مفهوم «توبه آمریکا»؛ آنچه روحانی در جمع سفرای خارجی مقیم تهران به آن فراخوان داد، چیست؟ او در حالی که راه‌حل مسئله اسرائیل -و نه فلسطین- را پیش می‌کشید؛ داعش و طالبان را جریان‌های رقیب سلطنت ولایت مطلقه فقیه به شمار آورد.
روز چهارشنبه ۱۷ بهمن، رئیس جمهور نظام پذیرای «سفرا و روسای نمایندگی‌ها و سازمان های خارجی مقیم تهران به مناسبت چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی» بود. او در حالی در این جلسه شروع به سخنرانی کرد که تنها یک روز پیش از آن، زنگنه، وزیر نفت روحانی، شرایطی را که نظام در آن گرفتار آمده است را سخت‌تر از جنگ هشت‌ساله با عراق دانسته بود. [وضعیتی که از جنگ هم سخت‌تر است؛ مثلثی که خلافت اسلامی! را گرفتار کرده است]
در حالی که روحانی تلاش داشت نظام مقدس! را «قدرتی سازنده» در منطقه جلوه دهد، بر همان اصول همیشگی سیاست خارجی نظام نیز پای فشرد. ۳ محور اصلی سخنرانی او حکایت از آن دارد، که روحانی، همچون خامنه‌ای بقای نظام را بر پافشاری بر اصول نظام می‌داند، منتها به زبانی متفاوت از زبان خامنه‌ای.
در حالی که روحانی تلاش داشت نظام مقدس! را «قدرتی سازنده» در منطقه جلوه دهد، بر همان اصول همیشگی سیاست خارجی نظام نیز پای فشرد. ۳ محور اصلی سخنرانی او حکایت از آن دارد، که روحانی، همچون خامنه‌ای بقای نظام را بر پافشاری بر اصول نظام می‌داند، منتها به زبانی متفاوت از زبان خامنه‌ای.
«توبه آمریکا»
حسن روحانی آمریکا را دعوت به توبه می‌کند. در توضیح توبه‌ی پیشنهادی روحانی به آمریکا، روحانی می‌گوید: آمریکا «از مسیر گذشته خود برگردد»؛ از نظام ایران «عذرخواهی کند»؛ «عظمت و کرامت» نظام را «بپذیرد»؛ و «با احترام» با آن «سخن بگوید»، در این صورت نظام «بازگشت و توبه» آمریکا را خواهد پذیرفت.
به بیانی ساده و خالی از پیچیدگی، روحانی از آمریکا می‌خواهد که سلطنت ولایت مطلقه فقیه را به عنوان یک قدرت مداخله‌گر در منطقه به رسمیت بشناسد؛ به برجام بازگردد؛ تحریم‌ها علیه نظام ایران را بردارد؛ از موضع‌گیری علیه مقامات نظام دست بردارد.
مفهوم تمام چیزی که روحانی از آمریکا می‌خواهد، بازگشت سیاست آن کشور به عصر مماشات است یعنی زمانی که ظریف، با وزیر خارجه آن کشور لبخند زنان در خیابان‌ها قدم می‌زدند؛ زمانی که در بحبوحه‌ی قیام مردم ایران در سال ۸۸، رئيس جمهور آن کشور برای خامنه‌ای نامه می‌نوشت؛ دوره‌ای که قرارگاه‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران در نوار مرزی بدون آنکه طرف جنگ در عراق باشند، توسط هواپیماهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا بمباران می‌شدند؛ مفهوم توبه آمریکا از نظر روحانی، بازگشت این کشور به آن موقعیت است.
حسن روحانی آمریکا را دعوت به توبه می‌کند. در توضیح توبه‌ی پیشنهادی روحانی به آمریکا، روحانی می‌گوید: آمریکا «از مسیر گذشته خود برگردد»؛ از نظام ایران «عذرخواهی کند»؛ «عظمت و کرامت» نظام را «بپذیرد»؛ و «با احترام» با آن «سخن بگوید»، در این صورت نظام «بازگشت و توبه» آمریکا را خواهد پذیرفت.
به بیانی ساده و خالی از پیچیدگی، روحانی از آمریکا می‌خواهد که سلطنت ولایت مطلقه فقیه را به عنوان یک قدرت مداخله‌گر در منطقه به رسمیت بشناسد؛ به برجام بازگردد؛ تحریم‌ها علیه نظام ایران را بردارد؛ از موضع‌گیری علیه مقامات نظام دست بردارد.
مفهوم تمام چیزی که روحانی از آمریکا می‌خواهد، بازگشت سیاست آن کشور به عصر مماشات است یعنی زمانی که ظریف، با وزیر خارجه آن کشور لبخند زنان در خیابان‌ها قدم می‌زدند؛ زمانی که در بحبوحه‌ی قیام مردم ایران در سال ۸۸، رئيس جمهور آن کشور برای خامنه‌ای نامه می‌نوشت؛ دوره‌ای که قرارگاه‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران در نوار مرزی بدون آنکه طرف جنگ در عراق باشند، توسط هواپیماهای ائتلاف تحت رهبری آمریکا بمباران می‌شدند؛ مفهوم توبه آمریکا از نظر روحانی، بازگشت این کشور به آن موقعیت است.
«مسئله اسراییل و نه فلسطین»
در ادامه روحانی به مخاطب آمریکایی‌اش یادآوری می‌کند که مسئله اسراییل -و نه فلسطین- تا زمان توبه آمریکا به‌عنوان گروگانی در اختیار نظام ایران است. روحانی به عمد به جای به کار بردن «فلسطین اشغالی» -که در ادبیات نظام مصطلح است- از عنوان «اسراییل» استفاده می‌کند؛ تا به این ترتیب از یک سو نشان دهد که نظام مقدس! به صورت غیر رسمی موجودیت اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد و در پی نابودی آن نیست تا شاید بتواند به این ترتیب در آستانه کنفرانس ورشو دست‌کم اتهام تلاش برای نابودی اسرائیل را از دامن نظام بزداید اما از دیگر سو با پنهان کردن نظام ایران در پشت ملت فلسطین؛ سعی می‌کند از آن به‌عنوان یک گروگان و اهرم فشار علیه آمریکا استفاده کند.
در ادامه روحانی به مخاطب آمریکایی‌اش یادآوری می‌کند که مسئله اسراییل -و نه فلسطین- تا زمان توبه آمریکا به‌عنوان گروگانی در اختیار نظام ایران است. روحانی به عمد به جای به کار بردن «فلسطین اشغالی» -که در ادبیات نظام مصطلح است- از عنوان «اسراییل» استفاده می‌کند؛ تا به این ترتیب از یک سو نشان دهد که نظام مقدس! به صورت غیر رسمی موجودیت اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد و در پی نابودی آن نیست تا شاید بتواند به این ترتیب در آستانه کنفرانس ورشو دست‌کم اتهام تلاش برای نابودی اسرائیل را از دامن نظام بزداید اما از دیگر سو با پنهان کردن نظام ایران در پشت ملت فلسطین؛ سعی می‌کند از آن به‌عنوان یک گروگان و اهرم فشار علیه آمریکا استفاده کند.
سکه بنیادگرایی به نام کیست؟
محور سوم سخنرانی روحانی آنجایی‌ست که داعش و طالبان را جریان‌های رقیب نظام ولایت فقیه به شمار می‌آورد؛ گروه‌هایی که به زعم روحانی می‌خواهند با داعیه «انقلاب اسلامی»!، سکه بنیادگرایی در خاورمیانه را به نام خود ضرب کنند و کاروکاسبی خامنه‌ای و شرکا را از سکه بیندازند. [پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری ۱۷ بهمن ۹۷]
با پیش کشیدن موضوع داعش و طالبان، روحانی می‌خواهد این پیام را به طرف آمریکایی بدهد که در برابر همه‌ی آنها شما باید با ما کنار بیایید.
محور سوم سخنرانی روحانی آنجایی‌ست که داعش و طالبان را جریان‌های رقیب نظام ولایت فقیه به شمار می‌آورد؛ گروه‌هایی که به زعم روحانی می‌خواهند با داعیه «انقلاب اسلامی»!، سکه بنیادگرایی در خاورمیانه را به نام خود ضرب کنند و کاروکاسبی خامنه‌ای و شرکا را از سکه بیندازند. [پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری ۱۷ بهمن ۹۷]
با پیش کشیدن موضوع داعش و طالبان، روحانی می‌خواهد این پیام را به طرف آمریکایی بدهد که در برابر همه‌ی آنها شما باید با ما کنار بیایید.
بی‌برگی
هر سه محور یاد شده از یکسو نشان می‌دهد که روحانی و تمامیت نظام مقدس! هیچ برگی جز تداوم تروریسم، توسعه موشکی و دخالت‌های منطقه‌ای در دست ندارد اما از دیگر سو می‌کوشد تا فرجه‌ای برای سیاست مماشت بگشاید. اینکه او تا چه حد موفق خواهد بود؛ نخستین نشانه‌اش را در مصاحبه پمپئو با فاکس نیوز می‌توان مشاهده کرد؛ آنجایی که وزیر خارجه آمریکا از تشکیل یک اتحاد نظامی علیه نظام ایران خبر داد. [۹ ماه پس از ۱۲ ماده‌ای؛ پمپئو از تشکیل اتحادی نظامی علیه نظام ایران سخن می‌گوید]
مارا درحساب های زیر دنبال کنید
سایت ایران آزادی /http://fa.iranfreedom.org
برای ارتباط با ما @manrakh342
هر سه محور یاد شده از یکسو نشان می‌دهد که روحانی و تمامیت نظام مقدس! هیچ برگی جز تداوم تروریسم، توسعه موشکی و دخالت‌های منطقه‌ای در دست ندارد اما از دیگر سو می‌کوشد تا فرجه‌ای برای سیاست مماشت بگشاید. اینکه او تا چه حد موفق خواهد بود؛ نخستین نشانه‌اش را در مصاحبه پمپئو با فاکس نیوز می‌توان مشاهده کرد؛ آنجایی که وزیر خارجه آمریکا از تشکیل یک اتحاد نظامی علیه نظام ایران خبر داد. [۹ ماه پس از ۱۲ ماده‌ای؛ پمپئو از تشکیل اتحادی نظامی علیه نظام ایران سخن می‌گوید]
