولی الان بلحاظ توانایی سیستم پزشکی‌ش چند ده رده بالای ایران هستند
دکتر فیروزدانشگری: به نظر من برگردیم یکسری شاخص‌های عام هست مثلاً میزان مرگ و میر بچه‌ها توی دوسال اول زندگی‌شون چقدره؟ یا شاخص‌های طول عمر چقدره؟ و شاخص‌های دیگر ، شاخص‌های سلامتی هستند؛ میشود شاخص‌های سلامتی و بیماری را هم نگاه کرد؛ شاخص‌های مریضی آنهایی که شما ارگانیزه کردید؛ آمدند رنگ کردند ۱۰ درصد کشورهای پایین دنیاست؛ ما بلحاظ ثروت‌های طبیعی در ۱۰ درصد بالای دنیا هستیم؛ بلحاظ تاریخ‌مان؛ بلحاظ فهم و شعور مردم‌مان؛ بلحاظ سابقه پزشکی و اینکه اولین مدرسه طب در دست ابن‌سینا در ایران بوجود آمد حتی حدود ۴۰۰ یا ۵۰۰ سال پیش کتابهای که توسط ابن‌سینا و بقیه دانشمندان و پزشکان ایرانی نوشته شده بود در مدارس اروپایی تدریس می‌شد.
بلحاظ شاخص‌های سلامتی یعنی طول عمر آدم‌ها چقدره؟ چاقی توی ایران چقدره؟ دیابتی چقدره؟ اینها شاخص اینکه مردم چقدر پول دارند؛ خرج سلامتی‌شان بکنند میتوانند غذای سالم بخورند؛ ارزون‌ترین غذا را میتوانند بخورند؛ خوشبختانه ما توی جامعه ایران یک فرهنگ غذایی خیلی غنی داریم ولی مشکل اینجا مشکل فرهنگ غذایی نیست مشکل اقتصادیه؛ که مردم پول ندارند غذای خوب بخورند غذای سالم بخورند.
من فقط اینجا یک نکته بگویم که دوستان و پزشکان خوبی در ایران هستن و میدانند وضع پزشکی؛ وضع اقتصادی پزشکها در ایران خوبه؛ مردم ممکنه این تصور و تفکر را داشته باشند که اقا اگر در ایران پول داشته باشی میتوانید بروید همه چیز را بخرید؛ ولی واقعیت اینه که خود پزشکها و درمانی هم خودش جزء ویترینهای این مسئله هستند؛ یعنی خود پزشکها و همکاران من از این شکایت دارند که سیستم ناعادلانه درمانی اولین کاری که میکند اینها را دچار بحران باصطلاح حرفه‌ایی میکند؛ برای اینکه هر پزشکی هر پرستاری رفت توی اینکار که بتواند به مردم کمک بکند و در کنارش هم یک زندگی سالم داشته باشد و.لی وقتی شما می‌بینید کار تخصصی شما قاطی شده با دزدی و چپاول و باصطلاح با مردمی که تو می‌خواهی نمی توانی کمک کنی
یک نکته هم بگویم وقتی زلزله کرمانشاه شد خانم رجوی یک نکته واقعاً خوبی گفتند: گفتند درست این مصیبت بزرگی بود اما بزرگترین مصیبت توی ایران مصیبت ولایت فقیه است و این واقعاً توی گوش من نشسته واقعاً من هر موقع به سیستم پزشکی نگاه می‌کنم به سیستم دارویی نگاه می‌کنم به هر قسمتش نگاه می‌کنم می‌بینم این باصطلاح تحلیل واقعاً واقعی‌ترین تحلیل است.
دکتر فیروزدانشگری: خیلی خوشحالم که این سؤال را کردید واقعاً آنسوی سکه کار من اینه که اینرا می‌بینم توی جامعه بعد از سرنگونی ولایت فقیه نشانه های آنرا می‌بینم آنهم توی مقاومت است و این برای من بعنوان یک فرد بعنوان یک پزشک و بعنوان کسی که ۴۰ سال است می بینم.مهم است.
بهترین سیستم پزشکی؛ سیستمی که مؤثر است نه که خیلی پول خرج میکند ولی مؤثر است یعنی آدم های مریض را سالم میکند و آدم‌های که مریض نیستند را سالم نگه میدارد؛ برای اینکه من بتوانم این آینده نگری را ببینم؛ از یکطرف پایه‌های علمی هست که سیستم سلامتی چیه؟ از اون طرف اینکه کی می‌خواهد این سیستم را کمک بکند؛ باصطلاح به واقعیت برساند؛ و این اونطرف سکه باصطلاح کاری که من با مقاومت کردم توی چندین سال گذشته از هر جا که مقاومت بوده از ایران تا عراق و آلبانی و غیره؛ در باصطلاح مصالح پزشکی ساختن بعضی چیزها که نیاز بوده که تضادهای مقاومت را حل بکند؛
واقعیت اینه که من این ضوابط باز؛ ضوابط دمکراتیک؛ ضوابطی که براساس کشف قانونمندیهاست؛ قانونمندی‌ها را کشف می‌کنی؛ و بر اساس آن اجرا می‌کنی من هیچ جا بهتر از روابط توی مقاومت ندیدیم.
من یک نکته ی را هم به شما بگویم و این است که من درس‌هایی که آنجا یاد می‌گیرم اینجا توی همین کمپانی‌هایی که گفتید اجرا می‌کنم برای اینکه آن درس‌ها؛ درس‌های واقعی هستند چون مقاومت چیزی برای خودش نمی‌خواهد بچه‌هایی که آنجا کار می‌کنند بقول معروف میگویند ما می‌خواهیم همه دندانهایمان را سالم نگه بداریم تنها دندانی که نداریم دندان طمع هست؛ این را من به این دلیل می‌خواهم بگویم که درست است که ما وقتی صحبت می‌کنیم از فجایع رژیم و فجایعی که کاملاً الان توی ایران هست ؛ ولی روی روشن این سکه این است که در کنارش یک مقاومتی دارد که در کلیتش؛ توی سازماندهی‌ش؛ توی کاری که داخل خودش میکند و تک تک آدم‌هایی که توش کار می‌کنند؛ واقعاً بدون هیچگونه اغراق بدون هیچگونه اغراق متمرکز شده درصد سال گذشته ایران و ایرانیه که توش صداقت؛ فدا؛ کار زیاد کردن؛ کار درست کردن؛ کار را بر اساس قانونمندی کردن؛ متبلوراست. و به این خاطره که من فکر می‌کنم رژیم به این قضیه حمله میکند برای اینکه واقعاً اگر مردم ایران دو روز از این روابط را ببینند ۵ روز؛ یک هفته این روابط را ببینند؛ بقول معروف مسئله قضاوت حل شده است .
در این رابطه من شنیدم در رابطه با مسائل مالی مقاومت؛ من توی ۳۰ و ۴۰ سال گذشته بطور جزیی یعنی روزمره در جریان این بودم که چطور بچه‌ها چگونه پول هر یک دانه قرصی را که می‌خورند؛ پول هر دوایی که می‌خورند؛ و یا ویزیت دکتر و یا هر عملی که دارند و این حرفها؛ از جیب خودشان و از جیب مقاومت میدهند؛ و اینرا من در جمع عمومی و جمع خصوصی گفتم حالا اینجا هم میگویم من اینرا توی دادگاه حقوقی و دادگاه تخصصی و دادگاه انسانی و هر چی که قراره برگزار شود نیز میگویم؛ برای اینکه من ۲۰ و ۳۰ سال گذشته اینرا بطور روزمره خودم دیدم؛ و ا ین واقعاً حماسه عالی مقاومت و بطور اخص توی سیستم پزشکی و سیستم درمانی که من بطور مستقیم درگیرش بودم یک حماسه خاموش است؛ یک حماسه‌ایی که سازمان و مقاومت راجع به آن حرف نزده است؛ به هر دلیلی ولی به نظر من این وقتشه که این حرفها را بزند برای اینکه توی فاز سرنگونی به نظر من این حرف باید زده شود که نه تنها این رژیم سرنگون خواهد شد ولی در کنارش آلترناتیوی که می‌خواهد بیاید؛ آلترناتیوی واقعاً جوهرها و آرزوهای صد سال گذشته مردم ایران را توی خودش متبلور کرده و توش دارد زندگی میکند و برای همین خیلی موفق بوده واسه اینه که رژیم هر چه تلاش کردد نتوانست از بینش ببرد؛ برای اینکه الماسه؛ الماسی که به آن درجه از خلوص رسیدن که هیچی نمیتواند بشکندش.
درهمین زمینه:
احتکار دارو توسط انحصارات؛ یکی دیگر از راه‌های پول درآوردن سپاه
کمبود دارو به بهانه سال تولید داخلی؛ از صرفه‌جویی ارز تا فساد هماهنگ
احتکار دارو توسط انحصارات؛ یکی دیگر از راه‌های پول درآوردن سپاه
کمبود دارو به بهانه سال تولید داخلی؛ از صرفه‌جویی ارز تا فساد هماهنگ
